ขอเข้าเรื่องเลยก็คือช่วงอยู่ ม.2 ผมได้แอบรักกับ ผญ.คนหนึ่ง ผมเทคแคร์เขามาก เอาอกเอาใจเขาทุกอย่าง แต่สุดท้ายเราก็เลิกลากันไป ช่วงนั้นผมเจ็บปวดมาก แทบจะเป็นบ้า อะไรต่างๆแย่ไปหมด จนกระทั่งจบ ม.3 ผมได้ไปเรียนต่อ ม.4 ที่โรงเรียนประจำอำเภอ ผมได้เปิดใจจีบคนหลายคน แต่ในที่สุดก็ไม่ได้ลงเอยกับใครเลย ซึ่งบอกตรงๆเลยก็คือ ผมไม่ได้ชอบเขาครับ ยังตัดใจจากคนแรกไม่ได้ทั้งๆที่ลองเปิดใจทุกอย่างแล้ว อยู่ม.ปลายมา 3 ปี ไม่มีแฟนครับ
จนในปัจจุบันผมอายุ 18 ปี 6 เดือน เรียนมหาวิทยาลัยจบไปแล้ว 1 เทอม ผมลองเปิดใจใหม่ปรากฏว่าไม่มีสาวไหนตรงสเปคสักคน ลองคุยแล้ว 2-3 คนก็ไม่เวริ์ค และผมก็ไม่ได้ชอบเขาด้วย
ด้วยเหตุนี้ผมจึงมั่นใจว่า ผมคงรักใครไม่ได้อีกแล้ว เพราะรักแท้มีแค่ครั้งเดียว....แล้วผมก็สูญเสียมันไปตั้งแต่อยู่ ม.2 อายุ 14 แล้วแบบนี้ผมจะทำอย่างไงต่อครับ ต้องยอมรับความโสด และเตรียมใช้ชีวิตไวชราหลังจบมหาวิทยาลัยแล้วใช่หรือไม่ครับ
รักแท่มีแค่ครั้งเดียว แล้วผมก็สูญเสียมันไปตั้งแต่อายุ 14 ปี จะทำไงต่อดีครับ
จนในปัจจุบันผมอายุ 18 ปี 6 เดือน เรียนมหาวิทยาลัยจบไปแล้ว 1 เทอม ผมลองเปิดใจใหม่ปรากฏว่าไม่มีสาวไหนตรงสเปคสักคน ลองคุยแล้ว 2-3 คนก็ไม่เวริ์ค และผมก็ไม่ได้ชอบเขาด้วย
ด้วยเหตุนี้ผมจึงมั่นใจว่า ผมคงรักใครไม่ได้อีกแล้ว เพราะรักแท้มีแค่ครั้งเดียว....แล้วผมก็สูญเสียมันไปตั้งแต่อยู่ ม.2 อายุ 14 แล้วแบบนี้ผมจะทำอย่างไงต่อครับ ต้องยอมรับความโสด และเตรียมใช้ชีวิตไวชราหลังจบมหาวิทยาลัยแล้วใช่หรือไม่ครับ