เรากับคนๆนึงเจอกันที่นึงเขามากับเพื่อนเราคนนึงและกับกลุ่มเพื่อนของเขา ส่วนเราก็ไปกับกลุ่มเพื่อนเรา เราชอบเขาตั้งแต่แรกเจอ แต่ก็เก็บเอาไว้ ตอนนั้กลุ่มพวกเราเล่นเกมส์กัน ใครแพ้ต้อมดื่มเหล้า ซึ่งเราดื่มไม่เป็น แต่เราแพ้ แล้วเขาอาสาดื่มให้ แต่เราก็ไม่เอะใจอะไร จนไปเข้าห้องน้ำ และเพื่อนเราก็ตามมา และแอบบอกเพื่อนว่า ชอบคนนี้ว่ะ เพื่อนบอกว่า เขากึชอบ เขาดูรู้กันหมด เราก็ตกใจและแอบดีใจมาก จนเวลาผ่านไป เขากับกลุ่มเพื่อนก็กลับไปอีกจังหวัด และขอเบอร์เราไปในที่สุดแต่เพื่อนเราที่อยู่ในกลุ่มเขบบอกเดี๋ยวให้เอง แต่... เรารอ รอนานมากๆ ว่าทำไมเขาถึงไม่เคยติดต่อมา และเราก็ไม่มีเบอร์เขา ถามเพื่อนเรา(ที่เป็นเพื่อนเขา) ด้วยก็บอก มันคงยังไม่เลิกกับแฟนป่าว ไม่รูเลย เวลาผ่านไปประมาณ 4-6 เดือน เรารอ เฝ้ารอ มันเหมือนรักแรกพบโง่ๆ
แล้วก็ได้นัดเจอกับเพื่อนอีก เขาก็มาด้วย และได้มีโอกาสคุยกันว่า เพื่อนเราไม่ให้เบอร์นะ 💔💔 และเขาก็คิดว่าเพื่อนเราชอบเราแหละ เลยไม่ให้ แต่เรารู้ว่ามันต้องมีอะไร เพราะเพื่อนเราคบกันมาเป็น 10 ปี ไม่มีทางจะชอบกันแน่ๆ สุดท้ายก็ได้มีเวลาคุยกัน และได้แลกเบอร์กันจริงๆ แล้วก็คุยกันมา 3-4 เดือน แต่ไม่ได้เจอกันนะ เพราะอยู่คนละจังหวัด และ.... เขาก็หายไปเลยในวันนึง ไม่โทรมาเหมือนปกติ โทรไปปิดเครื่อง เป็นอยู่ 3-4 วัน เราทนไม่ไหว ถามเพื่อนทุกวัน มีอะไรไหมๆ เพื่อนก็บอกไม่รู้ เราเสียใจมากๆ จนผ่านมาเป็นสัปดาห์ เพื่อนก็บอกว่า แฟนเก่าเขามานั่งร้องไห้หน้าห้องเขา เข้าใจใช่ไหม คนนั่งคุย กับคนนอนคุยกัน มันไม่เหมือนกัน ... เราเจ็บปวดมากๆ แล้วเราก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย เราก็รับรู้ว่าเขาแต่งงานมีลูก เราเสียใจ ร้องไห้ แม้จะไม่ได้เป็นแฟนกัน แต่มันรู้สึกไปเยอะมากๆ นานจนเป็นปี จนวันนึงเราคุยโทรศัพท์กับเพื่อน แล้วเขาอยู่ด้วย เราขอเพื่อนว่าขอคุยกับเขาแปปนึงได้ไหม อ้อนวอนเพื่อน แล้วเขาก็มาคุย เราถามว่าไม่มีอะไรอยากพูดเลยหรอ... เขาบอกว่าขอโทษ เราก็บอกว่าขอบคุณนะ รอฟังคำนี้จากปากมานานมากๆ 😭😭😭
แล้วเราก็ไม่เคยเจอกัน และคุยกันอีก แต่เราก็ตามหาเฟสเขาแอดไป 4-5 รอบ เฟสเขาก็หายบ่อยมาก แต่ไม่เคยทักคุยเลย แต่มันคือสิ่งที่ค้างคาว่า ทำไม เราผิดอะไร ทำไม ทำไม จนถึงวันนึงเวลาผ่านไป 13 ปี ตอนนั้น เราแต่งงานแล้ว กับคนที่เป็นแฟน เรียกว่าแฟนคนแรก คบกันมา 10 ปี และ 2-3 ปีหลังๆก็ทะเลาะกันบ่อยมากๆ แต่เขาก็ไม่ปล่อยมือเรา แต่เรารู้สึกเหนื่อยกับการที่ปรับตัวเข้าหากันไม่ได้เลย และวันนึงที่ทะเลาะกันอีก เราแยกห้องกันนอน เราได้ทักเฟสไปทักทายเขาคนนั้นในรอบ 13 ปี และมันเป็นจุดเริ่มต้น เขาเลิกกับแฟน และเราก็ระบายความรู้สึกบอกความจริงกันว่าตอนนั้นเกิดอะไรขึ้น เราต่างจำทุกเหตุการณ์ ในช่วงสั้นๆที่เจอกัน 3 ครั้ง ได้ทุกอย่าง ทุกเรื่องราว มันใจพองโตมากๆ เราคุยกันทุกวันมา 1 เดือน ด้วยที่เราทะเลาะกับสามี แยกห้อง มันเลยไม่ใช่เรื่องยาก จน 1 เดือน ที่เราก็ไม่ชัดเจนว่าจะเลิกกับสามีไหม และเขาคิดไปไกลมากๆแล้ว เขารู้สึกว่าเขาไม่อยากทำร้ายคามสัมพันธ์ของเราทั้งคู่ ทั้งที่สามีเราไม่ได้ผิดอะไรเลย และเขาก็กลัวว่าวันนึงเขาจะกลับตัวไม่ได้แล้ว เขาขอให้เราเก็บทุกอย่างเป็นความทรงจำดีๆ 🥺🥺 เราเจ็บปวดมากๆ ไม่ต่างจาก 13 ปีก่อนเลย แล้วผ่านไปไม่ถึงสัปดาห์ดี เขาก็เปิดตัวว่ามีแฟน เราเสียใจหนักมาก เราทักไปด้วยข้อความที่เขาบอก ครั้งนี้เขาจะเป็นฝ่ายรอเราเอง นี่หรอ... เขาบอกว่าขอโทษ คนนั้นเข้ามาปลอบเขาในวันที่เขาไม่ไหว และพยายามให้เขาลืมให้ได้ มันเกิดขึ้นเร็วซึ่งก็ไม่ควรแหละ แต่มันเป็นสิ่งที่เขาคิดว่าจะทำให้เขาตัดใจได้ดีที่สุด
และสามีเราก็ได้มาเห็นแชทที่คุยกัน เขาเสียใจมาก เราก็เสียใจมากกับทั้งการกระทำ ความรู้สึก และทุกอย่างที่มันตีกันในหัวใจ และในสมอง และเราก็ขอโทษสามี ก็คบกันมา แบบทะเลาะกันเพราะปรับกันไม่ได้อีกเหมือนเดิม 8-9 เดือนผ่านมา เราได้หย่าขาดกับสามี แต่เขาก็กลับมาง้อ เราก็ใจอ่อนให้เขามาอยู่ด้วย โดยแยกห้องกัน ... และ...
ได้ทักคุยกันอีกครั้ง โดยที่เรารู้ว่าเขายังคบกับแฟนคนนั้น ทักแบบทักทาย ซึ่งเป็นจังหวะที่เขาก็มีปัญหากัน มันก็เกิดเป็นความรู้สึกแบบเดิมกลับมาอีกเหมือน 13 ปีก่อน เขาบอกเขาไม่ขอพูดว่าให้ความหวัง แต่เขาก็บอกได้เต็มปากว่าเราคือคนที่เขารักมากที่สุด เราก็เป็นฝ่ายบอกว่าเราจะรอเอง รอแบบไม่ต้องกดดันเลย จะเลิกกันไหม เมื่อไหร่ เราก็อยู่ตรงนี้ จนกว่าเขาจะบอกให้เราไปเพราะเขาจะจริงจังและใช้ชีวิตกับแฟนจริงๆ .... เราก็รู้สึกสับสนมากๆ ว่า ระหว่างใจเราที่ตัดเขาไม่เคยได้เลย คิดถึง นึกถึง ทุกครั้ง ไม่เคยลืม กับอดีตสามี ที่ยังอยู่บ้านเดียวกัน พยายามกลับมาดูแล แต่เรากลับไม่รู้สึกรักเขา เหมือนเดิม มันเหมือนหายไป 3-4 ปีแล้ว เหลือแต่ความผูกพัน ความห่วงใย ความสงสาร หรือจริงๆ เราก็ยังรักกันแน่ เราควรทำยังไงกับสถานการณ์นี้ และจัดการความรู้สึกนี้แบบไหนดี เราไม่รู้จะไปต่อแบบไหนยังไงดี 🥺🥺😭😭
ควรเลือกแบบไหน ในเมื่อความรู้สึกกับความเป็นจริงมันตีกันไปหมด
แล้วก็ได้นัดเจอกับเพื่อนอีก เขาก็มาด้วย และได้มีโอกาสคุยกันว่า เพื่อนเราไม่ให้เบอร์นะ 💔💔 และเขาก็คิดว่าเพื่อนเราชอบเราแหละ เลยไม่ให้ แต่เรารู้ว่ามันต้องมีอะไร เพราะเพื่อนเราคบกันมาเป็น 10 ปี ไม่มีทางจะชอบกันแน่ๆ สุดท้ายก็ได้มีเวลาคุยกัน และได้แลกเบอร์กันจริงๆ แล้วก็คุยกันมา 3-4 เดือน แต่ไม่ได้เจอกันนะ เพราะอยู่คนละจังหวัด และ.... เขาก็หายไปเลยในวันนึง ไม่โทรมาเหมือนปกติ โทรไปปิดเครื่อง เป็นอยู่ 3-4 วัน เราทนไม่ไหว ถามเพื่อนทุกวัน มีอะไรไหมๆ เพื่อนก็บอกไม่รู้ เราเสียใจมากๆ จนผ่านมาเป็นสัปดาห์ เพื่อนก็บอกว่า แฟนเก่าเขามานั่งร้องไห้หน้าห้องเขา เข้าใจใช่ไหม คนนั่งคุย กับคนนอนคุยกัน มันไม่เหมือนกัน ... เราเจ็บปวดมากๆ แล้วเราก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย เราก็รับรู้ว่าเขาแต่งงานมีลูก เราเสียใจ ร้องไห้ แม้จะไม่ได้เป็นแฟนกัน แต่มันรู้สึกไปเยอะมากๆ นานจนเป็นปี จนวันนึงเราคุยโทรศัพท์กับเพื่อน แล้วเขาอยู่ด้วย เราขอเพื่อนว่าขอคุยกับเขาแปปนึงได้ไหม อ้อนวอนเพื่อน แล้วเขาก็มาคุย เราถามว่าไม่มีอะไรอยากพูดเลยหรอ... เขาบอกว่าขอโทษ เราก็บอกว่าขอบคุณนะ รอฟังคำนี้จากปากมานานมากๆ 😭😭😭
แล้วเราก็ไม่เคยเจอกัน และคุยกันอีก แต่เราก็ตามหาเฟสเขาแอดไป 4-5 รอบ เฟสเขาก็หายบ่อยมาก แต่ไม่เคยทักคุยเลย แต่มันคือสิ่งที่ค้างคาว่า ทำไม เราผิดอะไร ทำไม ทำไม จนถึงวันนึงเวลาผ่านไป 13 ปี ตอนนั้น เราแต่งงานแล้ว กับคนที่เป็นแฟน เรียกว่าแฟนคนแรก คบกันมา 10 ปี และ 2-3 ปีหลังๆก็ทะเลาะกันบ่อยมากๆ แต่เขาก็ไม่ปล่อยมือเรา แต่เรารู้สึกเหนื่อยกับการที่ปรับตัวเข้าหากันไม่ได้เลย และวันนึงที่ทะเลาะกันอีก เราแยกห้องกันนอน เราได้ทักเฟสไปทักทายเขาคนนั้นในรอบ 13 ปี และมันเป็นจุดเริ่มต้น เขาเลิกกับแฟน และเราก็ระบายความรู้สึกบอกความจริงกันว่าตอนนั้นเกิดอะไรขึ้น เราต่างจำทุกเหตุการณ์ ในช่วงสั้นๆที่เจอกัน 3 ครั้ง ได้ทุกอย่าง ทุกเรื่องราว มันใจพองโตมากๆ เราคุยกันทุกวันมา 1 เดือน ด้วยที่เราทะเลาะกับสามี แยกห้อง มันเลยไม่ใช่เรื่องยาก จน 1 เดือน ที่เราก็ไม่ชัดเจนว่าจะเลิกกับสามีไหม และเขาคิดไปไกลมากๆแล้ว เขารู้สึกว่าเขาไม่อยากทำร้ายคามสัมพันธ์ของเราทั้งคู่ ทั้งที่สามีเราไม่ได้ผิดอะไรเลย และเขาก็กลัวว่าวันนึงเขาจะกลับตัวไม่ได้แล้ว เขาขอให้เราเก็บทุกอย่างเป็นความทรงจำดีๆ 🥺🥺 เราเจ็บปวดมากๆ ไม่ต่างจาก 13 ปีก่อนเลย แล้วผ่านไปไม่ถึงสัปดาห์ดี เขาก็เปิดตัวว่ามีแฟน เราเสียใจหนักมาก เราทักไปด้วยข้อความที่เขาบอก ครั้งนี้เขาจะเป็นฝ่ายรอเราเอง นี่หรอ... เขาบอกว่าขอโทษ คนนั้นเข้ามาปลอบเขาในวันที่เขาไม่ไหว และพยายามให้เขาลืมให้ได้ มันเกิดขึ้นเร็วซึ่งก็ไม่ควรแหละ แต่มันเป็นสิ่งที่เขาคิดว่าจะทำให้เขาตัดใจได้ดีที่สุด
และสามีเราก็ได้มาเห็นแชทที่คุยกัน เขาเสียใจมาก เราก็เสียใจมากกับทั้งการกระทำ ความรู้สึก และทุกอย่างที่มันตีกันในหัวใจ และในสมอง และเราก็ขอโทษสามี ก็คบกันมา แบบทะเลาะกันเพราะปรับกันไม่ได้อีกเหมือนเดิม 8-9 เดือนผ่านมา เราได้หย่าขาดกับสามี แต่เขาก็กลับมาง้อ เราก็ใจอ่อนให้เขามาอยู่ด้วย โดยแยกห้องกัน ... และ...
ได้ทักคุยกันอีกครั้ง โดยที่เรารู้ว่าเขายังคบกับแฟนคนนั้น ทักแบบทักทาย ซึ่งเป็นจังหวะที่เขาก็มีปัญหากัน มันก็เกิดเป็นความรู้สึกแบบเดิมกลับมาอีกเหมือน 13 ปีก่อน เขาบอกเขาไม่ขอพูดว่าให้ความหวัง แต่เขาก็บอกได้เต็มปากว่าเราคือคนที่เขารักมากที่สุด เราก็เป็นฝ่ายบอกว่าเราจะรอเอง รอแบบไม่ต้องกดดันเลย จะเลิกกันไหม เมื่อไหร่ เราก็อยู่ตรงนี้ จนกว่าเขาจะบอกให้เราไปเพราะเขาจะจริงจังและใช้ชีวิตกับแฟนจริงๆ .... เราก็รู้สึกสับสนมากๆ ว่า ระหว่างใจเราที่ตัดเขาไม่เคยได้เลย คิดถึง นึกถึง ทุกครั้ง ไม่เคยลืม กับอดีตสามี ที่ยังอยู่บ้านเดียวกัน พยายามกลับมาดูแล แต่เรากลับไม่รู้สึกรักเขา เหมือนเดิม มันเหมือนหายไป 3-4 ปีแล้ว เหลือแต่ความผูกพัน ความห่วงใย ความสงสาร หรือจริงๆ เราก็ยังรักกันแน่ เราควรทำยังไงกับสถานการณ์นี้ และจัดการความรู้สึกนี้แบบไหนดี เราไม่รู้จะไปต่อแบบไหนยังไงดี 🥺🥺😭😭