1.ปกติเป็นคนมี่โรคไมเกรนอยู่แล้ว
2.เป็นคนตาแห้งมีวุ้นลอกๆบางครั้ง แพ้แสงจ้า (แต่ไม่เคยไปหาหมอตา)เสียงกระพริบหรือกรอกตาดังกร่อกแกร่ก!

เริ่ม!!!

อาการแรกเริ่มเลยมีวันนึงอยู่ๆก็คันหูขึ้นมาแบบไม่เกา/แคะไม่หาย จนมันเป็นแผลติดเชื้อในหูเจ็บแบบโคตรบิดามารดรทรมานมาก เป็นอย่างนี้วนอยู่3รอบ....ทุกวันนี้ยังมีอาหารคันอยู่...แคะหูแล้วจะเป็นสะเก็ดแผ่นบางๆลอกออกมาเป็นชิ้นส่วนอันภาคภูมิใจไรงี้ แห้งทีลอกที ไม่ลอกก็จะคันอยู่แบบนั้น พอคัน>เกา>หูลอกเป็นแผล>แผลขึ้นสะเก็ด>คัน>เกา วนไปเป็นวัฏจักร

19 กย. มีอาการเรอแบบลมในท้องเยอะเหมือนตั้งท้อง ลมป่องมาก (เป็นคนค่อยข้างผอม) คือมันเรอลำบากมาก เรอถี่ตลอดเวลารบกวนชีวิตประจำวัน คือบางทีมันเรอไม่ออกจริงๆจะสะอึกโดยอัตโนมัติ แค้นเค้นตรงหน้าอกเหมือนลมดันไม่ออกเป็นแบบนี้ทั้งวันทรมานเกิน อารมแบบแมวอ้วกอ่ะต้องโกร่งคอค่อกๆเพื่อเรอในแต่ละครั้ง มีผายลมด้วยนะแต่ไม่บ่อยเท่าเรอ

จนกระทั่งเข้าหน้าหนาว 27ต.ค เริ่มมีอาการคันหัวร่วมด้วย,คันรูหู,หน้าลอกแดง,คันหลังหู -->หรือสรุปง่ายๆ คือ โรคเซ็บเดิร์ม
จนปัจจุบัน22 พย.ยังไม่หายดีคอยทามอยเจอร์ไม่ให้หน้าแห้ง

ปัจจุบันนี้แมลงหวี่ตอมตัวตลอด ตอมหน้า,ตา,หูที่คัน ตอมเหมือนจะเข้าไปในรูหูให้ได้เลย น่ารำคาญที่สุดไม่รู้ว่าตัวเองมีสารหรือก๊าซอะไรที่ผิดปกติไปหรือป่าวทำไมมันถึงมาชอบตอมเราคนเดียวแบบนี้

ปกติเป็นคนอาบน้ำสะอาดตลอดน้ำหอมไม่ทาครีมก็ไม่ ไม่ทาเครื่องประทินน้ำหอมต่างๆ

โดยอาการที่กล่าวมาทั้งหมดข้างต้นคือยังเป็นอยู่ทุกอาการค่ะ ใช้ชีวิตลำบากมากรู้สึกเป็นอุปสรรคต่อการเรียนและออกไปทำกิจกรรมอื่นๆตอนที่พิมพ์อยู่ก็คือเรอไปด้วยตลอดค่ะ ถือได้ว่าเป็นเรื้อรังเป็นมานานมาก ทรมานโอดโอย