สวัสดีครับ
ช่วงนี้ได้เข้ามาอ่านกระทู้ เจอหัวข้อเด็กปวช.สอบเข้าแพทย์หรือสายสุขภาพบ่อยครั้ง เลยอยากจะแชร์ประสบการณ์ตอนสอบเข้าเมื่อราว ๆ 4 ปีก่อนให้เพื่อน ๆ ได้ฟังกันครับ
ตัวผมจบการศึกษาจากโรงเรียนสายอาชีพแห่งหนึ่ง (ที่ต่างกับที่อื่นๆพอสมควร ทั้งสภาพแวดล้อมและเนื้อหาการเรียน) โดยระหว่าง3ปีนั้นก็เรียน ๆ เล่น ๆ คิดว่าตัวเองก็คงเรียนวิศวะต่อไป เนื่องด้วยทางโรงเรียนมีโควตาสำหรับนักเรียนดีให้เรียนต่อวิศวะ ผมจึงไม่ได้สนใจเส้นทางอนาคตของตัวเองซักเท่าไหร่ จนเวลาล่วงเลยไปปีสาม รู้ตัวอีกทีก็รู้สึกเบื่อกับการเรียนอยู่สถานศึกษาเดิม แต่ยังไม่มีความคิดที่จะเปลี่ยนสายใด ๆ
พูดตามตรง บางครั้งก็มีไอเดียที่อยากจะย้ายสายไปเรียนแพทย์เข้ามาในหัว แต่แค่คิดก็ขำแล้ว ขนาดพูดกับคนที่บ้านยังพูดพลางติดตลกไปด้วยว่าคงไม่มีทางทำได้ ไม่เคยเรียนชีวะมาตลอดช่วงปวช.จะไปสู้กับเด็กมัธยมปลาย เด็กที่เรียนพิเศษมาหลายปีเพื่อเตรียมตัวสอบได้อย่างไร
หลังจากที่พูดทีเล่นทีจริงกับที่บ้านไปไม่กี่เดือน อยู่ ๆ ผมก็เริ่มจริงจังกับความคิดนี้ เรียนพิเศษอย่างหนักในช่วงเทอมสุดท้ายก่อนจบ และแน่นอนผมไม่ได้สอบในปีนั้นครับ ผมย้ายมหาลัยและเข้าเรียนในวิศวะไปด้วยพร้อม ๆ กับเตรียมตัวสอบครั้งแรกของตัวเอง ในช่วงการเตรียมตัวนี้ก็มีทั้งช่วงเครียดจากงานที่ถาโถมในมหาลัย สอบของมหาลัยที่ผมก็ยังพยุงเกรดตัวเองไว้เผื่อว่าจำเป็นจะต้องเรียนต่อ สุดท้ายก็เลยดรอปออกมาในเทอมที่สองเพื่อจะมุ่งมั่นกับเป้าหมายหลักของตัวเองครับ
การเตรียมตัวคงไม่ต้องพูดถึงมากนะครับ (เคยเขียนไว้ในกระทู้ที่อื่นแล้ว) สมัยนั้นก็สอบความถนัดแพทย์และวิชาสามัญ เรียนพิเศษตามสถาบันต่าง ๆ เหมือนเด็กทั่ว ๆ ไป แต่ที่ต่างคือเราต้องเร่งกว่าคนอื่นมาก นอกจากที่มาจากปวช.แล้วยังมีเวลาเตรียมตัวรวม ๆ เพียงหนึ่งปีครึ่ง ระหว่างทางผมก็คิดเสมอว่าอาจจะทำไม่ได้รึเปล่า แต่ตอนนี้เราก็พยายามมากที่สุดในชีวิตแล้วคิดว่ายังไงก็ต้องลุย
สุดท้ายช่วงที่คะแนนความถนัดแพทย์ออก ผมแทบจะบ้าคิดว่าตัวเองคงไม่ติดแล้วแหละ คะแนนไม่ได้ห่วยถึงขั้นเละเทะแต่ก็ไม่ได้ดีพอจะติด แต่สุดท้ายก็ติดมานี่แหละครับ ปัจจุบันก็เป็นนศพ.ชั้นปีสาม ใกล้จะต้องสอบNL1แล้ว อ่านหนังสือลากเลือดยิ่งกว่าตอนสอบเข้า
ชีวิตการเรียนของเด็กปวช.ในคณะแพทย์ ผมบอกตามตรงว่าก็เหมือนกับคนอื่น ๆ ถ้าสอบเข้ามาได้แล้วไม่ต้องคิดหรอกครับว่าเราจะห่วยกว่าคนอื่น สอบเข้ามาได้แล้ว เขาเจ๋งเราก็เจ๋งเหมือนกัน! พอเข้ามาแล้วก็เรียนรู้ใหม่กันทุกคน ถ้าเพื่อน ๆ คนไหนมีความฝันและมีครอบครัวพร้อมสนับสนุนจะลองทำตามฝันดูซักครั้งสองครั้ง พยายามให้เต็มที่ดูจะได้ไม่ต้องเสียใจภายหลัง ขอบคุณทุกท่านที่อ่านมาถึงตรงนี้ครับ ขอบคุณครับ
จากเด็กสายอาชีพสู่นักศึกษาแพทย์
ช่วงนี้ได้เข้ามาอ่านกระทู้ เจอหัวข้อเด็กปวช.สอบเข้าแพทย์หรือสายสุขภาพบ่อยครั้ง เลยอยากจะแชร์ประสบการณ์ตอนสอบเข้าเมื่อราว ๆ 4 ปีก่อนให้เพื่อน ๆ ได้ฟังกันครับ
ตัวผมจบการศึกษาจากโรงเรียนสายอาชีพแห่งหนึ่ง (ที่ต่างกับที่อื่นๆพอสมควร ทั้งสภาพแวดล้อมและเนื้อหาการเรียน) โดยระหว่าง3ปีนั้นก็เรียน ๆ เล่น ๆ คิดว่าตัวเองก็คงเรียนวิศวะต่อไป เนื่องด้วยทางโรงเรียนมีโควตาสำหรับนักเรียนดีให้เรียนต่อวิศวะ ผมจึงไม่ได้สนใจเส้นทางอนาคตของตัวเองซักเท่าไหร่ จนเวลาล่วงเลยไปปีสาม รู้ตัวอีกทีก็รู้สึกเบื่อกับการเรียนอยู่สถานศึกษาเดิม แต่ยังไม่มีความคิดที่จะเปลี่ยนสายใด ๆ
พูดตามตรง บางครั้งก็มีไอเดียที่อยากจะย้ายสายไปเรียนแพทย์เข้ามาในหัว แต่แค่คิดก็ขำแล้ว ขนาดพูดกับคนที่บ้านยังพูดพลางติดตลกไปด้วยว่าคงไม่มีทางทำได้ ไม่เคยเรียนชีวะมาตลอดช่วงปวช.จะไปสู้กับเด็กมัธยมปลาย เด็กที่เรียนพิเศษมาหลายปีเพื่อเตรียมตัวสอบได้อย่างไร
หลังจากที่พูดทีเล่นทีจริงกับที่บ้านไปไม่กี่เดือน อยู่ ๆ ผมก็เริ่มจริงจังกับความคิดนี้ เรียนพิเศษอย่างหนักในช่วงเทอมสุดท้ายก่อนจบ และแน่นอนผมไม่ได้สอบในปีนั้นครับ ผมย้ายมหาลัยและเข้าเรียนในวิศวะไปด้วยพร้อม ๆ กับเตรียมตัวสอบครั้งแรกของตัวเอง ในช่วงการเตรียมตัวนี้ก็มีทั้งช่วงเครียดจากงานที่ถาโถมในมหาลัย สอบของมหาลัยที่ผมก็ยังพยุงเกรดตัวเองไว้เผื่อว่าจำเป็นจะต้องเรียนต่อ สุดท้ายก็เลยดรอปออกมาในเทอมที่สองเพื่อจะมุ่งมั่นกับเป้าหมายหลักของตัวเองครับ
การเตรียมตัวคงไม่ต้องพูดถึงมากนะครับ (เคยเขียนไว้ในกระทู้ที่อื่นแล้ว) สมัยนั้นก็สอบความถนัดแพทย์และวิชาสามัญ เรียนพิเศษตามสถาบันต่าง ๆ เหมือนเด็กทั่ว ๆ ไป แต่ที่ต่างคือเราต้องเร่งกว่าคนอื่นมาก นอกจากที่มาจากปวช.แล้วยังมีเวลาเตรียมตัวรวม ๆ เพียงหนึ่งปีครึ่ง ระหว่างทางผมก็คิดเสมอว่าอาจจะทำไม่ได้รึเปล่า แต่ตอนนี้เราก็พยายามมากที่สุดในชีวิตแล้วคิดว่ายังไงก็ต้องลุย
สุดท้ายช่วงที่คะแนนความถนัดแพทย์ออก ผมแทบจะบ้าคิดว่าตัวเองคงไม่ติดแล้วแหละ คะแนนไม่ได้ห่วยถึงขั้นเละเทะแต่ก็ไม่ได้ดีพอจะติด แต่สุดท้ายก็ติดมานี่แหละครับ ปัจจุบันก็เป็นนศพ.ชั้นปีสาม ใกล้จะต้องสอบNL1แล้ว อ่านหนังสือลากเลือดยิ่งกว่าตอนสอบเข้า
ชีวิตการเรียนของเด็กปวช.ในคณะแพทย์ ผมบอกตามตรงว่าก็เหมือนกับคนอื่น ๆ ถ้าสอบเข้ามาได้แล้วไม่ต้องคิดหรอกครับว่าเราจะห่วยกว่าคนอื่น สอบเข้ามาได้แล้ว เขาเจ๋งเราก็เจ๋งเหมือนกัน! พอเข้ามาแล้วก็เรียนรู้ใหม่กันทุกคน ถ้าเพื่อน ๆ คนไหนมีความฝันและมีครอบครัวพร้อมสนับสนุนจะลองทำตามฝันดูซักครั้งสองครั้ง พยายามให้เต็มที่ดูจะได้ไม่ต้องเสียใจภายหลัง ขอบคุณทุกท่านที่อ่านมาถึงตรงนี้ครับ ขอบคุณครับ