ผม อายุ 25 ปี จะเข้า 26 แล้ว ทำงานแล้ว ไม่มีเวลาส่วนตัวเลย เหตุเพราะพ่อแม่...ตามติดชีวิตตลอด อยากไปเที่ยวก็ไม่ให้ไป เที่ยวกลางคืนก็ไม่ให้ไป อยากไปนั่งชิวๆที่ไหนสักที่นึงก็ไม่ให้ไป ขอตรงๆไม่เคยได้ไปเลย ทะเลาะกันทุกครั้งเลย เพื่อนชวนไปดื่มคายเครียดจากงาน...กลายเป็นว่าผมต้องบอกเขาว่า พ่อกับแม่ไม่ให้ไป ทำให้เพื่อนหลายคน มองว่าผมเป็นลูกแหง่เด็กน้อย (อายอยู่เหมือนกันครับ) มีครั้งนึงต้องไปรับปริญญาแล้วผมต้องบินไปที่กรุงเทพให้พ่อแม่ขับรถตามไป...วันนั้นเป็นวันที่มีความสุขมากจริงๆครับที่ไม่มีพ่อแม่มาติดตาม บางเรื่องที่เราตัดสินใจเอง ก็ไม่ถูกใจเขาซะทุกเรื่อง สิ่งที่เขาคิดอ่ะ มีดีแล้วมันถูกแล้ว แต่เขาไม่รู้ความต้องการของผมเลย เห้ออ...ผมทำตัวไม่ถูกเลยครับ แอบคิดเหมือนกันว่า ผมเป็นลูกที่ดีแล้วหรือยัง? ผมก็แค่อยากมีชีวิตส่วนตัวที่ไปไหนมาไหนก็ได้แค่นั้นเองครับ ผมต้องทำตัวยังไงดี 🥲🥹