เรามีน้องสาวหนึ่งคน น้องเป็นคนที่น่ารักมาก เรียนเก่ง ไ่ม่ก้าวร้าว ชอบไปรร.มาก ถ้าการบ้านไม่เสร็จจะงอแง เพราะกลัวโดนครูว่า ถ้าไปรร.สายก็กลัวจะโดนดุ น้องเป็นคนที่เชื่อฟังคนหนึ่ง แต่พอโตขึ้นจนถึงตอนนี้ น้องเริ่มมีปัญหาด้านอารมณ์ อารมณ์รุนแรง ฉุนเฉียว หงุดหงิดง่าย โมโหเรื่องที่ไม่เป็นเรื่อง เรื่องที่ไม่มีคนผิดเลย แต่น้องโมโหไปแล้ว อะไรไม่ได้ดั่งใจก็โวยวาย ฟึดฟัด ยิ่งถ้าอารมณ์ขึ้นมากๆจะทำร้ายตัวเอง ดึงผม ตบหน้าตัวเองบ้าง บางทีก็ทำลายข้าวของ ถือมีดไว้กับตัว น้องโมโหคนอื่นไปทั่ว ทั้งๆที่คนอื่นเขาไม่ผิดเลย น้องยังอยู่ประถม เราเลยคิดว่าฮอร์โมนรึป่าวที่ทำให้เป็นแบบนี้ เพราะวัยกำลังโต คิดแบบนี้มาตลอด พูดนิดพูดหน่อยไม่ได้เลย ขัดใจนิดหน่อยก็หน้าบูดหน้าบึ้ง เคยพาไปพบคุณหมอ หมอบอกว่าเป็นเด็กเรียนเก่ง ไอคิวสูง และปกติดี เวลาที่ไม่มีเรื่องให้หงุดหงิดน้องก็เป็นเด็กปกติคนหนึ่งค่ะ เราก็เอ้อ คงเป็นที่ฮอร์โมนมันสูงแหละ แต่ตอนนี้ต้องคิดใหม่ อาจจะด้วยนิสัยน้อง เอาแต่ใจ หรือเหตุผลอื่นเราก็ยังหาคำตอบไม่ได้ ว่าเป็นที่ตัวน้อง นิสัยน้อง หรือระบบฮอร์โมนในตัว