สวัสดี และขอขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่าน และให้คำแนะนำนะคะ
จขกท. อายุ 30 กลางๆ หน้าตาธรรมดา อาชีพรับราชการที่รายได้ค่อนข้างมั่นคงค่ะ เป็นลูกคนเดียว ภูมิลำเนาและทำงานอยู่ภาคกลางค่ะ
คบกับแฟนมาได้ปีกว่าๆ
แฟนอายุ มากกว่า จขกท.ประมาณ15 ปี เป็นเจ้าของกิจการขนาดกลาง ทรัพย์สิน 9 หลัก ในจังหวัดที่อยู่ไกลกัน 800 km
ผู้ชายยังไม่เคยแต่งงานค่ะ
จขกท กับแฟน รู้จักกันมา 10 กว่าปีแล้ว
เคยคุยกัน จีบกัน(แบบทางไกล)เป็นช่วงๆ 2 ครั้งก่อนหน้า แต่หยุดไป เนืองจาก ครั้งที่ 1 จับได้ว่าเค้ามีคนอื่น หลังจากจับได้ จขกท. ก็ บล็อคทุกช่องทางการติดต่อเป็นเวลา 4 ปี
แต่เนื่องจากมีการเปลี่ยนมือถือ เค้าจึงมีการโทรเข้ามาหาเราได้ ซึ่งเค้าโทรเข้ามาในวันเกิดเรา
จากนั้น จขกท ก็ใจอ่อน เพราะลึกๆก็ดีใจที่เค้ายังนึกถึงเรา (ในระหว่าง 4 ปีนั้นเค้าก็มีโทรเข้ามาในวัน สำคัญ หรือ ในช่วงที่มีเหตุอันตรายใน จังหวัดที่เราอยู่ แต่เรา บล็อคไว้ตลอดค่ะ) หลังจากกลับมาคุยกัน เรามีความสุขมากค่ะ แม้ระยะทางที่ไกลกันจะทำให้ไม่ได้เจอกันเลย แต่ก็โทรคุยกันทุกวัน หลังจากคุยกันได้ 8 เดือน ก็มีเหตุให้ช็อคคือ เพิ่งรู้เค้ามีแฟนอยู่แล้ว เป็นลูกสาวของคนมีชื่อเสียงระดับประเทศ
หลังจาก จขกท.ได้รู้ ก็เสียใจมาก และไม่อยากแย่งของใคร จึงตัดสินใจบล็อค ฝ่ายชาย ในคืนที่ทราบเรื่องเลย และบล็อคต่อเนื่องเป็นเวลา 3 ปี และตั้งใจแน่วแน่ว่าจะไม่คบหากับ ผู้ชายคนนี้อีก
ระหว่างนั้น จขกท ก็มีคนคุย มีไปเดทหลายครั้งนะคะ แต่ไม่ได้คบกับใครจริงจัง
วันนึง ฝ่ายชายใช้เบอร์ที่ไม่คุ้นโทรมา เสียงเศร้ามาก บอกว่าเลิกกับผู้หญิงคนนั้นแล้ว เสียใจมาก รู้สึกเหมือนถูกหักหลัง (เพราะเค้าคงคาดหวังไว้มาก 2 ครอบครัวนี้ ภูมิลำเนา ใกล้กัน อาชีพในแวดวงเดียวกัน ที่เกื้อหนุนกันได้มาก และ ฝ่ายชายช่วยเหลือครัวฝ่ายหญิงไว้มาก ทั้งแรงและเงิน พอครอบครัวฝ่ายหญิงสำเร็จในเป้าหมาย จึงทิ้งฝ่ายชายในเวลา 2-3 เดือน)
ตอนนั้น จขกท ก็แปลกใจตัวเองที่ไม่ได้รุ้สึก สะใจ อะไรประมาณนี้เลย กลับรุ้สึกเห็นใจฝ่ายชาย จึงยอมคุยเป็นเพื่อน ความรุ้สึกประมาณเห็นคนจมน้ำ ช่วยอะไรได้ก็ช่วยไปก่อน ฝ่ายชายเคยขอคบเป็นแฟน แต่ จขกท. ปฏิเสธไป แต่เค้าก็โทรมาเกือบทุกวัน ส่งดอกไม้มาทุกวันสำคัญ ส่งของที่เราชอบกินมา ให้ และถ้าเค้ามาธุระ จังหวัดที่เราอยู่ก็นัดกินข้าวกันบ้างค่ะ และทำอย่างนี้เป็นเวลา 3 ปี
ซึ่งระหว่างนี้ เราก็รุ้สึกดี แต่ไม่ได้รุ้สึกอยากเป็นแฟนกับเค้าอีก เพราะกลัวเสียใจ (และก็มีคนที่พื้นเพคล้ายกันที่คุยๆกันอยู่
แต่ติดปัญหาที่อีกคนถึงแม้จะดีกับเรามากแต่เค้าไม่อินกับการมีแฟนและกำลังจะไปเรียนต่อ ตปท.)
จากนั้นก็มีเหตุการณ์ที่แสดงความทุ่มเทของฝ่ายชาย หลังจากที่คุยกันรอบนี้มา 3 ปี ฝ่ายชายจึงขอเป็นแฟนอีกรอบ และ... จขกท. ก็ใจอ่อน ตอบตกลง
เกริ่นเรื่องมานาน ก็เข้าสู่ เรื่องราวของการเป็นแฟนกันค่ะ
ขอคำปรึกษาปัญหาหัวใจที่ยังหาทางออกไม่ได้ค่ะ
จขกท. อายุ 30 กลางๆ หน้าตาธรรมดา อาชีพรับราชการที่รายได้ค่อนข้างมั่นคงค่ะ เป็นลูกคนเดียว ภูมิลำเนาและทำงานอยู่ภาคกลางค่ะ
คบกับแฟนมาได้ปีกว่าๆ
แฟนอายุ มากกว่า จขกท.ประมาณ15 ปี เป็นเจ้าของกิจการขนาดกลาง ทรัพย์สิน 9 หลัก ในจังหวัดที่อยู่ไกลกัน 800 km
ผู้ชายยังไม่เคยแต่งงานค่ะ
จขกท กับแฟน รู้จักกันมา 10 กว่าปีแล้ว
เคยคุยกัน จีบกัน(แบบทางไกล)เป็นช่วงๆ 2 ครั้งก่อนหน้า แต่หยุดไป เนืองจาก ครั้งที่ 1 จับได้ว่าเค้ามีคนอื่น หลังจากจับได้ จขกท. ก็ บล็อคทุกช่องทางการติดต่อเป็นเวลา 4 ปี
แต่เนื่องจากมีการเปลี่ยนมือถือ เค้าจึงมีการโทรเข้ามาหาเราได้ ซึ่งเค้าโทรเข้ามาในวันเกิดเรา
จากนั้น จขกท ก็ใจอ่อน เพราะลึกๆก็ดีใจที่เค้ายังนึกถึงเรา (ในระหว่าง 4 ปีนั้นเค้าก็มีโทรเข้ามาในวัน สำคัญ หรือ ในช่วงที่มีเหตุอันตรายใน จังหวัดที่เราอยู่ แต่เรา บล็อคไว้ตลอดค่ะ) หลังจากกลับมาคุยกัน เรามีความสุขมากค่ะ แม้ระยะทางที่ไกลกันจะทำให้ไม่ได้เจอกันเลย แต่ก็โทรคุยกันทุกวัน หลังจากคุยกันได้ 8 เดือน ก็มีเหตุให้ช็อคคือ เพิ่งรู้เค้ามีแฟนอยู่แล้ว เป็นลูกสาวของคนมีชื่อเสียงระดับประเทศ
หลังจาก จขกท.ได้รู้ ก็เสียใจมาก และไม่อยากแย่งของใคร จึงตัดสินใจบล็อค ฝ่ายชาย ในคืนที่ทราบเรื่องเลย และบล็อคต่อเนื่องเป็นเวลา 3 ปี และตั้งใจแน่วแน่ว่าจะไม่คบหากับ ผู้ชายคนนี้อีก
ระหว่างนั้น จขกท ก็มีคนคุย มีไปเดทหลายครั้งนะคะ แต่ไม่ได้คบกับใครจริงจัง
วันนึง ฝ่ายชายใช้เบอร์ที่ไม่คุ้นโทรมา เสียงเศร้ามาก บอกว่าเลิกกับผู้หญิงคนนั้นแล้ว เสียใจมาก รู้สึกเหมือนถูกหักหลัง (เพราะเค้าคงคาดหวังไว้มาก 2 ครอบครัวนี้ ภูมิลำเนา ใกล้กัน อาชีพในแวดวงเดียวกัน ที่เกื้อหนุนกันได้มาก และ ฝ่ายชายช่วยเหลือครัวฝ่ายหญิงไว้มาก ทั้งแรงและเงิน พอครอบครัวฝ่ายหญิงสำเร็จในเป้าหมาย จึงทิ้งฝ่ายชายในเวลา 2-3 เดือน)
ตอนนั้น จขกท ก็แปลกใจตัวเองที่ไม่ได้รุ้สึก สะใจ อะไรประมาณนี้เลย กลับรุ้สึกเห็นใจฝ่ายชาย จึงยอมคุยเป็นเพื่อน ความรุ้สึกประมาณเห็นคนจมน้ำ ช่วยอะไรได้ก็ช่วยไปก่อน ฝ่ายชายเคยขอคบเป็นแฟน แต่ จขกท. ปฏิเสธไป แต่เค้าก็โทรมาเกือบทุกวัน ส่งดอกไม้มาทุกวันสำคัญ ส่งของที่เราชอบกินมา ให้ และถ้าเค้ามาธุระ จังหวัดที่เราอยู่ก็นัดกินข้าวกันบ้างค่ะ และทำอย่างนี้เป็นเวลา 3 ปี
ซึ่งระหว่างนี้ เราก็รุ้สึกดี แต่ไม่ได้รุ้สึกอยากเป็นแฟนกับเค้าอีก เพราะกลัวเสียใจ (และก็มีคนที่พื้นเพคล้ายกันที่คุยๆกันอยู่
แต่ติดปัญหาที่อีกคนถึงแม้จะดีกับเรามากแต่เค้าไม่อินกับการมีแฟนและกำลังจะไปเรียนต่อ ตปท.)
จากนั้นก็มีเหตุการณ์ที่แสดงความทุ่มเทของฝ่ายชาย หลังจากที่คุยกันรอบนี้มา 3 ปี ฝ่ายชายจึงขอเป็นแฟนอีกรอบ และ... จขกท. ก็ใจอ่อน ตอบตกลง
เกริ่นเรื่องมานาน ก็เข้าสู่ เรื่องราวของการเป็นแฟนกันค่ะ