เรื่อง...
คืนที่โหดร้ายในค่ายลูกเสือ
สวัดดีค่ะ เราชื่อลิน
อายุ18ปี เมื่อสมัยที่เราอายุประมาน15ปี เราได้ไปเข้าค่ายลูกเสือที่ค่ายจงรักในเขื่อนสวนยางแห่งหนึ่ง
ตอนนั้นเราก็ขึ้นรถไปกับโรงเรียนค่ะ
ตอนนั้นไปกันประมาน3535คนค่ะ กับรถบัสคันใหญ่อีก3คัน
เรากับเพื่อนสี่คนก็ได้นั่งรถคันที่3ค่ะ
แล้วก็กลุ่มผู้ชายอีก1005คนค่ะ
เราและเพื่อนอีก3คนก็ได้นั่งคุยกันไปตลอดทาง แล้วก็มีกลุ่มรุ่นพี่ผู้ชายมานั่งด้วยอีก4คน
ซึ่งหนึ่งในนั้นก็คือ พี่ซัน เป็นพี่มอ.5 ที่เราแอบชอบมาตั้งแต่มอ.2เลย
เขาก็มานั่งข้างๆฉันและมองฉันอย่างมีเลดใน
พวกฉันก็นั่งกันไปตลอดทาง จนมาถึงที่หมาย
เมื่อมาถึงที่หมาย พวกเราก็เตรียมตัวเข้าห้องพัก
ในห้องพักจะมีสี่เตียง
เราและเพื่อนอีกสามคน
มาย วาว และดา ก็ได้นอนห้องเดียวกัน
เมื่อพวกเราไปจัดของแล้ว
พวกเราก็ไปกินข้าวที่จุดรวมพนหรือลานกว้างที่ใช้ในการทำกิจกรรม
และในคืนแลกของวันเข้าค่ายลูกเสือ
กลุ่มนักเรียนทั้งหมด รวมถึงเราและเพื่อนคนอื่นๆ ก็ได้มารวมกันที่ลานกว้าง และมีผู้บังคับบันชามาประมาน3-4คน
ในค่ายที่เราอยู่นี้จะมีหมู่ประมาน4หมู่ และในแต่ละหมู่ก็จะมีคนประมาน1053คน
บวกกับมีผู้กำกับแต่ละหมู่อีก5คน
และในคืนแลกก็จะมีกิจกรรมรอบกองไฟ
พวกเราก็จะมีการจับกุมกัน และจะมีผู้บังคับบัญชา คอยสั่งว่าให้ทำอะไรบ้าง
และกิจกรรมก็ดำเนินไปได้ด้วยดี พวกเราทุกคนก็ต่างสนุกไปกับการรอบกลองไฟ
และเมื่อกิจกรรมการรอบกลองไฟกำลังจะจบ
ทันใดนั้นไฟก็ดับลงเหลือแต่ความมืดที่มาแทนที่
ทุกคนตกใจมาก พร้อมกับความกลัวที่กำลังจะคลืบคลานเข้ามา
ผู้บังคับบันชาก็กำลังจะติดไฟอีกครั้ง
แต่ไฟก็ยังไม่ติด แล้วพอจบอีกครั้งหนึ่ง ไฟก็ติดทันที และผู้บังคับบัญชาก็จุดไฟจนติด
แต่ในขณะที่ผู้บังคับบัญชากำลังจะลุกขึ้นมาจากกลองไฟ ไฟก็ไม่เผาผู้บังคับบัญชาจนไม่เกรียม
พวกเราทั้งหมด ก็ต่างตกใจและเสียใจไปตามๆกัน และยังเหลือผู้บังคับบัญชาอีก3คน
ที่ยังพอทำหน้าที่แทนครูตินได้
และเมื่อกิจกรรมจบ พวกเราก็มาคุยกันกับเหตุการที่เกิดขึ้น
ทุกคนก็ต่างเสียใจเเละร้องไห้กันทั้งคืน
ส่วนตัวเราก็ได้ยินเสียงผู้หยิงแก่ๆ มาบอกเราว่า ก็จะตามเอาชีวิตพวกทุกคน
และเรื่องที่เรา และ เพื่อน ของเราเจอกันนั้น บางคนฝันร้ายบางคนป่วยบางคนถึงกับ นานหลายตายไปเลย ก็มี และเรื่องที่ฉันเจอมา มันเป็นเหตุการณ์ร้ายที่ฉันยังจดจำมันมาถึงทุกวันนี้ มันเป็นฝันร้ายที่ติดตามฉันมาตลอด จนถึงทุกวันนี้เลย
คืนที่โหดร้ายในค่ายลูกเสือ
คืนที่โหดร้ายในค่ายลูกเสือ
สวัดดีค่ะ เราชื่อลิน
อายุ18ปี เมื่อสมัยที่เราอายุประมาน15ปี เราได้ไปเข้าค่ายลูกเสือที่ค่ายจงรักในเขื่อนสวนยางแห่งหนึ่ง
ตอนนั้นเราก็ขึ้นรถไปกับโรงเรียนค่ะ
ตอนนั้นไปกันประมาน3535คนค่ะ กับรถบัสคันใหญ่อีก3คัน
เรากับเพื่อนสี่คนก็ได้นั่งรถคันที่3ค่ะ
แล้วก็กลุ่มผู้ชายอีก1005คนค่ะ
เราและเพื่อนอีก3คนก็ได้นั่งคุยกันไปตลอดทาง แล้วก็มีกลุ่มรุ่นพี่ผู้ชายมานั่งด้วยอีก4คน
ซึ่งหนึ่งในนั้นก็คือ พี่ซัน เป็นพี่มอ.5 ที่เราแอบชอบมาตั้งแต่มอ.2เลย
เขาก็มานั่งข้างๆฉันและมองฉันอย่างมีเลดใน
พวกฉันก็นั่งกันไปตลอดทาง จนมาถึงที่หมาย
เมื่อมาถึงที่หมาย พวกเราก็เตรียมตัวเข้าห้องพัก
ในห้องพักจะมีสี่เตียง
เราและเพื่อนอีกสามคน
มาย วาว และดา ก็ได้นอนห้องเดียวกัน
เมื่อพวกเราไปจัดของแล้ว
พวกเราก็ไปกินข้าวที่จุดรวมพนหรือลานกว้างที่ใช้ในการทำกิจกรรม
และในคืนแลกของวันเข้าค่ายลูกเสือ
กลุ่มนักเรียนทั้งหมด รวมถึงเราและเพื่อนคนอื่นๆ ก็ได้มารวมกันที่ลานกว้าง และมีผู้บังคับบันชามาประมาน3-4คน
ในค่ายที่เราอยู่นี้จะมีหมู่ประมาน4หมู่ และในแต่ละหมู่ก็จะมีคนประมาน1053คน
บวกกับมีผู้กำกับแต่ละหมู่อีก5คน
และในคืนแลกก็จะมีกิจกรรมรอบกองไฟ
พวกเราก็จะมีการจับกุมกัน และจะมีผู้บังคับบัญชา คอยสั่งว่าให้ทำอะไรบ้าง
และกิจกรรมก็ดำเนินไปได้ด้วยดี พวกเราทุกคนก็ต่างสนุกไปกับการรอบกลองไฟ
และเมื่อกิจกรรมการรอบกลองไฟกำลังจะจบ
ทันใดนั้นไฟก็ดับลงเหลือแต่ความมืดที่มาแทนที่
ทุกคนตกใจมาก พร้อมกับความกลัวที่กำลังจะคลืบคลานเข้ามา
ผู้บังคับบันชาก็กำลังจะติดไฟอีกครั้ง
แต่ไฟก็ยังไม่ติด แล้วพอจบอีกครั้งหนึ่ง ไฟก็ติดทันที และผู้บังคับบัญชาก็จุดไฟจนติด
แต่ในขณะที่ผู้บังคับบัญชากำลังจะลุกขึ้นมาจากกลองไฟ ไฟก็ไม่เผาผู้บังคับบัญชาจนไม่เกรียม
พวกเราทั้งหมด ก็ต่างตกใจและเสียใจไปตามๆกัน และยังเหลือผู้บังคับบัญชาอีก3คน
ที่ยังพอทำหน้าที่แทนครูตินได้
และเมื่อกิจกรรมจบ พวกเราก็มาคุยกันกับเหตุการที่เกิดขึ้น
ทุกคนก็ต่างเสียใจเเละร้องไห้กันทั้งคืน
ส่วนตัวเราก็ได้ยินเสียงผู้หยิงแก่ๆ มาบอกเราว่า ก็จะตามเอาชีวิตพวกทุกคน
และเรื่องที่เรา และ เพื่อน ของเราเจอกันนั้น บางคนฝันร้ายบางคนป่วยบางคนถึงกับ นานหลายตายไปเลย ก็มี และเรื่องที่ฉันเจอมา มันเป็นเหตุการณ์ร้ายที่ฉันยังจดจำมันมาถึงทุกวันนี้ มันเป็นฝันร้ายที่ติดตามฉันมาตลอด จนถึงทุกวันนี้เลย