จะรับมือยังไงกับคำพูดแย่ๆที่มาจากปากคนในบ้านคะ คือคนที่พูดเป็นย่าเรา เราอยู่กับเค้ามาตั้งแต่เด็กๆเค้าเป็นคนใจร้อน ปากร้าย เราโดนเค้าบ่นด่ามาตั้งแต่เด็กถ้าทำอะไรไม่ได้ดั่งใจ แต่มันมาหนักสุดๆเมื่อไม่นานมานี้ เรื่องเกิดจากเราทำความสะอาดครัว แต่ทีนี้มีคนมาทำอาหารแล้วน้ำมันกระเด็น เราไม่ได้เช็ดเพราะเราไม่รู้ พอเช้าวันถัดมาเค้าก็ด่าเรา แล้วลากเรื่องต่างๆมาด่าเรา ใช้คำพูดที่รุนแรงมากๆ เค้าด่าเราว่า ทำแต่สิ่งที่ไม่มีประโยชน์ มันทำให้เราเสียใจมาก ไหนจะด่าว่าหมกมุ่นแต่เรื่องผู้ชาย ด่าว่าเราโง่บ้าง เราทนมาตลอด พยายามไม่ร้อง แต่เราไม่ไหวแล้ว เราเคยคิดฆ่าตัวตายแต่ก็กลัว เราอ่อนไหวง่ายเค้าก็ด่าเราว่าสำออยทั้งๆที่ทุกคนก็ร้องไห้ มีอยู่ครั้งนึง ไปเที่ยวกันแล้วผ่านมหาลัยนึงที่เป็นที่เรียนเก่าของพ่อกับแม่เรา แล้วเค้าน่าจะยังโกรธแม่เราที่ทิ้งเราไป ตอนแรกๆก็คุยดีสักพักเหมือนเค้าคิดถึงเรื่องนี้ก็เอามาด่าเราไปเรื่อยจนเรารำคาญเพราะเรื่องนี้มันผ่านมาเกือบ10ปีได้แล้ว เรื่องทำงานเหมือนกัน เราอยากทำงานเก็บตัง หาตังเที่ยว เค้าก็บอกไม่ต้องทำหรอก มาทำงานบ้านดีกว่า ทั้งๆที่คนในบ้านก็มีเยอะแยะทำไมเค้าต้องมาเจาะจงให้เป็นเราที่ต้องทำ ไหนจะเรื่องอนาคตเราอีกเค้าพยายามพูดให้เราทำงานราชกาลให้ได้โดนที่เราก็ไม่ได้อยากทำ เค้าชอบพูดว่า ดูสิบ้านอื่นเค้ามีคนรับราชกาลนะแต่บ้านเราไม่มีเลย บางทีก็บังคับให้เราแต่งตัวแบบที่เค้าชอบ เสื้อตัวใหญ่ๆ กางเกงขายาวที่เอวใหญ่กว่าเอวเรามากๆแล้วเค้าก็ให้เราใส่เข็มขัด ไปไหนต้องมัดผม เราไม่เข้าใจว่าเค้าจะบังคับเราทำไมเราไม่ใช่คนไม่รู้กาละเทศะว่าที่แบบไหนควรใส่ยังไง เราไมรู้ว่าจะเกี่ยวกับสมัยเด็กของเค้ามั้ยที่ชวด (แม่ของย่า) ก็ชอบบังคับเหมือนกัน อาก็เคยเล่าว่า เมื่อก่อนตอนอายังเด็กย่าไม่เคยให้ออกไปเที่ยวไหนเลย มีมายุคเราค่อยเบาลงหน่อยแต่ต้องทำตามที่เค้าสั่งทุกอย่างเช่น ไปกี่โมงกลับกี่โมง ถ้าไปไกลก็จะโดนบังคับให้ไปรถเค้า มีครั้งนึงที่ไปดูหนังแล้วน้องเราไปด้วยย่าก็คือ นั่งเฝ้าจนกว่าเราจะเข้าโรงหนัง หนังเลิกแล้วต้องกลับบ้านเท่านั้น เราอึดอัดมาก เพราะเราชวนเพื่อนไปด้วยแล้วเค้าเดินตามเราไม่ห่าง วันที่ไปมธ แล้วเราไปรถพ่อเพื่อน เค้าก็โทรมาตามเราว่าเมื่อไรจะกลับแบบใช้น้ำเสียงเหมือนโมโหเรา เราเหนื่อยที่ต้องมาทนอยู่กับคำด่าของเค้า มีวิธีรับมือ หลีกเลี่ยงหรือทำไงได้บ้างคะให้เรารู้สึกว่าชีวิตเรามันน่าอยู่หรือใช้ชีวิตต่อได้บ้าง