ไทยอ่อนเกมส์เยือนก็ใช่ แต่ในบ้านเจอระดับพอๆกันเสียตลอด  หรือมาโน่ ไม่ได้เรื่องเกมรับ 
เสียง่ายตลอดจนชินตา อยากรู้มันมีปัญหาอะไรกันแน่ในแดนรับ คุณภาพนักเตะกองหลังเราได้แค่นี้ หรือผิดตั้งแต่กลาง ไม่ตัดเกม ปีกไม่ช่วยเกมรับ ส่วนใหญ่ที่เข้าใจคือ กองกลางจ่ายบอลพลาด แล้วโดนโต้กลับใช่หรือไม่ 

พังทลายหมดแล้ว เอาจริงไหม เสมอ ไต้หวัน ชนะฮ่องกงแค่ลูกเดียว ผมว่าควรไล่ออกตั้งแต่ตอนนั้นล่ะ คือเกมรุกไม่มีทรงเลย รับก็เสียง่าย สุดท้ายมาโดนในยุโรปโดนระเบิดถังขี้ 8 เม็ด  โทษมาดามคนเดียวไม่ได้ มองไปดู อุ้ม ตัง มุ้ย ไม่ใช่จะบอลโลกครั้งสุดท้ายแล้วหรอ เปลี่ยนหลังคิงคัพเพื่ออะไร ถ้าเปลี่ยนควรเปลี่ยนตั้งแต่อุ่นพวกฮ่องกงแล้ว 2 ทีมที่ว่า ยังสู้พวกอืนโดเวียดมาเลในบ้านไม่ได้เลย สรุปปล่อยเลยตามเลย อ้างๆ ตัวไม่ครบ เทียบกับญี่ปุ่น เกาหลี รุ่นอายุน้อยๆ ก็เล่นระบบเดียวกับชุดใหญ่การเข้าทำหลากหลายรวดเร็ว ตั้งแต่ U17
แต่ผมมองว่าระบบ มาโน่เด่นตรงแบ็ค ถ้าอุ้ม ดรอป ไม่มีมิเคลสัน ตรงกลางเจาะไม่ได้เลย หน้าเป้าแทบไม่มีโอกาสยิง ย้อนไปดูที่มาโน่ไปคุม U23 นักเตะไม่ได้เป็นรองเลย เพียงแค่แบ็คซ้ายขวาไม่ดี แผนมาโน่ไม่มีอะไรเล่นแทบไม่ได้ ได้วีรเทพฮีโร่ไม่งั้นไม่ได้เข้าชิงหรอก แล้วก็เจอทีมคุณภาพแนวรับดีครอสมารับได้หมด + ขาดธีรศิลป์จบเลย เห็นจนชินตาอุ้มเปิด มุ้ยโหม่ง แต่ไม่มีธีรศิลป์ แทคติกมาโน่ไม่ชูกองหน้าเลย ชัดเจนตั้งแต่ตอน U23 แล้ว