รูปที่ลงเป็นรูปของพ่อศักดาตอนอายุประมาณ 20 ปีครับ
พ่อศักดาเกิดวันที่ 3 ธันวาคม 2514 วันนี้ก็จะอายุครบ 52 พอดี
ซึ่งแกมักจะบ่นว่าอยู่บนโลกนานเกินไปแล้ว

ช่วง 11 ปีแรก ตั้งแต่ 2514-2525 เป็นช่วงปรับตัวในโลกใบใหม่
แกก็เรียนรู้สิ่งต่างๆตามช่วงวัย
ช่วงนี้แกค่อนข้างขี้โรค ไม่ค่อยมีกล้าม 
แล้วแกก็รู้สึกแปลกๆกับโลกและจักรวาล
คิดว่าเพลงที่เหมาะกับแกมากที่สุดในช่วงนี้คือเพลงแค่มีครับ



ช่วง 2526-2528 เป็นการใช้ชีวิตในช่วง ม.ต้น
ตอนนั้นแกเรียนอยู่ที่โรงเรียนสหศึกษาแห่งหนึ่ง
แกสนิทกับเพื่อนผู้หญิงหลายคน
แต่ก็หลงรักรุ่นพี่หลายคนมาก 
เริ่มตั้งแต่ประสพสุข ชยากร วิศรุต ชัยพัฒน์ ณัฐชัย
น่าจะมีรุ่นพี่ 5 คนนี้แหละครับที่พ่อตกหลุมรักในช่วงนั้น

ประสพสุขหน้าตาหล่อ ผิวขาวมาก รูปร่างสันทัด
เพื่อนสนิทของพ่อที่ชื่อศกุนนีหลงรักพี่คนนี้มาก
พ่อจึงทำหน้าที่พ่อสื่อให้

ชยากรน่าจะเป็นหัวหน้าห้อง เขาหุ่นดี หน้าหล่อ
แต่สิวเต็มหน้าเลย คงขึ้นตามวัย พ่อเล่าว่าพี่คนนี้ใจดี อบอุ่น

วิศรุตนี่ หล่อมากแต่เงียบมาก เขาเชี่ยวชาญเรื่องการผูกเงื่อนลูกเสือ
พ่อเลยหาวิธีเข้าหาพี่เขาด้วยการเอาเชือกไปให้เขาผูกเงื่อนให้
ก็คงทำได้แค่นั้นแหละครับ

ชัยพัฒน์กับณัฐชัย สองคนนี้เขาเป็นคู่หูกัน
ณัฐชัยจะออกขาวๆตี๋ๆ หุ่นดีมาก หล่อมาก หน้าคล้ายๆหลิวเต๋อหัว
ส่วนชัยพัฒน์จะเข้มหน่อย ผอมๆ แต่หล่อคมสมชายชาตรี
พ่อบอกว่าเมื่อเห็นสองคนนี้อยู่ใกล้กัน พ่อมีความสุขมาก
พ่อน่าจะเป็นหนุ่มวายรุ่นบุกเบิก
พ่อบอกว่าช่วงนี้เป็นช่วงที่แอบรักแล้วมีความสุขที่สุด



พ่อไม่อยากเรียน ม.ปลายในโรงเรียนชายล้วนเลย
แต่ทางบ้านอยากให้เรียน
พ่อคงกลัวจะตกหลุมรักใครสักคน
พ่อเข้าเรียน ม.ปลายช่วงปี 2529-2531
แล้วพ่อก็ตกหลุมรักเพื่อนสนิทที่ชื่ออิทธิพล
อิทธิพลมีอิทธิพลต่อพ่อมาก

เขาเป็นคนที่พ่อบอกว่าหล่อมาก
แต่หลายคนอาจไม่คิดเช่นนั้น
แต่อิทธิพลแมนมาก เล่นกีฬาได้ทุกประเภท
แล้วก็เป็นชายหนุ่มประเภทเอะอะถอดเสื้อ
เล่นบาสก็ถอดเสื้อเล่น จะเล่นบอลเล่นตระกร้อก็ถอดเสื้อเล่นตลอด
พ่อตกหลุมรักอิทธิพลมาก
พ่อคิดถึงขั้นที่ว่าถ้าเรียนจบแล้วต้องแยกย้าย
พ่อจะมีชีวิตอยู่ได้อย่างไรถ้าไม่มีเขาอยู่ใกล้ๆ



ปี 2532 - 2543 พ่อเรียนที่จุฬาฯ 12 ปีติดกัน
พออายุครบ 29 ปี พ่อก็ได้ปริญญาตรี 1 ใบ
และปริญญาโท 2 ใบ
ตลอด 12 ปีนั้น อิทธิพลยังคงมีอิทธิพลต่อพ่อเสมอ
แต่พ่อเลือกที่จะไม่ติดต่อเขาเลยจนอิทธิพลก็แปลกใจ
พ่อคิดว่าทรมานครั้งเดียวดีกว่าทรมานซ้ำๆหลายๆครั้ง

ช่วงอายุ 31-40 พ่อเรียนต่อปริญญาเอกและมักจะไปๆมาๆ
ระหว่างไทยกับต่างประเทศหลายประเทศ
พ่อกลับมาสมัครงานที่ไทยตอนอายุประมาณ 35 ปี
ถึงแม้จะผ่านมาเนิ่นนาน แต่พ่อยังลืมอิทธิพลไม่ได้เลย
ตอน ม.ปลาย พ่อน่าจะใกล้ชิดเขามากสักหน่อย
จึงมีภาพจำของเขาเต็มไปหมด จนล้นใจ



ช่วงอายุ 41-52 นี้ พ่อมักจะใช้เวลา 12 ปีนี้ไปกับ
เรื่องแปลกๆที่พ่อพบเจอ
แต่ไม่ว่าพ่อจะพบเจอเรื่องราวต่างๆมากแค่ไหน
คนที่มีอิทธิพลต่อพ่อมากที่สุดก็คืออิทธิพล

หลายท่านคงสงสัยว่าแล้วผมเกิดมาตอนไหน
ต้องติดตามอ่านไปเรื่อยๆแล้วจะรู้เองครับ

ท้ายนี้ขอให้พ่อศักดามีความสุขมากๆในวันเกิดปีนี้นะครับ
ขอฝากเพลงสุดท้ายเพลงนี้ให้พ่อครับ
เพลงยังมีครับ