ขอเท้าความก่อนนิดนึง คือเรากับคนที่เสียชีวิต สมัยเรียนมัธยมเคยสนิทและอยู่กลุ่มเดียวกัน พอเรียนจบก็ต่างคนต่างแยกย้ายกันไปไม่ได้ติดต่อ แต่นานๆทีก็ได้บังเอิญเจอกันบ้างก็ทักทายกันทั้วไป
จนมาได้ข่าวว่าเพื่อนคนนี้เสียชีวิต เราก็เลยไปงานศพ ซึ่งไปวันเผา แล้วเราเองก็ไปถึงวัดตอนเริ่มจะสวดแล้ว เพราะวัดก็ห่างจากบ้านเราไปประมาณนึงและเราก็ไปตามแมพ เลยไม่ได้เจอกับเจ้าภาพ แล้วเราก็ใส่ซองและมีซองที่เพื่อนอีกคนฝากมาอีกซอง เราไม่มีจังหวะที่จะไปหาเจ้าภาพด้วยตัวเอง พอดีญาติของคนที่เสียนั่งรับแขกที่มางานนั่งอยู่ใกล้ๆกับเรา ที่เราสามารถจะไปหาได้ง่ายกว่าไปหาเจ้าภาพที่นั่งอยู่ศาลาสวด เราเลยฝากซองกับญาติที่นั่งรับแขกไปให้เจ้าภาพ ซึ่งญาติของผู้ที่เสียชีวิตจะเข้าไปจุดเจ้าภาพนั่งสะดวกกว่าเรา แล้วเราก็เห็นเค้าเอาซองไปให้เจ้าภาพ ซึ่งก็ไม่ได้มีอะไร จนวางดอกไม้จันทน์เสร็จ เราเลยได้เข้าไปหาเจ้าภาพ คือ แม่และพี่สาว ของผู้เสียชีวิต เราก็เข้าไปแสดงความเสียใจและบอกกับแม่เค้าว่าเราอะเป็นเพื่อนสมัยเรียนแล้วเคยไปที่บ้านเคยเจอแม่นะ อะไรประมาณนี้ แล้วเราก็บอกว่าพอดีมาช้าเลยฝากซองกับญาติมาให้ตะกี๊
แล้วเหตุการณ์ที่ทำเราเหวอเลยคือ
แม่เค้าพูดว่า ให้ใคร!! ใครเป็นเจ้าภาพ!! (เสียงแข็ง ตาแข็งใส่) ไม่มีหรอกไม่ได้ ไหนให้ใคร ?
แล้วเราก็ชี้ไปที่คนที่เราฝากซองมาให้ พี่เค้าเดินมาทางเราพอดีเลยบอกว่าคนนี้ เราเลยเรียกพี่เค้า พี่เค้าบอกเอาให้พี่สาวของคนที่เสียแล้ว
แล้วคนที่เป็นพี่สาวก็พูดแบบเสียงเหวี่ยงๆว่า ไม่มีๆ ไม่ได้สักซองหรอก
แล้วญาติคนนั้นก็บอกเราว่าให้แล้วซึ่งเราก็เห็นแหละว่าเค้าให้แล้ว เราเลยนั่งแป๊บนึงทำไรไม่ถูก เลยลุกออกจากตรงนั้น แล้วออกมายืนส่งเพื่อนที่เสีย พอเผาเราก็กลับเลย
แบบรู้สึกหน้าชาเลยอะ ว่าต้องขนาดนี้เลยหรอ ไม่ได้ซองจากเราถึงมือต้องเสียงแข็งใส่เราขนาดนั้น ต้องเหวี่ยงใส่เราขนาดนั้นเลย?
แล้วซองก็เขียนชื่อนามสกุล ของเพื่อนอีกซองก็มีชื่อนามสกุล เพียงแต่ความรู้สึกเราคิดว่าต้องให้ก่อนเผา เลยฝากญาติมาให้เจ้าภาพเพราะเรามาช้า แบบนี้ราผิดมากเลยหรอคะ ?
ไปงานศพแต่ไม่ได้ให้ซองกับเจ้าภาพกับมือเองที่ผิดมากไหม?
จนมาได้ข่าวว่าเพื่อนคนนี้เสียชีวิต เราก็เลยไปงานศพ ซึ่งไปวันเผา แล้วเราเองก็ไปถึงวัดตอนเริ่มจะสวดแล้ว เพราะวัดก็ห่างจากบ้านเราไปประมาณนึงและเราก็ไปตามแมพ เลยไม่ได้เจอกับเจ้าภาพ แล้วเราก็ใส่ซองและมีซองที่เพื่อนอีกคนฝากมาอีกซอง เราไม่มีจังหวะที่จะไปหาเจ้าภาพด้วยตัวเอง พอดีญาติของคนที่เสียนั่งรับแขกที่มางานนั่งอยู่ใกล้ๆกับเรา ที่เราสามารถจะไปหาได้ง่ายกว่าไปหาเจ้าภาพที่นั่งอยู่ศาลาสวด เราเลยฝากซองกับญาติที่นั่งรับแขกไปให้เจ้าภาพ ซึ่งญาติของผู้ที่เสียชีวิตจะเข้าไปจุดเจ้าภาพนั่งสะดวกกว่าเรา แล้วเราก็เห็นเค้าเอาซองไปให้เจ้าภาพ ซึ่งก็ไม่ได้มีอะไร จนวางดอกไม้จันทน์เสร็จ เราเลยได้เข้าไปหาเจ้าภาพ คือ แม่และพี่สาว ของผู้เสียชีวิต เราก็เข้าไปแสดงความเสียใจและบอกกับแม่เค้าว่าเราอะเป็นเพื่อนสมัยเรียนแล้วเคยไปที่บ้านเคยเจอแม่นะ อะไรประมาณนี้ แล้วเราก็บอกว่าพอดีมาช้าเลยฝากซองกับญาติมาให้ตะกี๊
แล้วเหตุการณ์ที่ทำเราเหวอเลยคือ
แม่เค้าพูดว่า ให้ใคร!! ใครเป็นเจ้าภาพ!! (เสียงแข็ง ตาแข็งใส่) ไม่มีหรอกไม่ได้ ไหนให้ใคร ?
แล้วเราก็ชี้ไปที่คนที่เราฝากซองมาให้ พี่เค้าเดินมาทางเราพอดีเลยบอกว่าคนนี้ เราเลยเรียกพี่เค้า พี่เค้าบอกเอาให้พี่สาวของคนที่เสียแล้ว
แล้วคนที่เป็นพี่สาวก็พูดแบบเสียงเหวี่ยงๆว่า ไม่มีๆ ไม่ได้สักซองหรอก
แล้วญาติคนนั้นก็บอกเราว่าให้แล้วซึ่งเราก็เห็นแหละว่าเค้าให้แล้ว เราเลยนั่งแป๊บนึงทำไรไม่ถูก เลยลุกออกจากตรงนั้น แล้วออกมายืนส่งเพื่อนที่เสีย พอเผาเราก็กลับเลย
แบบรู้สึกหน้าชาเลยอะ ว่าต้องขนาดนี้เลยหรอ ไม่ได้ซองจากเราถึงมือต้องเสียงแข็งใส่เราขนาดนั้น ต้องเหวี่ยงใส่เราขนาดนั้นเลย?
แล้วซองก็เขียนชื่อนามสกุล ของเพื่อนอีกซองก็มีชื่อนามสกุล เพียงแต่ความรู้สึกเราคิดว่าต้องให้ก่อนเผา เลยฝากญาติมาให้เจ้าภาพเพราะเรามาช้า แบบนี้ราผิดมากเลยหรอคะ ?