เรามีแฟนอยู่แล้ว คุยกับคนอื่นแต่ไม่เคยจริงจัง แต่กับคนคุยคนนี้ตอนทะเลาะเรารู้สึกเสียใจเหมือนกันแต่เราไม่มีน้ำตาให้เขาเหมือนแฟนเรา  เราเคยบอกคนคุยว่าเราเป็นเพื่อนกันนะไม่เคยขึ้นสถานะ แค่บอกให้เขาได้รับรู้ว่าเราเป็นแบบนี้เพราะไม่อยากให้เขาเสียใจภายหลัง เราพยายามบอกเขาว่า เรากับเขาเป็นเพื่อนกันเสมอ เราเน้นย้ำบ่อย จนเป็นเหตุให้เรากับคนคุยทะเลาะกันบ่อยๆ โดยที่เรารู้สึกกับเขาโดยอธิบายไม่ได้ มันรู้สึกเจ็บที่ทะเลาะกับคนคุยคนนี้ เรารู้สึกไม่ดีมาก เรารู้ตัวว่าเราทำตัวแย่มากจริงๆ ที่เราทำตัวแบบนั้นกับเขา เพราะเรารักแฟนเราใช่ไหมคะ? เราสงสัยตัวเองมาก แม้เราจะรู้สึกดีที่คุยกับเขา ทั้งๆที่เราเป็นเพื่อนกันหรือไม่ขึ้นสถานะกัน เราผิดมากไหม พอเราจะเลิกคุยกับคนคุยคนนี้เขาก็มาง้อเพราะเขาไม่อยากเสียเราไป แล้วเราก็เห็นใจ เราก็ไม่ได้รู้สึกแย่กับเขาทุกเรื่อง เราเลยไม่รู้ความรู้สึกตัวเองตอนนี้สับสนมากค่ะ แต่มันปวดใจเวลาทะเลาะกับคนคุยมากค่ะ แต่เราทะเลาะกันบ่อยมากซึ่งมันเป็นสาเหตุที่ทำให้เรา อึดอัดแล้วอยากเดินออกไปจากเขา เหตุที่ทะเลาะก็มีแต่เรื่องที่เราไม่ใส่ใจความรู้สึกเขา แม้เราเป็นเพื่อนกันเราต้องใส่ใจขนาดนี้ไหม เขาก็ยังบอกอีกว่าเป็นเพื่อนกันก็ใส่ใจกันได้ เขาพูดเหมือนเราไม่แคร์เขาเลย ทั้งที่เราก็แคร์เขานะ แต่มันอาจจะเพราะเราพูดจาดูไม่ดีเขาเลยมองอย่างนั้นแม้เราจะอธิบายบอกเขาแล้วก็ตาม ที่เราคุยกับคนนี้มีหลายอย่างที่เข้ากันได้ มันเหมือนได้เพื่อนสนิทที่รู้ใจค่ะ เราจะเล่นเกมด้วยกันบ่อยๆ แต่เราก็ไม่รู้ที่เราทะเลาะกับเขาทำไมเราถึงรู้สึกไม่ดีขนาดนี้ หรือเป็นกันทุกคนหรือเป็นแค่กับเรา เขาดีกับเราทุกอย่าง เเค่เรื่องที่มีปัญหากันส่วนใหญ่จะเป็นเพราะน้อยใจในคำพูด เพราะเราเป็นคนพูดแรง แต่เขาก็ทนตลอดจนมาวันนึง เราก็ไม่อยากทนเรื่องนี้แล้วเราเลยตัดสินใจที่จะออกไปจากเขาแล้วจะเพราะเรามองย้อนไปคนคุยคนนั้นดีกับเราทุกอย่างแต่เหมือนเขาจะคิดกับเราเกินเพื่อนทั้งที่เรารู้ แต่เรารู้ตัวแล้วเป็นเพราะว่าเราไม่อยากนอกใจแฟนตัวเอง เราเลยพยายามที่จะ ไม่ให้ใจเราไปรักเขา เราไม่เปิดใจให้เขาเลย เพราะใจเราอยู่กับแฟน ถ้าเราคุยกับเขานานกว่านี้ใจของเราอาจจะแบ่งไปให้เขาทีละนิดก็ได้ค่ะเรารู้สึกแบบนั้นเราเลยคิดว่าควรจบความสัมพันธ์กับเขาที่ไม่ใช่สถานะแฟนเเต่เป็นสถานะเพื่อนเราจบสถานะเพื่อนกับเขาค่ะ