สวัสดีค่ะต้องบอกก่อนนะค่ะว่าข้อความอาจจะยาวหน่อยคือดิฉันมีปัญหาคือเรื่องมีอยู่ว่าฉันมีแฟนที่ไม่ค่อยจะมีปัญหาอะไรกันเลยส่วนมากถ้าจะมีก็มีแค่เรื่องงอนกันตามประสาลิ้นกับฟันแต่ไม่เคยเป็นเรื่องใหญ่โตอะไร..แต่พออยู่มาวันนึงก็มีอีกบุคคลเข้ามาคนคนนั้นก็คือน้องชายของแฟนค่ะต้องเล่าถึงตัวน้องชายของแฟนก่อนนะค่ะว่าส่วนตัวแล้วน้องเขาจะยังมีความเป็นวัยรุ่นอยู่แต่ถ้าเทียบกับอายุแล้วก็ถือว่าวันทำงานนะค่ะอายุน้อง26ปีน้องเขาจะดป็นคนที่ชอบหมกหมุ่นกับกัญชาและก็บุหรี่และมีนิสัยไม่ค่อยมีความรับผิดชอบประมานนึง....พอมีอยุ่วันนึงน้องเขาต้องมาอยู่ห้องเช่าเดียวกับเราค่ะหมายถึงแฟนและตัวหนูเอง...ไอ้เราก็เป็นคนชอบเห็นใจคนค่ะถึงแม้จะรู้อยู่แล้วว่ามันคงจะไม่มีความเป็นส่วนตัวซักเท่าไหร่แต่ก็เครยอมรับค่ะเพราะน้องเขาไม่มีที่ไปอย่างที่บอกค่ะน้องชายเขาจะชอบดูดกัญชาและนอนดึกบางที่ตี2ตี3ยังไม่นอนนะค่ะจะไปนอนตอนช่วงเช้าถึงเที่ยงหน้าที่อะไรที่เขามีเขาก็ไม่ค่อยจะดูแลเองเท่าไหร่ต้องคอยให้สอนให้บอกให้เรียกค่ะไอ้เราก็ทนค่ะพอมาวันนึงมันไม่อยากทนค่ะเราก็บ่นให้ทั้งที่ไม่ใช่น้องเราค่ะแต่ทำไงได้เพราะส่วนตัวเราค่อนข้างจะเป็นคนที่เปะในแต่ละวันทั้งเรื่องความสะอาดทั้งเรื่องงานนอกบ้านค่ะเลยไม่เข้าใจในตัวเขาเลยพลั้งปากบ่นไปค่ะจนน้องชายของแฟนเขาไม่ชอบและได้ออกไปใช้ชีวิตข้างนอกคนเดียวส่วนตัวของแฟนเราเขาก็ทำอะไรไม่ได้ค่ะเพราะน้องตัวเองเป็นแบบนั้นจิงๆแต่พอเวลานานไปได้สองเดือนค่ะคนคนนั้นก็ไปไม่รอดค่ะกลับมาอีกแล้วค่ะทุกคนไอ้เร่ก็ขี้สงสารค่ะเห็นคนจนตรอกมาจะไม่ช่วยเลยก็ยังไงอยู่ก็รับเข้ามาเหมือนเดิมค่ะกลับมาตอนแรกๆก็ดีนะค่ะเหมือนจะเกรงใจยังไม่ออกลายพออยู่กันไปมาได้ซักพักเขาก็เริ่มอีกแล้วค่ะเหมือนเดิมเลยหมกหมุ่นกับการสูบกัญชาเหมือนเดิมและบางทีก็ยืมรถเราไปข้างนอกสอมสามชั่วโมงต้องบอกก่อนนะค่ะว่าไปนานไม่ว่าค่ะแต่เวลาที่ไปต้องไม่ใช่เวลายามวิกาลค่ะเช่นห้าทุ่มเที่ยงคืนโดยส่วนตัวแล้วเราไม่โอเครค่ะเพราะเขาออกไปพร้อมๆกับสมบัติของเรานั้นคือรถพอกลับมาก็เหมือนเดิมจ๊ะนั่งหลังบ้านตีสองตีสามเปิดไฟเกือบทั้งคืนจนเราไม่ไหวค่ะจนต้องพูดกับแฟนแต่รอบนี้แฟนเราเขามีน้ำโหค่ะกลายเป็นว่าเราพูดมากแต่ตัวเขาก็มีนะค่ะที่ว่าน้องเองเหมือนกันคือปัญหาเรื่องครอบครัวของแฟนมันมีมานานค่ะปัญหาคือน้องชายเขาเอาตัวไม่เคยรอดและก็จะมาวุ่นวายในชีวิตของเราตลอดรวมทั้งแม่ของแฟนด้วยค่ะเขาอยู่ต่างประเทศก็จะคอยโทรมาบอกให้ดูแลน้องอย่าทิ้งน้องอะไรประมานนี้ตลอดแต่แม่เขาจะคิดบ้างไหมว่าลูกเขาอายุ26แล้วเมื่อก่อนก็ไม่คิดอะไรค่ะแต่ตอนนี้เราเริ่มรู้สึกว่ามันมากไปค่ะมากจนตัวเราเองคิดเลยค่ะว่าเราไม่อยากอยู่ตรงนี้แล้วคิดมาตลอดค่ะว่าทำไมเราถึงต้องเป็นคนเติมเต็มต้องเป็นมีส่วนเป็นคนคอยซัพพอร์ตทางน้องเขาด้วยเร่อาจจะออกแนวเห็นแก่ตัวนะค่ะแต่เราคิดว่าเราคิดถูกนะที่คิดแบบนี้#ก็นั้นละค่ะทั่งหมดทั้งมวลแล้วคือสรุปทั้งหมดที่เล่ามาคืออยากให้พี่ๆเพื่อนๆแสดงความคิดเห็นเป็นข้องคิดให้หน่อยค่ะว่าเราควรทำยังไงดี เพราะเอาจริงๆค่ะเราไม่ได้ว่าไม่ชอบน้องเขาค่ะน้องแฟนก็เหมือนน้องเราแต่เราแค่ไม่ถูกใจในนิสัยและการปฏิบัติของเขาค่ะเราควรทำยังไงดี ต้นเหตุของปัญหาที่ทำให้อยู่กันยาก