วันก่อนบังเอิญได้อ่านโพสต์ของนักแปลนิยายจีนคนนึง (โพสต์นานมากแล้ว) เล่าถึงนิยายที่แปลว่าต้นฉบับห่วยมาก
สรุปใจความคือภาษาต้นฉบับแย่ เขียนผิด บรรยายห่วย เรื่องวกวน ไม่สมเหตุสมผล แม้แต่คนที่อ่านจีนได้และเคยอ่านต้นฉบับ
ยังบอกเลยว่าอ่านต้นฉบับไม่เข้าใจ มาเข้าใจก็ตอนแปลไทยนี่แหละ 55 ส่วนนักแปลกว่าจะแปลออกมาได้ก็เหนื่อยมาก 

พออ่านโพสต์แล้ว ทำให้ตอบคำถามที่เราเคยคาใจมาตลอดเหมือนกันว่า บางเรื่องที่อ่านแล้วมันห่วยมาก
เพราะคนแปลไม่เก่ง หรือเป็นที่ต้นฉบับกันแน่หว่า (เพราะสมัยนี้เป็นนักเขียนง่ายมาก นิยายผุดเป็นดอกเห็ด)
หรือเป็นเราเองที่มีปัญหา
ซึ่งถ้าต้นฉบับแย่ แล้วเจอคนแปลเก่งหน่อยอาจพอถูไถ แปลออกมาได้พอรู้เรื่อง
แต่ถ้าต้นฉบับแย่ เจอคนแปลไม่เก่งอีก ก็เตลิดเปิดเปิงไปกันใหญ่ เข้าป่า ออกทะเล ลงเหวกันเลยทีเดียว

เข้าใจว่าปกตินักแปลต้องทำสัญญาก่อนแปลกับสำนักพิมพ์
ดังนั้นต่อให้เรื่องไม่สนุกก็ต้องแปลให้จบ
แต่ถ้าดันเจอเรื่องที่มันแย่มาก แบบตอนแรกพอถูไถ เออ..แปลก็แปล ช่วงหลังอาจเขียนดีขึ้น ช่วงแรกเราอาจไม่ชินสำนวนคนเขียน
แต่กลายเป็นว่ายิ่งเขียนยิ่งบ้าบอ ไม่พัฒนาขึ้นเลย ทั้งเนื้อเรื่องทั้งภาษา จนคนแปลต้องกินพาราฯ เป็นกระปุก
สุดท้ายยอมฉีกสัญญาเสียค่าปรับดีกว่าประสาทแดก เคยมีมั้ย อยากรู้
อย่างเราคนอ่านยังปวดกบาล ถ้าเป็นคนแปลจะทุกข์ทรมานแค่ไหน
แล้วนิยายจีนก็ยาวด้วยนะ เป็นพันตอน แปลอ้วกเลย