สวัสดีครับเพื่อนๆเมื่อปลายฝนที่ผ่านมาผมได้ตั้งเป้าไว้ว่าอยากจะขี่รถไปเที่ยวอีสานอีกสักครั้ง โดยในครั้งนี้จะพยายามไปในสถานที่ที่ผมไม่เคยไปแต่ก็มีหลายๆที่ที่ผมยังชอบในบรรยากาศและความสวยงามของสถานที่ท่องเที่ยวนั้น เลยจะขอไปอีกรอบซึ่งก็ต้องบอกเขาว่าหากใครที่ได้ไปเที่ยวอีสานเมื่อสัก 4-5 ปีที่ก่อนอาจจะพบว่าในตอนนี้มีสถานที่ที่สร้างใหม่อีกหลายที่ที่น่าไปเที่ยวเหมือนกันครับ

โดยจากที่ผมได้มาร์คจุดท่องเที่ยวตาม Google Map จากเชียงใหม่วนรอบรอบอีสาน แล้วกลับเชียงใหม่ระยะทางรวมน่าจะ ร่วม 3,000 ถึง 4,000 กิโลเมตร โดยทริปนี้ผมไม่ได้เร่งรีบครับเดินทางไปเรื่อยๆแวะเที่ยวไปเรื่อยๆโดยตั้งเป้าไว้ว่าจะเดินทางอยู่ในช่วงประมาณ 10 วันซึ่งต้องบอกเลยครับว่าหากใครตามคลิปนี้จนจบก็สามารถเดินทางเที่ยววนรอบอีสานได้อย่างสบายๆเลยครับ


ในทริปนี้ผมเดินทางไป 2 คนกับรุ่นน้องครับโดยใช้ Yamaha Nmax 155 connected เดินทางกันไป 2 คน โดยปฐมบทของการเดินทางในวันแรกผมจะยังไม่เข้าไปถึงอีสานครับ จริงๆหากจะเดินทางเข้าไปอีสานก็ยิงยาวไปได้ครับระยะทางประมาณ 600 กิโลเมตร แต่ผมเลือกตั้งเป้าไว้ที่จังหวัดอุตรดิตถ์เพราะว่าจังหวัดนี้จะว่าไปแล้วผมแทบจะแค่ขี่ผ่านเท่านั้นไม่เคยแวะเที่ยวเลยสักครั้งครับซึ่งในครั้งนี้เลยตั้งเป้าไว้ว่าจะแวะเที่ยวจังหวัดอุตรดิตถ์ก่อนครับ


จากเชียงใหม่ไปจังหวัดอุตรดิตถ์ระยะทางก็จะอยู่ประมาณ 300 กิโลเมตรครับ ผมเดินทางจากเชียงใหม่ผ่านจังหวัดลำพูนเข้าสู่จังหวัดแพร่และก็เข้าถึงตัวจังหวัดอุตรดิตถ์งานนี้ผมแทบจะไม่ได้แวะนอกจากเติมน้ำมันครับ เพราะว่าอยากให้ถึงจังหวัดอุตรดิตถ์ไวๆจะได้แวะที่เที่ยวได้หลายๆที่ครับ ซึ่งต้องบอกว่าด้วย Yamaha Nmax 155 สามารถทำเวลาได้เป็นอย่างดีครับมาถึงอุตรดิตถ์ประมาณเที่ยงกว่าๆแค่นั้นเองผมจึงได้นั่งปรึกษากันว่าจะไปเที่ยวที่ไหนกันดี เพราะว่าเวลาเหลือค่อนข้างมากแล้วก็เจอที่เที่ยวที่นึงครับที่น่าสนใจก็คือ สะพานรางรถไฟกลับหัว ซึ่งมีประวัติมาตั้งแต่สมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 ก็เลยปรับ GPS ตั้งปลายทางไว้ที่นั่นครับ







สำหรับสะพานรางรถไฟกลับหัว ผมยังไม่เคยไปครับก็เลยต้องอาศัย GPS นำทางอย่างเดียวซึ่งงานนี้ถือว่า GPS อาจจะคำนวณเส้นทางที่ไวที่สุดและไม่ต้องอ้อม GPS เลยให้ผมเข้าทางบ้านหนองน้ำเขียว ซึ่งเมื่อเข้าไปแรกๆเส้นทางก็ยังโอเคอยู่ครับแต่พอเข้าไปได้สักพักผมเริ่มคิดแล้วครับว่ามาถูกทางหรือเปล่าด้วยฝนที่ตกอยู่ปรอยๆจึงทำให้ทางค่อนข้างเละเพราะเส้นทางนี้เป็นเส้นทางที่ชาวบ้านนำไว้ขนลองกองบางช่วงเจอดินหนังหมูที่ค่อนข้างลื่นหากเป็นรถคันอื่นผมอาจจะมีเสียวๆอยู่ครับแต่ด้วยระบบ traction control ของ nmax 155 ไม่เจออาการล้อฟรีให้เห็นเลยทำให้ขับขี่ได้อย่างมั่นใจมากขึ้นครับซึ่งในเส้นทางนี้ต้องบอกว่าเสียเวลาไปเยอะพอสมควรครับ





สำหรับสะพานทางรถไฟกลับหัว มีประวัติมาตั้งแต่สมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 โดยที่เมื่อก่อนหากจะมีการทิ้งระเบิดจากเครื่องบินเพื่อตัดการเดินทางในเส้นทางรถไฟ หากว่าเครื่องบินเขามองเห็นสะพานเขาจะทิ้งระเบิดตรงนั้นก่อนซึ่งสะพานแห่งนี้ก็ได้ทำการกลับหัวสะพานไว้ด้านล่างเพื่อให้เวลาที่เครื่องบินบินผ่านจะไม่เห็นว่าเป็นสะพานจะได้รอดพ้นจากการถูกทิ้งระเบิดครับ ซึ่งตัวสะพาน ณ.ตอนนี้ก็ยังใช้งานปกติครับแต่ก็จะมีรูปทรงที่แปลกตาดีครับซึ่งจากการถามชาวบ้านว่าเส้นทางเข้ามาที่นี่ที่จริงแล้วเขาเข้ามาเส้นทางไหนชาวบ้านก็บอกว่าก็เป็นเส้นทางที่เราจะออกไปจากที่นี่เองครับ



เราออกจากที่นี่แล้วเดินทางไปยังตัวจังหวัดอุตรดิตถ์ ผ่าน "ตลาดศรีพนมมาศ" เลยแวะพักร้อนนิดหน่อยก่อนเดินทางต่อเข้ายังตัวจังหวัดอุตรดิตถ์ เห็นจากสภาพรถ วันแรกก็เล่นเอารถเลอะไปทีเดียวครับเลยต้องหาคาร์แคร์ในการล้างรถซะหน่อยครับเพราะว่าต้องเอาไปเที่ยวอีกไกลอยู่ครับ ซึ่งมีคำบอกเล่าจากเพื่อนที่อยู่ในจังหวัดอุตรดิตถ์บอกกับผมว่า "หากชอบกินเนื้อให้ลองไปที่ร้านแลบัว" ตอนแรกผมเองก็ไม่ได้คิดอะไรแต่ก็หิวพอดีครับและเริ่มง่วงด้วยครับก็เลยปักหมุดไปที่ร้านแลบัวเพื่อไปขอลองดูหน่อยว่าที่เพื่อนบอกว่าชอบกินเนื้อให้ไปที่ร้านนี้ซึ่งเมื่อมาถึงตัวร้านทำออกมาได้ดูดีทีเดียวครับด้านหน้าจะมีรถคลาสสิคไว้ให้เราถ่ายรูปด้วยครับ








จากที่ได้ดูเมนูสเต็กเนื้อราคาก็ไม่ได้ต่างจากในตัวเชียงใหม่เท่าไหร่ก็เลยลองสั่งมาลองทานครับ เมื่อทางร้านนำมาเสิร์ฟก็ต้องบอกเลยครับว่าจะกินหมดหรือเปล่า? ในราคาที่พอๆกับเชียงใหม่แต่ด้วยปริมาณเยอะกว่าเกือบ 2 เท่าและเมื่อได้ลองชิมดูต้องบอกเลยครับว่ามันคือสวรรค์ของผมจริงๆครับ อร่อย ถูกและได้เยอะครับคุ้มจริงๆ และทางร้านได้แนะนำผมว่าหากมาในช่วงเดือนกรกฎาคมถึงเดือนพฤษภาคมจะมีบุฟเฟ่ต์อาหารและทุเรียนหลงลับแลซึ่งเป็นทุเรียนที่มีชื่อที่สุดในจังหวัดอุตรดิตถ์และหลายๆคนที่ชอบกินทุเรียนก็ใฝ่ฝันอยากจะชิมทุเรียนหลงลับแลเหมือนกันด้วยราคาที่สูงแต่ทางร้านแลัวแต่นำมาจัดบุฟเฟ่ต์สเต็กของทุเรียนหลงลับแลจึงเป็นอะไรที่น่าสนใจมากครับยังคิดเลยครับว่าจะจัดทริปจากเชียงใหม่มากินบุฟเฟ่ต์ทุเรียนที่นี่ครับ






อาหารอร่อย กินเพลิน นั่งเพลิน จนลืมเวลาเลยครับหันมองนาฬิกาอีกทีก็เกือบเย็นแล้วครับต้องรีบไปหาที่พักครับโดยที่พักผมได้จองเอาไว้ที่ สเตย์ชิลล์รีสอร์ท โดยผมวางแปลนไว้ว่าจะพักที่นี่เพราะว่าเป็นเส้นทางผ่านไปยังจุดที่ผมจะเดินไปในวันพรุ่งนี้เช้าครับซึ่งเมื่อมาถึงที่พักก็เข้าไปจัดแจงจ่ายค่าห้องพัก โดยค่าห้องพักจะอยู่ที่คืนละ 500 บาทเท่านั้นครับ โดยเป็นห้องโถงใหญ่ๆและมีห้องนอน 1 ห้องซึ่งผมว่าคุ้มมากครับกับราคานี้มี ห้องโถงให้นั่งเล่นมีระเบียงที่พักด้านหน้า มี Wi-Fi ให้ใช้ เรียกได้ว่าเกินราคาจริงๆครับซึ่งในวันนี้พวกผมขอพักกันที่นี่ก่อนครับแล้วพรุ่งนี้ค่อยเดินทางต่อเข้าอีสานครับ






เปิดหัวมายังไม่เข้าสู่ประตูอีสานเลยครับ รอติดตามต่อไปนะครับ อีกยาวๆ