วันอาทิตย์พาลูกมาสอบ JLPT ที่มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ พอลงรถไฟฟ้าแล้วคิววินมอไซค์เข้ามหาลัยยาวมาก เลยเดินเข้ามาหารถบริการของมหาวิทยาลัยก็ไม่เห็น เลยเดินไปเรื่อยๆ ก็มีมอไซค์วินมาจอดถามว่าไปมั๊ย เลยให้ลูกขึ้นไปก่อนบอกไปศูนย์เรียนรวม 4 แล้วเราคิดจะหาทางตามไปทีหลัง พอดีก็มีคันอื่นตามมาเราเลยโบก ขับตามกันไป พอคันที่ลูกนั่งจอด เรานึกว่าถึงแล้ว แต่คันเราไม่จอดขับไปอีก เราก็งงถามคนขับ พี่คนขับบอกยังอีกไกลเลยนะ เรานั่งไปอีกไกลจริงๆ นะ แล้วถึงหน้าตึกเลย ค่ารถ 20 บาท เราโทรหาลูกว่าเดินถึงไหนแล้ว ลูกบอกว่าพี่วินให้ลงคิด 20 บาท แล้วบอกให้เดินตรงไปเรื่อยๆ เดี๋ยวก็ถึงเองตอนนี้ไม่รู้ตัวเองอยู่ที่ไหน เราให้ลูกถามทางคนแถวนั้น ก็ไม่เจอนักศึกษาคงเพราะเป็นวันอาทิตย์ ลูกบอกเจอแต่คนที่ไม่รู้ ลูกเราหลงทางในมหาวิทยาลัย เค้าหมดหวังคิดว่าต้องไปถึงห้องสอบไม่ทันแน่ๆ เราเลยแชร์โลให้ในแมสเซ็นเจอร์ แล้วลูกก็มาถึงห้องสอบด้วยสภาพหมดแรง เหงื่อท่วมตัว

อยากรู้จริงๆ ว่าอาชีพวินมอไซค์เนี่ย ไม่ต้องมีจรรยาบรรณ มีเกียรติ มีศักดิ์ศรีเหมือนอาชีพอื่นบ้างเหรอ คิดแต่จะทำรอบ ถ้าเด็กไปสอบไม่ทันคุณรู้มั๊ยว่าจะเกิดผลเสียอะไรกับเด็กบ้าง หนึ่งปีมีสอบแค่ 2 ครั้ง แล้วเรามาสอบในแต่ละครั้ง เสียเงินหลายร้อยบาท และจำเป็นต้องใช้ผลสอบ ถ้าเป็นแบบนี้มหาวิทยาลัยน่าจะเพิ่มรถบริการในวันที่มีกิจกรรมพิเศษในมหาวิทยาลัย แล้วยกเลิกพี่วินไปเลยนะคะ