หนูมีรุ่นพี่อยู่คนนึง ที่แอบชอบมานานมาก เรารู้จักกันตอนม.ต้น ช่วงนั้นความรักของเด็กม.ต้น ก็จะเป็นความรักความชอบแบบใสๆไม่มีอะไรมาก แต่ก็คงคล้ายๆฟิลล์น้องน้ำกับพี่โชน เราอยู่ม.1 พี่เค้าม.2 ได้รู้จักกันเพราะกีฬาสี พี่เค้าธรรมดามากค่ะ ไม่ได้วิเศษอะไรทั้งหน้าตาและอื่นๆ แต่สำหรับหนู พี่เค้าพิเศษมากๆ ช่วงที่เรียน พยายามมากค่ะ เพื่อที่จะได้ไปเดินผ่านหน้าห้องเรียนพี่เค้า แค่เดินผ่านก็ยังดี ทุกๆเวลาพักเที่ยงก็ขอเดินสวนกันก็ยังดี ไปซ้อมกีฬาด้วยกันแค่แปปๆ แต่มันดีสำหรับหนูมากค่ะ จนพี่เค้าขึ้นม.3 จบปัจฉิม หนูสารภาพรักกับพี่เค้าตรงๆแต่ก็ถูกปฎิเสธไป ตอนนั้นเสียใจหนักมาก จนเวลาผ่านไปประมาณ 4 ปี ค่ะ ได้มาเจอกันอีก หนูดีใจมากค่ะที่เจอกัน ทักไปคุยไปถามตามประสา และถามพี่เค้าตรงๆเลยว่า ขอจีบพี่อีกครั้งได้มั้ย พี่เค้าบอกว่าได้ ตุยกันมาได้สักพักพี่เค้าบอกว่าไม่ได้คิดอะไรกับหนู หนูให้เพื่อนถามว่าคิดอะไรกับหนูมั้ย พี่เค้าตอบว่าไม่เลยก็แค่ ons สำหรับหนูมันแย่มากๆค่ะ หนูร้องไห้ไป 1 อาทิตย์เต็มๆ และพี่เค้าก้ทักกลับมา หนูทำตัวปกติเลยค่ะ คุยตอบปกติเลย คงไม่มีอะไรมาก เพราะจำแค่ว่าพี่เค้าคงใจดีกับหนูบ้าง แต่ไม่เลยค่ะ จนวันนี้ไปเจอกับพี่เค้ามาหนู มีความสุขมากค่ะ ที่ได้อยู่กับพี่เค้า ได้เจอ ถึงแม่จะไม่นาน แต่ผลสรุปวันนี้กับสิ่งที่พี่เค้าทำ พี่เค้าทำเหมือนมีใจ รัก เอ็นดู หนูเหมือนแฟนคนนึงเลยค่ะ แต่พอหนูกลับมาที่บ้าน ช่วงตี 1 พี่เค้าทักกมาบอกว่าพี่มีแฟนแล้วนะ เราเป็นพี่น้องกันดีแล้วแหละ หนูเสียใใจมากค่ะ ทั้งๆที่เตรียมใจไว้แล้วว่าจะต้องเจออะไรแบบนี้ แต่พอถึงเวลาหนูกลับทำใจไม่ได้เลยค่ะ หนูเสียใจมากๆ หนูคิดว่าพี่เค้าจะเห็นความดีกับสิ่งที่ทำให้ ตลอดเวลาที่คุยกันพี่เค้าให้ความหวังหนูตลอดเลย หนูไม่รู้ว่าต้องไงแล้วค่ะ