คือเราคุยกับคนนึงๆอยู่ เราคุยได้ 11 เดือนละ ตอนแรกเขาก็ปกตินะ มีทุกอย่างไม่เดือดร้อนอะไรเลย ไม่มีแัญหาอะไรเลย พอเมื่อ 4-5 เดือนก่อนเขาเริ่มมีปัญหากับครอบครัว มีปัญหาเรื่องงาน เราก็รักเค้าอ่ะนะ เราเลยช่วยเรื่องเงินนิดหน่อย ไม่นิดหรอกช่วยตลอด เราไม่เคยบ่นไม่เคยว่าเค้าเลยช่วยเป็นกำลังใจให้ตลอด แต่ทุกอย่างมันกลับแย่ลงเรื่อยๆ เราก็เริ่ม้หนื่อยแล้ว เหมือนกันทำอะไรให้ไม่เคยดีสักอย่าง รู้นะว่าเครียด แต่บางครั้ง ก็คุยกับเราก็ได้ เราชวนคุยเรื่องอื่นไม่คุย เราไม่อยากให้เครียดอ่ะ มันเหนื่อยนะ (ขอบ่นหนอย) จนเราคิดว่าถ้าชีวิตเขาดีขึ้นเราจะขอทิ้งเธอไปนะ เราเหนื่อย ความคิดเราอาจไม่ดีแต่เราว่าเราคิดถูกนะ ถึงเราคุยกันต่อไปคงไม่มีอะไรดีขึ้น บอกก่อน นี่คุยไม่ได้คบนะเคยขอสถานะ ไม่ให้แต่ด้วยความที่รักเขาเลย ยอม แต่ตอนนี้ไม่แล้ว เหนื่อย บางทีอยากทิ้งไปซะตอนนี้ด้วยซ้ำแต่ทำใจไม่ได้  กลับมาต่อ หรือเรากับเขาดวงไม่สมพงกันรึเปล่า ชีวิตเราก็ดิ่ง แต่เขาดิ่งกว่า หรือเพราะปีนี้เขาถึงอายุ เบญจเพศ รึเปล่า แต่ผ่านงานวันเกิดเค้ามาจะเดือนกว่าละนะทำไมนะไม่หายซักที หรือเพราะดวงเราทพให้เขาดิ่ง บางวันนั่งคิดแบบนี้แหละ อาจจะเป็นเพราะเราก็ได้🥺🥺 แต่นี่ไม่ใช่คนแรกที่คุยกับใครชีวิตเขาก็ไม่ดีขึ้นเลย