สวัสดีทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ ตอนนี้หนูอายุ 19 เรียนจบม.6 แล้ว และได้ย้ายเข้ามาอยู่กับแฟนได้ 2-3 เดือน(คบกันมาแล้ว2 ปีกว่าแต่พึ่งเจอกัน) ที่บ้านแฟนมีพ่อแม่ และพี่ชายของแฟนค่ะ ประเด็นก็คือตอนแรกความรู้สึกหนูคือคิดว่าความรักทำให้เรามีความสุขได้ค่ะ จึงตัดสินใจมาอยู่ด้วยกันแบบไม่วาดอนาคตไว้เลย แต่พอมาอยู่ได้ไม่นานหนูก็เกิดปัญหาเรื่องแม่แฟนชอบนินทาลับหลังและตำหนิลับหลังค่ะ เหมือนต่อหน้าทุกคยเขาก็เหมือนรักและใส่ใจเรา แต่พอลับหลังแกก็เอาเราไปว่า
ช่วงแรกที่หนูมาอยู่แกบอกว่ามีอะไรก็บอกนะ ของใช้อะไรไม่มีก็บอก ซึ่งหนูไม่เคยบอกแกเลยเพราะเกรงใจค่ะ ที่บ้านแกต้องรับผิดชอบแทบทุกอย่าง ถึงแกจะนินทายังไงหนูก็ไม่อยากโกรธเพราะหนูสงสารมากๆ เลยทำงานบ้านให้แทบทุกอย่างพิสูจน์ตัวเอง จนแกแทบไม่ต้องทำอะไรนอกจากทำกับข้าวกับไปทำงาน
แต่หลังๆมา เหมือนงานทุกอย่างมันจมที่หนูค่ะ หนูต้องซักผ้าให้ทั้งครอบครัว ต้องล้างจานเช้า-เย็น(จานกองเต็มเลย) ต้องทำความสะอาดบ้าน(แทบทุกวัน) แฟนของหนูก็พึ่งทำงานได้ 2 เดือน ได้เดือนละหมื่นนิดๆ เขาก็แบ่งให้แม่เขา 2-3-4 พันแล้วแต่เดือนว่าได้โบนัสแค่ไหน ส่วนหนูกับเขาใช้คนละ 2 พันต่อเดือน(ที่เหลือฝากที่แม่เขาหมด)
ซึ่งเงิน 2 พัน หนูต้องซื้อของใช้(ส่วนตัว)และอาหาร+อุปกรณ์เลี้ยงกระต่ายคนเดียว แล้วเขาก็บ่นว่าหนูสิ้นเปลืองสิ้นคิด มีหน้าที่ผลาญเงินไปวันๆ ทั้งๆที่ของใช้ที่หนูซื้อมาเราก็ใช้ร่วมกันตลอด พักหลังมาแม่เขาก็เริ่มพูดลับหลังว่าหนูไม่ช่วยจ่ายอะไรเลย ขี้เกียจ แทบไม่อะไร ทั้งๆที่ของใช้ทั้งพี่แฟนและแฟนหนู หนูต้องออกจ่ายและซื้อมาให้ แฟนก็เอาแต่บอกว่าเราจ่ายแต่ของใช้ เขาหามาได้แต่เดือนแทนที่จะประหยัดช่วยกัน หนูก็เริ่มคิดละว่าจะให้ประหยัดยังไง แชมพู ครีมนวด ยาสีฟัน สบู่ ผงซักฟอก น้ำยาอะไรเอย ก็มีที่เราหมดจนแทบไม่ได้จ่ายอะไรเลย หนูเริ่มอิจฉาคนอื่นที่เลือกอนาคตและทำงานดูแลครอบครัวตัวเองได้ หากหนูได้ทำงานมีเงินก็คงให้ครอบครัวได้เหมือนที่เขาทำและคงไม่ถูกต่อว่าอะไรแบบนี้
เพราะถึงจะพูดอะไรไป เตือนอะไรไป เขาก็เอาแต่บอกไม่ใช่เงินหนู ตอนนี้หนูตัดสินใจอยากกลับบ้านไปทำงานของตัวเอง เก็บเงินเอง มีเงินซื้อของด้วยตัวเองแบบไม่ต้องพึ่งใคร ลองคุยกับเขาเรื่องนี้แล้วนะคะ แต่เขาบอกว่าจะไปก็ไป หาเงินกลับเอง แค่อยู่บ้านสบายๆใช้เงินไปวันๆมันยากมากหรอ เลือกเอาเองนะว่าจะอยู่แบบสบายหรือไปลำบากเอง หนูเองก็อยากไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ แต่ก็กลัวจะอยู่ไม่ได้โดยไม่มีเขา เพราะหนูรักและชินกับการที่มีเขาอยู่ข้างๆ ถึงเขาจะพูดไม่ดีไปบ้างแต่เขาก็ไม่เคยนอกใจหนูT_T
เป็นคุณจะเลือกแฟนหรืออนาคตคะ?
ช่วงแรกที่หนูมาอยู่แกบอกว่ามีอะไรก็บอกนะ ของใช้อะไรไม่มีก็บอก ซึ่งหนูไม่เคยบอกแกเลยเพราะเกรงใจค่ะ ที่บ้านแกต้องรับผิดชอบแทบทุกอย่าง ถึงแกจะนินทายังไงหนูก็ไม่อยากโกรธเพราะหนูสงสารมากๆ เลยทำงานบ้านให้แทบทุกอย่างพิสูจน์ตัวเอง จนแกแทบไม่ต้องทำอะไรนอกจากทำกับข้าวกับไปทำงาน
แต่หลังๆมา เหมือนงานทุกอย่างมันจมที่หนูค่ะ หนูต้องซักผ้าให้ทั้งครอบครัว ต้องล้างจานเช้า-เย็น(จานกองเต็มเลย) ต้องทำความสะอาดบ้าน(แทบทุกวัน) แฟนของหนูก็พึ่งทำงานได้ 2 เดือน ได้เดือนละหมื่นนิดๆ เขาก็แบ่งให้แม่เขา 2-3-4 พันแล้วแต่เดือนว่าได้โบนัสแค่ไหน ส่วนหนูกับเขาใช้คนละ 2 พันต่อเดือน(ที่เหลือฝากที่แม่เขาหมด)
ซึ่งเงิน 2 พัน หนูต้องซื้อของใช้(ส่วนตัว)และอาหาร+อุปกรณ์เลี้ยงกระต่ายคนเดียว แล้วเขาก็บ่นว่าหนูสิ้นเปลืองสิ้นคิด มีหน้าที่ผลาญเงินไปวันๆ ทั้งๆที่ของใช้ที่หนูซื้อมาเราก็ใช้ร่วมกันตลอด พักหลังมาแม่เขาก็เริ่มพูดลับหลังว่าหนูไม่ช่วยจ่ายอะไรเลย ขี้เกียจ แทบไม่อะไร ทั้งๆที่ของใช้ทั้งพี่แฟนและแฟนหนู หนูต้องออกจ่ายและซื้อมาให้ แฟนก็เอาแต่บอกว่าเราจ่ายแต่ของใช้ เขาหามาได้แต่เดือนแทนที่จะประหยัดช่วยกัน หนูก็เริ่มคิดละว่าจะให้ประหยัดยังไง แชมพู ครีมนวด ยาสีฟัน สบู่ ผงซักฟอก น้ำยาอะไรเอย ก็มีที่เราหมดจนแทบไม่ได้จ่ายอะไรเลย หนูเริ่มอิจฉาคนอื่นที่เลือกอนาคตและทำงานดูแลครอบครัวตัวเองได้ หากหนูได้ทำงานมีเงินก็คงให้ครอบครัวได้เหมือนที่เขาทำและคงไม่ถูกต่อว่าอะไรแบบนี้
เพราะถึงจะพูดอะไรไป เตือนอะไรไป เขาก็เอาแต่บอกไม่ใช่เงินหนู ตอนนี้หนูตัดสินใจอยากกลับบ้านไปทำงานของตัวเอง เก็บเงินเอง มีเงินซื้อของด้วยตัวเองแบบไม่ต้องพึ่งใคร ลองคุยกับเขาเรื่องนี้แล้วนะคะ แต่เขาบอกว่าจะไปก็ไป หาเงินกลับเอง แค่อยู่บ้านสบายๆใช้เงินไปวันๆมันยากมากหรอ เลือกเอาเองนะว่าจะอยู่แบบสบายหรือไปลำบากเอง หนูเองก็อยากไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ แต่ก็กลัวจะอยู่ไม่ได้โดยไม่มีเขา เพราะหนูรักและชินกับการที่มีเขาอยู่ข้างๆ ถึงเขาจะพูดไม่ดีไปบ้างแต่เขาก็ไม่เคยนอกใจหนูT_T