มีปัญหาเรื่องงานบ้านกับแฟนมาหลายเดือนแล้วค่ะ อาจจะเล่าน้ำๆบ้าง งงๆเวิ้นเว้อบ้าง แต่ก็ช่วยแนะนำวิธีแก้ให้ด้วยนะคะ หมดหนทางจริงๆ
เรื่องนี้เราพยายามคุยดีๆก็แล้ว แบ่งหน้าที่ก็แล้ว (เราแบ่งให้เขาทำหน้าที่ทำกับข้าว ล้างจาน พับผ้า) แต่แฟนก็เหมือนเดิมเลยค่ะ ไม่เปลี่ยนพฤติกรรมอะไรทั้งนั้น เช่น ชอบวางของไม่เป็นที่ กระเป๋าเดินทางกลับมาก็ตั้งไว้ข้างโซฟาไม่แยกเสื้อผ้าไปซัก จานไม่ล้างเป็นอาทิตย์ เสื้อผ้าที่ซักแล้วก็ไม่พับกองไว้เป็นภูเขา พอเราถามเหตุผลเขาบอกว่าเหนื่อยจากการทำงานมาแล้วและไว้วางใจเรา ซึ่งเราก็พยายามเข้าใจ คิดว่าวันหยุดเขาคงทำ แต่ไม่เลยค่ะ ทุกอย่างกองทิ้งไว้เหมือนเดิม เราต้องมาคอยตามเก็บล้างให้ เราทำทุกอย่างตั้งแต่ล้างจาน ซักผ้า ตากผ้า กวาดถูห้อง ขัดห้องน้ำ แฟนมีหน้าที่ขับรถ ซื้อของ ทำกับข้าว(แรกๆก็เราทำให้) จนเราโกรธไม่คุยด้วยเขาถึงจะยอมทำหน้าที่
วันนี้นั่งคุยเรื่องชีวิตหลังเราเรียนจบ ว่าจะไปอยู่ทำงานที่ไหนดี แล้วแฟนก็พูดขึ้นมาว่าหรือเรากับเขาควรคบกันแบบระยะไกล ตอนนั้นเราตอบไปว่าไม่เอาค่ะ แต่ตอนนี้เราก็มานั่งคิดว่าแฟนไม่คิดจะเปลี่ยนหรือทำอะไรเพื่อช่วยเราเลยบ้างเหรอ ทำไมต้องเอาวิธีแยกกันอยู่มาจัดการปัญหาแบบนี้ แฟนไม่คิดว่าเราจะเหนื่อยเหมือนเขาบ้างเหรอ เราเลยรู้สึกปสดแล้วก็น้อยใจมากๆ ทั้งๆที่ตอนเขาไม่สบายเรายังไปเฝ้าที่รพ.หลังเลิกงานดึกๆ เขาจะไปไหนเราก็ไปเป็นเพื่อน เราพยายามทำงานบ้านให้ดีเพราะรู้ว่าเขาเหนื่อยงานแต่สุดท้ายทุกอย่างเลอะเทอะเหมือนเดิม
เราเหนื่อยและเบื่อมากเลยค่ะ
ควรแก้ปัญหายังไงดีคะ
ทำยังไงให้แฟนเต็มใจช่วยงานบ้านได้บ้างคะ
เรื่องนี้เราพยายามคุยดีๆก็แล้ว แบ่งหน้าที่ก็แล้ว (เราแบ่งให้เขาทำหน้าที่ทำกับข้าว ล้างจาน พับผ้า) แต่แฟนก็เหมือนเดิมเลยค่ะ ไม่เปลี่ยนพฤติกรรมอะไรทั้งนั้น เช่น ชอบวางของไม่เป็นที่ กระเป๋าเดินทางกลับมาก็ตั้งไว้ข้างโซฟาไม่แยกเสื้อผ้าไปซัก จานไม่ล้างเป็นอาทิตย์ เสื้อผ้าที่ซักแล้วก็ไม่พับกองไว้เป็นภูเขา พอเราถามเหตุผลเขาบอกว่าเหนื่อยจากการทำงานมาแล้วและไว้วางใจเรา ซึ่งเราก็พยายามเข้าใจ คิดว่าวันหยุดเขาคงทำ แต่ไม่เลยค่ะ ทุกอย่างกองทิ้งไว้เหมือนเดิม เราต้องมาคอยตามเก็บล้างให้ เราทำทุกอย่างตั้งแต่ล้างจาน ซักผ้า ตากผ้า กวาดถูห้อง ขัดห้องน้ำ แฟนมีหน้าที่ขับรถ ซื้อของ ทำกับข้าว(แรกๆก็เราทำให้) จนเราโกรธไม่คุยด้วยเขาถึงจะยอมทำหน้าที่
วันนี้นั่งคุยเรื่องชีวิตหลังเราเรียนจบ ว่าจะไปอยู่ทำงานที่ไหนดี แล้วแฟนก็พูดขึ้นมาว่าหรือเรากับเขาควรคบกันแบบระยะไกล ตอนนั้นเราตอบไปว่าไม่เอาค่ะ แต่ตอนนี้เราก็มานั่งคิดว่าแฟนไม่คิดจะเปลี่ยนหรือทำอะไรเพื่อช่วยเราเลยบ้างเหรอ ทำไมต้องเอาวิธีแยกกันอยู่มาจัดการปัญหาแบบนี้ แฟนไม่คิดว่าเราจะเหนื่อยเหมือนเขาบ้างเหรอ เราเลยรู้สึกปสดแล้วก็น้อยใจมากๆ ทั้งๆที่ตอนเขาไม่สบายเรายังไปเฝ้าที่รพ.หลังเลิกงานดึกๆ เขาจะไปไหนเราก็ไปเป็นเพื่อน เราพยายามทำงานบ้านให้ดีเพราะรู้ว่าเขาเหนื่อยงานแต่สุดท้ายทุกอย่างเลอะเทอะเหมือนเดิม
เราเหนื่อยและเบื่อมากเลยค่ะ
ควรแก้ปัญหายังไงดีคะ