ชวนมาแต่งกลอนตามเพลง แค่ถามก็รู้สึกดี

บทกลอนนี้แต่งตามลวดลาย(แทนคำว่าฉันทลักษณ์) ของเพลง แค่ถามก็รู้สึกดี

นานแล้วห้องกลอน  ช่วยกันสอน  แต่งกลอนเย้าแหย่
ต่างก็เทคแคร์   ส่งคำหวาน  ป้อนคำเสกสรร
ผ่านมาเนิ่นนาน   หวนถึงวัน  ที่รู้จักกัน
ด้วยสายสัมพันธ์ เชื่อมกัน ด้วยอักขรา

สู้งานกลางวัน สร้างความฝัน ต่างกันด้านนอก
ค่ำเข้ามาบอก  หยอกคำหวาน หว่านคำพรรนา
ทายเกมส์ถุงมือ  ลุ้นว่าคือ  ใครแต่งกลอนมา
แอบใส่คำปราถนา เพื่อลุ้นว่า ใครจะทายใจ

บ้างก็ แต่งกาพย์ โคลง ฉันท์
บางวัน เขียนคำ ที่ใช่
กลบท เลือกคำ โยงใย
เผื่อว่าใคร รู้ใจ ไขคำ

แค่ถาม ก็รู้ สึกดี
บทกวี ช่วยคลาย ความช้ำ
ห้องกลอน ตอนนั้น ยังจำ
ตอนนี้นำ ความคิดถึง มา

รีเฟรชหน้าจอ รอคำถาม เข้ามาสานต่อ
บทกลอนที่รอ มีไหมหนอ เฝ้ารอห่วงหา
ของขวัญหลังไมค์ ยังเก็บไว้ เป็นของล้ำค่า

ขอโทษตอนนั้นทันไม่ลา 
แต่อยากบอกว่า คิดถึงหมดใจ

---

ครูสลา คุณวุติ เป็นนักแต่งกลอนมาก่อน และเห็นครูบอกเองว่าเป็นคนที่เล่นดนตรีไม่เป็น ดังนั้นบทเพลงที่แต่งจึงเป็นบทกลอนมาก

บทเพลงต้นแบบ 
ต่าย อรทัย - แค่ถามก็รู้สึกดี
คำร้อง / ทำนอง สลา คุณวุฒิ
เรียบเรียง ธีระพงษ์ ศักดิ์แก้ว
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้นานแล้วบ่เห็น การเทคแคร์ ที่แปลว่าห่วง       
จึงอยากถามทวง ถึงเหตุผล ที่คนเงียบไป        
บ่มีเวลาบ่ว่างมาหาก็พอเข้าใจ
แต่วันนี้ห่างหายเหมือนตั้งใจลืมกัน

ประคองคืนวัน อยู่ด้วยงาน ด้วยการเฝ้ารอ
สบตาหน้าจอ รอรับสาย  อ้ายโทรเติมฝัน
อาการเงียบไป สื่อความหมาย บอกใจไหวหวั่น
หนึ่ง คำขอต่อวัน นั่นคือ สัญญาณห่วงใย
 
ได้ยิน คำว่า เหนื่อยไหม 
ได้ใจ กลับมา เกินครึ่ง
ได้ฟัง คำว่า คิดถึง 
ก็ดึง ความล้า หล่นหาย

แค่ถาม ก็รู้ สึกดี 
ความรัก ที่รู้ สึกได้
อยากให้ มีเวลาให้ใจ 
ถึงบ่ มีเวลา ให้เจอ

หน้าจอว่างงาน รับสัญญาณ คิดฮอดบ่ได้
อ้ายเป็นหยังไป เฝ้าทวงถาม ในใจเสมอ
บอกใครให้รอ ลืมแล้วบ้อ คือทิ้งให้เหม่อ
บ่ว่าง มารับมาเจอ ถามกันแนเด้อ ว่าอยู่จังใด๋

---

คิดถึงสมาชิกห้องกลอนทุกคนครับ คิดถึงวันเก่าๆ มีเล่นกิจกรรมเล่นเกมส์ทายถุงมือกันสนุก