สวัสดีค่ะ ตอนนี้เราเครียดมากเลย เริ่มนะคะ พ่อแม่ หย่ากัน ถึงพอได้4ขวบ พ่อเอาไปเลี้ยงดู จนจบ ม.6 แล้วพ่อก็ได้ภรรยาคนใหม่ เราเกรงใจเลยย้ายมาเรียน มหาลัยที่บ้านแม่ เพราะเกรงใจพ่อ แล้วเราเรียนได้ครึ่งเทอม ตาไม่สบาย แล้วแม่เราเป็นลูกคนโต มีน้าอีกคนนึง ตาติดเชื้อในปอดค่ะ ต้องกินยา คล้ายๆคีโม ลุกเดินไม่ไหว แม่ก็จะให้เราดรอปมาดูแลตา แต่ตอนเเรกก็ดื้อ สักพักก็ปลอบใจตัวเอง แม่จะให้เราไปทำงานแทนแม่ที่มาเลย์ แต่ถ้าไปเราก็ไม่มีเพื่อนเลย นอกจากลุงๆป้าๆ เราเลยขอไปทำงานภูเก็ต แม่ก็ไม่ให้ไป เราเลยโทรหาพ่อ แล้วเล่าทุกอย่าง พ่อให้เราดรอปแล้วไปเรียนภูเก็ต แต่แม่ไม่ยอม แล้วถ้าเราจะหนีไปหาพ่อ เราผิดไหม?  เพราะเขาหาว่าเราเห็นแก่ตัว แม่มีน้องอีกคน แต่พ่อ มีเราแค่คนเดียวนะคะ เคยคุยกับแม่ว่า ถ้าต้องดูแลตา ถ้าตาไม่หายละ ถ้าอายุเรา25 แล้วตายังไม่หาย เราต้องดูแลหร๋อ แม่ตอบว่าใช่. ทำเอาเราท้อไปเลยค่ะ เพราะเราก็มีพ่อของเราที่ต้องดูแล ใช่ค่ะ เราทำงานบ้านทุกอย่างได้ ยกเว้นกับข้าว ถ้าเราไม่อยากเรียนรู้การทำกับข้าว เราผิดมากใช่ไหมค่ะ
แล้วถ้าเราหนีไปหาพ่อ เราผิดไหม เพราะเราทนไม่ไหวแล้วค่ะ 😿