สวัสดีค่ะตอนนี้เราอยู่มัธยมปลายช่วงนี้เราไม่เป็นตัวของตัวเองเลยค่ะรู้สึกแย่มากๆเป็นมาตั้งแต่ช่วงม.5ต้นปลายๆค่ะช่วงนั้นเหมือนเรากับเพื่อนจะไม่ชอบนิสัยอะไรกันต่างกันนิดหน่อยก็เลยเคลียร์กันค่ะตอนแรกเคลียร์กันก็ไปได้ดีค่ะแต่สุดท้ายก็ยังเป็นเหมือนเดิมเรารู้สึกแย่กว่าเดิมค่ะช่วงนั้นพยายามขอความปรึกษากับครูก็ยังแย่เหมือนเดิมจนปิดเทอมก็ยังดีหน่อยค่ะเพราะไม่ได้เจอเพื่อนก็เลยรู้สึกดีมานิดนึงจนเปิดเทอมเราหยุดเรียน3วันค่ะพอมารร.พอเจอเพื่อนก็ความรู้สึกมันไม่เหมือนเดิมพยายามทําตัวเหมือนเดิมแต่ก็ไม่ได้ผลความรู้สึกเหมือนเดิมเลยค่ะยิ่งแย่มากๆจนวันนึงเราตีตัวออกห่างหาเพื่อนใหม่ความรู้สึกแบบดีมากๆเลยค่ะเราพยายามแบบไปไหนคนเดียว ตอนนั้นรู้สึกว่าเราอยู่กับตัวเองมากขึ้นไม่ค่อยได้แคร์สักเท่าไหร่จนเพื่อนในกลุ่มคนนึงทักมาว่าเออเราเป็นอะไร ตอนนั้นเราก็บอกว่าเออกลัวเป็นตัวปัญหากลัวทําให้เพื่อนลําบากแต่จริงเรายังบอกเพื่อนไม่หมด เพื่อนก็บอกเราว่าเออไม่จําเป็นต้องเป็นพยายามตัวเองเหมือนแต่ก่อนไม่ต้องชวนคุยก็ได้แค่ได้เห็นพวกกูคุยกันก็โอเคแล้วคนเราไม่ได้ดีซักทุกอย่าง
เราก็แบบเออๆครั้งนี้คงจะเป็นเหมือนเดิมแล้วเพราะเคลียร์กันแล้วแต่ปรากฏว่ายังเหมือนเดิมความรู้สึกยังเหมือนเดิมเราอยากออกจากกลุ่มมากๆเลยค่ะแต่พวกเราคบกันมาตั้ง5ปีก็รู้สึกออกยากค่ะเพราะไม่กล้าคุยกับเพื่อนๆทําให้เราหยุดเรียนบ่อยไม่อยากไปโรงเรียนเพราะเเบบนี้กลายเป็นว่าเวลาเรามาที่โรงเรียนเรารู้สึกแย่เครียดรู้สึกอยากตายแล้วเกิดใหม่มากค่ะอยากจะย้ายห้องเรียนมากๆเลยค่ะแต่ติดตรงจะขึ้นม.6แล้วอะค่ะคือเราต้องอดทนใช่มั้ยคะเราเหนื่อยมากค่ะยิ่งอยู่ยิ่งแย่มากๆเลยค่ะ