สวัสดีค่ะทุกคนก่อนอื่นต้องขอแนะนำตัวคร่าวๆก่อนนะคะว่าเราอยู่ปี2เรียน business English ในมหาลัยราชภัฎที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่งในกทมทุกคนเคยแอบชอบรุ่นพี่มั้ยคะเจอแค่ครั้งเดียวอยากเป็นน้องที่เขารู้จักในชีวิตของเขาอยากเดินสวนพี่เขาสักครั้งแต่คนที่เราเดินสวนอยู่ทุกวันคือตากล้องในงานเนี่ย5555อะไรก็ไม่รู้วันนี้แหละค่ะเราจะมาเล่าให้ฟังเราเป็นคนที่ชอบฝรั่งค่ะชีวิตคลุกคลีแต่กับฝรั่งมาตลอดก่อนมามอนี้มันก็มีแต่คนไทยเนาะอินี่ก็คิดในใจกูไม่มีทางชอบใครในมอนี้หรอก not my typeว่าซ้านจนวันหนึ่งค่ะทุกคนอาจารย์แจ้งมาว่ามีกิจกรรมวัฒนธรรมไทย-มาเลเซียให้ส่งตัวแทนแต่ละคณะไปเรากับเพื่อนเราก็ถูกส่งไปตามกระบวนการนั่นแหละเออ5555จำได้วันที่17 สิงหาคม 2566 เช้าวันนั้นเพื่อนตัวดีดิฉันโทรมาบอกว่าสายค่ะให้เข้าไปลงทะเบียนก่อนได้เลยเราก็ไปลงทะเบียนเจออาจารย์ที่รักแกมองหน้าฮั่นแน่มันมาแล้ว555ช็อตต่อมานี่แหละค่ะทุกคนมันคือจังหวะตกหลุมรักเรากลับหลังหันเห็นพี่เขาหันหน้ามาพอดีในใจคิดแบบ"ปาดอิพ่อผู้บ่าวทางได๋น้อคือหล่อคักแท้"พี่เขานั่งใกล้พี่ที่เรารู้จักในงานเราก็ไม่ละสายตาจากพี่คนนั้นเลยนะพอเขาให้แบ่งกลุ่ม1-3เราอ่ะได้กลุ่ม2แต่พี่คนนั้นได้กลุ่ม1เพื่อนเราก็ได้อยุ่กลุ่มเดียวกันกับพี่คนนั้นไอเราด้วยความอยากรู้ว่าพี่เขาเป้นใครเราก็แอบๆชำเลืองป้ายชื่อพี่แกเห็นเป็น Ket พี่เกทปะวะคิดในใจเราก้คิดในใจอีกนะว่าเห้ยรู้แค่ชื่อเล่นมันจะไปพออะไรหาข้อมูลไม่ได้กูจะทำไงดีวะลึกลักหันซ้ายหันขวาคราวนี้พอดีเห็นพี่แกไปคุยกับพี่ๆมาเลเซียเราก็เลยแอบๆขยับๆไปรอบๆดักฟังหน่อยสิคุยไรกันๆเราเอียงหูฟังคอแทบเคล็ดได้ยินพี่มาเลเซียถามพี่เกทว่า"you're not Thai right?"พี่เกทพูดว่า"oh my mom is Thai my Dad is...." กำลังจะรู้อยู่แล้วว่าพี่แกครึ่งอะไรแต่พี่มาเลเซียกลุ่มเราลากแขนเราไปเม๊าต่อคิดในใจ"ห้วย!!"5555เรายังไม่ยอมแพ้ทุกคนช่วงพักกินข้าวเขาจะมีข้าวมาให้เราเลือกบนโต๊ะเนาะมีสเต็ก(ฟันกูแทบหัก)สปาเกตี้แล้วก็แตงโมเรากำลังเลือกอาหารอยู่ใช่มั้ยพี่เกทอยู่ข้างหลังหันไปเจอพี่เขายืนยิ้มพอดีเราก็เลยรีบหลบพี่เขาก็เอามือยื่นมาข้างหน้าบอกน้องๆเลือกก่อนเลยเราเลือกเสร็จเลยถามพี่เกทว่า อยู่ปีไหนคะ พี่แกก็ยิ้ม ปี4marketingคับแล้วปีไหนคับปี2 BEค่ะ จบเลย555เราไม่กล้าถามไรต่อเกรงด้วยเลยเดินมานั่งกินข้าวในใจคิดนี่ไงกูรู้ข้อมูลใหม่มาแล้วพี่เรียน Marketing แล้วพี่ที่เป็นพิธีกรในงานอ่ะก็เป็นเพื่อนกับพี่เกทด้วยเรากำลังคุยกันเรื่องฝึกงานเนาะพี่คนนั้นเลยพูดว่า นี่ไงเกทเอาน้องไปฝึกงานด้วยไปฝึกกับพี่เกทมั้ย แล้วพี่แกก็บอกว่าบริษัทพี่เขาไม่รับเด็กฝึกงานในใจคิดเอ้าแล้วพี่ฝึกได้ไง5555แล้วพี่แกก็ยิ้มถามเรากับเพื่อนว่าอยู่ปีไหนกันเนี่ยเรากับเพื่อนก็ชู2นิ้วจำได้มั้ยว่าในกลุ่มเรามันจะมีพี่คนหนึ่งที่เรียนmarketingเหมือนกันแต่อยู่ปี3เราเลยไปถามพี่ครีมผู้น่ารักของน้องว่าตึกเรียนพี่อยู่ตรงไหนอ่ะจ๊ะด้วยความคิดที่ว่าพี่ครีมอยุ่ตรงไหนพี่Marketingปี4คนนั้นก็ต้องเรียนอยู่ตึกนั้นแหละพี่ครีมเลยชี้ให้ดูนุ่นไงตึกวิทยากการจัดการเราก็แบบเอ้ยยฉันเดินผ่านทุกวันนี่หนาเพราะตึกมนุษย์มันอยู่ถัดจากตึกGEแต่ตึกวิทยาการจัดการมันอยู่หน้ามอเลยใกล้สระใกล้ป่าทางเดินในงานเพื่อนดิฉันจ๊ะได้ยินเรารำพึงรำพันเป็นบทอาขยานให้มันฟังไม่รู้มันรำคาญหรือไงมันก็บอกชอบเขาขนาดนั้นก็ไปขอไอจีพี่เขาสิแต่เราไม่กล้าอ่ะถ้าย้อนกลับไปเราก้คิดนะว่าถ้าเราชวนพี่เขาคุยอีกสักนิดกล้าเดินไปขอไอจีพี่เขาแล้วบอกว่าหนูอยากเป็นน้องที่พี่รู้จักแล้วหนูก็อยากรู้จักกับพี่จังเลยพี่เขาอาจจะฟอลไอจีเรากลับก็ได้จนครั้งสุดท้ายงานจบฉากสุดท้ายคือเราเห็นพี่เขานั่งข้างล่างตึกวิทยาการจัดการเพื่อนเราก็ถามอีกรอบจะไม่ไปขอไอจีพี่เขาจริงๆหรอสุดท้ายละนะแต่เราก็เลือกที่จะไม่ขอแล้วก็เป็นอย่างที่เพื่อนบอกจริงๆสุดท้ายของมัน555พี่เขาต้องไปฝึกงานไม่เคยเดินสวนหรือเดินพี่แกอีกเลยกกรรมมันเลยตกไปอยู่กับเพื่อนในสาขาค่ะ5555"พวกเธอเราไปตกหลุมรักพี่Marketingปี4ตึกใกล้ป่ามาอ่ะหาไอจีให้หน่อย"เพื่อนคือแบบตึกใกล้ป่าแล้วมันตึกไหนของว่ะ"5555เพื่อนอีกคนไปเดินหาอยู่ตึกครุนี่อีกคนค้นหาคราวนี้เป็นโมเม้นที่โครตสู้ชีวิตโคตรสู่ขิตโคตรขำอ่ะเพื่อนอีกคนก็ไปขอความช่วยเหลือคนที่สืบเก่งๆ."ๆมันบอกกูว่ามันไปตกหลุมรักพี่Marketingปี4ตึกใกล้ป่าพวกกูช่วยมันหาไอจีพี่คนนั้นมา3วันละหาไม่เจอสักทีช่วยมันหน่อยเร็ว"5555จนเราโพสลงสตอรี่ไอจีพี่ครีมแกมาเห็นเลยหาให้5555สรุปได้แล้วค่ะขอบคุณเพื่อนนะคะที่สู้ชีวิตด้วยเราอ่ะอยากเดินสวนพี่เเกอยากเจออีกสักครั้งแต่คนที่เดินสวนกันทุกวันคือตากล้องในงานโคตรเศร้าอะไรก็ไม่รู้555ส่องไอจีพี่แกวันนั้นเราไปข้าวสารเพื่อนเราบอกเดี่ยวเจอก็พี่เค้าสรุปไม่เจอค่ะแต่ได้ไอจีผู้ชายออสซี่มาแทนเริสสส5555วันต่อมาเพื่อนเราบอกพี่เขามาร้านที่เราพึ่งเข้าไปเมื่อวานพอเราจะไปร้าน Subscribe อายุกูก็ไม่ถึง20อีกสอบปลายภาควันที่31พี่แกไม่เคยเข้ามอยันวันที่1เรากลับตจวเพราะปิดเทอมพี่แกเข้าเอาๆอิหยังวะะ5555จนพี่ครีมมารีพลายสตอรี่ว่าเออฉันจะมาบอกว่าพี่เขาจบแล้วนะแบบ official แล้ววันนี้ปี4คณะฉันต้องมางานปัจฉิมเด็กฝึกงานจบล่ะเราก็แบบเศร้าเลยเดินสวนก็ยังไม่เคยได้เดินสวนทำความรู้จักให้ดีกว่าเดิมก็ยังไม่ได้ทำจบแล้วหรอพี่ๆที่studioที่เราไปเล่นดนตรีกับพี่ๆที่รู้จักก็ปลอบว่าเออเก็บพี่เขาไว้ในความทรงจำที่ดีของหนูนะว่าครั้งหนึ่งเคยรู้จักเคยร่วมกิจกรรมกับพี่เค๊าครั้งหนึ่งพี่แกโพสให้ถามแบบไม่ระบุชื่อในสตอรี่เราถามว่า"พี่เกทหนูเคยเจอพี่ในงานมาเลเซียแค่ครั้งเดียวเองไม่เคยได้เจอพี่อีกเลยอยากเดินสวนพี่อีกสักครั้งจังแต่คนที่หนูเดินผ่านอยู่ทุกวันคือตากล้องในงานอ่ะ"พี่แกตอบด้วยนะว่ามาเจอกันได้ในงาน Open house 22 ครับแล้วก็ใส่หัวใจให้เราไม่ได้ไปหรอกเพราะทำงานพาร์ททาร์มพี่ที่รู้จักบอกน้องกูมันโดนของปะวะเพ้อตั้งแต่สิงหายันจะหมดพฤศจิกามันยังไม่หายอยู่555จนวันนี้ค่ะทุกคนเราไปส่องไอจีพี่เค้าเนาะ.....พี่แกมีแฟนแล้วเฮ้อออเศร้าเลยในใจก็แบบเสียใจนะก็แบบเออเราก็เป็นแค่นักดนตรีไม่ได้สวยอะไรแต่แฟนพี่แกสวยมากเลยเฮ้อออไม่อยากขออะไรหรอกหากสักวันหนึ่งได้มีโอกาสร่วมงานหรือเจอกันอีกน้องขอเป็นรุ่นน้องที่พี่รู้จักอีกสักคนได้มั้ยพี่จะจำหนูได้มั้ยน้อน้องเสื้อไหมพรมสีชมพูใส่แว่นในงานกับพี่วันนั้นอ่ะ...เพื่อนในตึกวิทยากการมันแซวให้ไปบอกพี่เขาให้มั้ย พี่เกทๆน้องนักดนตรีฝั่งตึกมนุษย์ถามหาค่ะมันจะออกอัลบัมเพลงใหม่ให้พี่ได้อยุ่แล้วอ่ะเดินไปฟังมันหน่อยพี่5555ว่าไปสุ่มผีปอบอันนี้อยากมาเล่าให้อ่านเล่นๆกันค่ะเผื่อใครมีโมเม้นแบบนี้แชร์กันได้นะสรุปวันนี้22 ไปบ่องาน Open house อิหลาคำแพง พี่ที่สาขาถาม ไม่ไปแล้วค่ะนักดนตรีช้ำใจทำใจก่อนเนาะ5555อาจารย์อาจารย์เป็นคนส่งหนูไปนะรับผิดชอบหัวใจหนูเลย555