ตามหัวข้อเลยค่ะเรามีความรู้สึกแบบนี้จริงๆแต่มันก็เป็นความรู้สึกบางช่วงเวลาอะค่ะอย่างตอนที่แม่ดื่มเหล้าเมาแล้ว อลวาดพาลใส่คนอื่นทำร้ายคนในบ้านขู่ฆ่/าคนในบ้านบางทีก็พาลไปหาเพื่อนบ้านบ้างแม่เป็นแบบนี้มา8ปีแล้วค่ะที่จริงแม่มีนิสัยแบบนี้ตั้งแต่ยังไม่เลิกกับพ่อและที่เลิกกับพ่อเพราะเรื่องแบบนี้แหละค่ะ และแม่ชอบทำร้ายร่างกายพี่สาวบางทีก็บีบคอตบหน้าและทีครั้งหนึ่งค่ะที่มาทำร้ายพี่สาวและยายด้วยเราทำอะไรไม่ได้เลยเรากลัวมากและเรื่องแบบนี้มันมักจะฝังใจเวลาที่แม่เมามาที่บ้านถ้าไม่มีพี่สาวหรือยายแม่ก็จะพาลมาด่าเราบางทีก็ทุบประตูห้องบ้างตะโกนโวยวายบ้างบางทีพี่สาวจะกลับบ้านแม่ก็จะด่าเพราะไม่อยากให้กลับมา แต่พอแม่เลิกเหล้าสัก2-3วันแม่ก็จะไม่สบายแถมบางทีก็ต้องเรียกรถฉุกเฉินบ้างเราและยายต้องคอยดูแลอยู่ตลอด คนในบ้านและญาติพี่น้องบอกให้เลิกเหล้าก็ไม่เคยเลิกแต่แม่เคยหยุดได้ประมาณ2เดือนแต่สุดท้ายก็กลับมาเป็นเหมือนเดิมและที่เราเสียใจมากๆเลยคือแม่เอาหมาที่เลี้ยงไว้ไปฆ่/าและกินกับเพื่อนวงเหล้าเราเสียใจมากแม่ทำแบบนี้กับหมาหลายตัวมากจนบางทีเราก็คิดนะว่าแม่รักแค่ตัวเองให้ตัวเองมีความสุขก็พอเวลาเรียนแล้วได้ที่1และเกรดดีแม่ก็ชอบโอ้อวดว่าตัวเองเลี้ยงลูกดีแต่ทุกวันนี้ยายเป็นคนดูแลและเลี้ยงหนูแม่ไม่เคยคิดว่าตอนเช้าต้องทำอาหารให้ลูกไม่เคยคิดว่าลูกต้องมีค่าใช้จ่ายบางทียายแบ่งอาหารมาให้แม่ก็จะทิ้งและทุบจานชามที่ยายเอามาให้แล้วบอกว่าเราไม่กินหรอกไม่ต้องเอามาให้หนูก็คิดนะว่าแม่คงจะเลิกเหล้าได้เปลี่ยนนิสัยได้แต่มันก็แค่เคยตอนนี้หนูท้อหนูแค่ต้องการหลุดพ้นจากแม่ไปก็แค่นั้นและหนูอยากรู้ว่าถ้าหนูเกลียดแม่หนูผิดไหม