เรื่องมีอยู่ว่าสามีเราเขาเป็นคนเห็นแก่ตัวเอาแต่ตัวเองมากๆจนบางทีเรารู้สึกว่าไม่ไหวแล้วนะทำไมเห็นแก่ตัวขนาดนี้อย่างเวลาซื้อของกินซื้อเสื้อผ้าไปตลาดเขาจะหยิบๆเอาแต่ไม่เคยถามว่าเราจะกินมั้ยจะเอามั้ย...ไม่เคยซื้อเผื่อเลยสักครั้งซื้ออะไรคือกินคนเดียว   เวลาทำงานทำด้วยกันเหนื่อยด้วยกันตื่นมาถึงเขาตื่นก่อนก็ไม่เคยคิดจะช่วยเรื่องงานบ้านงานเรือน คือคุณอย่าแยกหญิงชายอย่าว่าต้องเป็นงานผู้หญิงสิ  เราเป็นผู้หญิงเรายังต้องทำงานกับคุณทำทุกอย่าง
แล้วเขาเอาเวลาไปเดินคุยกับคนนั้นคนนี้เอาเวลาไปนั่งเล่นพอกลับเขาบ้านก็ถามหาข้าวกิน  ทั้งที่เราต้องลุกขึ้นมาล้างจาน เก็บที่นอน กวาดบ้าน ถูพื้น
และที่สำคัญเขาเป็นคนสกปรกมาก เดินเข้าห้องน้ำเท้าไม่ล้าง เดินมาในบ้านมีแต่รอยเท้า ทะเลาะกันหลายครั้งเรื่องนี้แต่จบที่เขาทำตัวเหมือนเดิม ซึ่งมันทำให้เราเหนื่อยใจมากๆที่ต้องมาค่อยตามเช็ดตามถูให้ทุกครั้งที่เขาเข้าห้องน้ำแล้วเดินออกมา  และอีกๆหลายๆเรื่อง เวลาทำงานเขาชอบให้เราทำรอเขาซึ่งเราก็ทำหรอจนงานเราเสร็จงานเขาก็เสร็จ เขาก็ยังไม่มาช่วย พอเราเดินกลับมาห้องเราก็เจอเขานั่งคุยสนุกกับคนอื่น เหมือนเขาใช้หัวอะค่ะ เขาทำให้เรารู้สึกว่าทำไมอะ ไม่สงสารเราบ้างหรอ ทำไมถึงเอาแต่ตัวเองสบายอยู่คนเดียว ไม่เคยมองหน้าเราแล้วสงสารกันบ้างหหรอ#เราควรจัดการกับคนแบบนี้ยังไงเอาให้มันเข็ด