ก๊อกๆอะแฮ่ม
ก่อนอื่นต้องขอบอกเลยว่า ผมเป็นคนไข้นอนเตียง(นอนติดเตียง) คนป่วยที่เดินไม่ได้(พิการ)เนื่องจากได้รับประสบอุบัติเหตุรถล้ม แล้วได้รับการผ่าตัดสมอง มา12ปีแล้วครับ(ตั้งแต่มกราปี54) เนื่องจากปลายเท้าผมมีอาการFoot drop โดยสมบูรณ์  
(นักกายภาพบำบัดก็บอกว่า"กายภาพไม่สามารถช่วยได้ค่ะ"ต้องผ่าตัดอย่างเดียว)ซึ่งผมถึงจะได้รับการผ่าตัดวันที่ 26 มิถุนายน ปี2565
ผ่ามาแล้ว
ก็ยังเดินได้นิดหน่อยยุดีแหละครับ(เดินไปไหนไกลไกลไม่ได้และก็ยังต้องใช้ Walker ในการช่วยเดินด้วย)
ทุกวันนี้ก็เลยไปไหนไม่ได้ทำงานไม่ได้เรียนหนังสือต่อไม่ได้เป็นภาระให้คุณแม่อย่างเดียวเลย
ปิดท้ายด้วยคลิปที่ผมหัดเดินกะWalkerละกันจะได้เป็นข้อยืนยันว่าผมป่วยจริงๆ
ตามลิงค์ด้านล่างนี้เลย

เอาหล่ะเกริ่นมากพอแล้ว
"ได้เวลาเข้าเรื่องกันดีกว่านะครับ
"คืออย่างที่ีได้เกริ่น(บอก)ไปในข่างต้นว่า"ผมอุบัติเหตุรถล้ม*ผ่าตัดสมอง"ก็เลย"เรียนหนังสือไม่จบ)(ไปทำงานอะไรไม่ได้)(ไม่มีโอกาสได้มอบ"เงินเดือนก้อนแรก(และต่อๆมา)"ให้คุณแม่ได้ภาคภูมิใจในตัวของ"ไอ้ลูก*ทรพี(อย่างผมคนนึ้)เลยครับ
เอาหล่ะ(เข้าเรื่องจริงๆแล้ว)
"
-"คือผมอยากได้*กลอนซักบทนึง(จะเป็น"กลอนแปด,โคลงสี่สุภาพ,กาพย์ยานี11,ฉบัง16",หรืออะไรก็แล้วแต่)ก็ได้นะครับ
ให้คุณแม่ของผมโดยใช้ข้อมูลดังต่อไปนี้ครับ
-คุณแม่ผมชื่อ "นางบุศรา พรหมดีราช
-อายุ "ย่างเข้า64ปีนี้(เกิด3ธันวาคม พศ.2502
-วลีที่ท่านชอบสอนผม
="คิดดี ทำดี พูดดี"
-มีเพียงเท่านี้หล่ะครับ
"กรุณาได้โปรดทีเถอะนะครับ"ผมขอ"กลอนให้คุณแม่"ผมซักบทนึงเถอะครับทุกๆท่าน(ทุกๆคน)
เพราะ"ตั้งแต่เกิดมา ผมยังไม่เคยได้ให้อะไรแก่คุณแม่ผู้นี้""ผู้ที่เลี้ยงผมมาตั้งแต่เด็กจน(ปัจจุบันอายุ31ปีแล้ว(ยังไม่มีโอกาสได้ตอบแทนพระคุณอะไรท่านเลยครับ"
ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับทุกๆคำตอบ(ทุกๆบทกลอน)ในครั้งนี้มากๆเลยจริงๆนะครับ