สวัสดีค่ะ
เวลามีปัญหาเรื่องต่างๆ เราเองมักมีคำตอบในใจอยู่แล้วแต่ครั้งนี้เหมือนอยู่กลางทางไม่รู้จะเดินต่อหรือถอยหลังดีค่ะ

เรากับแฟนคบกันมา 5  ปี แล้วค่ะ อายุเท่ากัน ตอนนี้เราทำงานแถวบ้านแฟนเลยย้ายมาอยู่กับแฟนพ่อแม่รับรู้ทั้งสองฝ่าย มีอยู่ช่วงแรกมาอยู่แฟนเราติดเพื่อน ติดเกม ไม่ตังใจทำงานเลยค่ะ เค้าไม่ค่อยคิดถึงอนาคตเท่าไหร่ ตอนอยู่ด้วยกันก็ชอบไปบ้านเพื่อนไปเล่นเกมแล้วกลับตีสอง ตีสาม ตลอด

เราเลยย้ายไปทำงานที่อื่น หนึ่งปีเต็ม เราตั้งใจทำงานมากเพื่อไม่สนใจเค้า แต่ด้วยเราไม่ค่อยสนิทกับใครเวลาเค้าอยู่กับเรามันก็ดี เลยเป็นเราค่ะที่กลับมาหาเค้าบ่อยๆเกือบทุกอาทิตย์ ตอนนั้นนังรถตู้มาหา แต่พอเรามีเงินเก็บบางส่วนเราเลยออกรถมาขับเพื่อไปหาง่ายขึ้น ทุกครั้งเราออกน้ำมันเองตลอด ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันค่ะว่ารักเค้าขนาดนั้นเลยหรอแต่ก็มาทุกอาทิตย์ค่ะ  ตอนนั้นเราคิดว่าไปๆมาๆเจอกันไม่กี่วันก็ไม่มีปัญหาดี แต่ที่ทำงานเก่าโทรมาให้กลับไปทำงานใหม่ ด้วยเรื่องค่าใช้จ่ายเราเลยคิดว่าจะกลับไปลองใหม่ดู

เราเลยกลับไปทำงานที่เดิม แล้วก็ไปอยู่บ้านเค้าเหมือนเดิมแต่รอบบนี้แม่เราอยากให้เป็นทางการมากขึ้น จึงเกิดการหมั้นหมายเกิดขึ้นแต่มีแค่ครอบครัวเรากับแฟนแล้วก็เพื่อนสนิทที่ทราบ เราไม่ได้จัดพิธีใหญ่อะไรแล้วเราก็คุยกับเเฟน แฟนก็โอเค เพราะเค้าบอกถ้ามีครอบครัวจะดีขึ้น แต่ไม่เลยค่ะงานแฟนเราแย่กว่าเดิมเค้าโดนให้ลาออก เค้าเลยกลับมาทำงานที่บ้าน เราพยายามช่วยเหลือเรื่องงานแนะนำแต่เค้าบอกเค้าสบายใจกับที่นี่อยู่ งานเค้าจัดการเองใช่ค่ะ จัดการเองตอนนี้ผ่านหนึ่งปีแล้ว เค้ายังทำงานกับที่บ้านรับเงินเดือนกับที่บ้าน เราพยายามพูดเรื่องอนาคต เค้าบอกเค้าอยากทำปัจจุบันให้ดีเค้าไม่ชอบกดดัน

แต่ปัจจุบันของเค้าตอนนี้ทำงานตามใจอยากไป เล่นเกมกับเพื่อนทุก เค้าบอกเค้าเหนื่อจากงานเค้าแค่เล่นเกม เราก็พยายามเข้าใจะนะคะว่าความสุขแต่ล่ะคนไม่เหมือนกัน คนอื่นที่ว่าเพื่อนติดเกมที่อยู่ด้วยกันแล้ว แฟนเราไปเล่นเกมนอกบ้านค่ะ แล้วอีกอย่างเวลาอยากไปไหนส่วนใหญ่เราออกค่าใช้จ่ายมากกว่าเค้าตลอด เช่น ไปเที่ยวจริงๆเราไม่ได้อยากไปมากเท่าไหร่หรอกค่ะแต่แค่การไปเที่ยวทำให้เรากับเค้าอยู่กันสองคนได้มีเวลาให้กันมากขึ้น เพราะเวลาไปเที่ยวเค้าดูแลเราดีมาก แต่ถ้ากลับมาที่บ้านเค้าก็จะไม่สนใจเลยค่ะ เข้าใจนะคะว่าคนเราอยากมีเวลาไปของตัวเอง แต่บ้างครั้งเราเลิกงานมาเค้าไปบ้านเพื่อนแล้ว ไม่เจอหน้ากันเลยค่ะ จะเจอแค่ตอนเช้าเราตื่นมา แล้วเราก็ไปทำงาน มันรู้สึกอยู่ด้วยกันแต่ไม่ได้อยู่ด้วยกัน มันทำให้เราเหงาค่ะ เราพยายามบอกเล่าว่ารู้สึกยังไง แต่เค้าก็ฟังแล้วก็จะปรับแต่ทุกอย่างก็เหมือนเดิม เรามีไปคุยกับคนอื่นบ้างเราเหงาจริงๆนะคะ บ้านที่อยู่ก็บ้านเค้า พ่อแม่แฟนดีมากค่ะแต่เราไม่ค่อยสนิท ทำงานกลับมาเราก็อยู่ที่ห้องเราพยายามหาอะไรทำแล้ว แต่เราก็น้อยใจตรงมีแฟนแต่ไม่สนใจ

เหมือนนี้เรามองไม่เห็นอนาคตเลยค่ะเราเลยลองคุยกันอีกรอบเค้าบอกเรากดดันเค้าเกินไป เค้าก็ไม่มีความสุข เราพึ่งรู้ว่าความหวังดีของเราทำให้เค้าไม่มีความสุขแล้วค่ะ ที่กดดันเรื่องงานนะคะ เราอยากให้เค้าลองออกไปทำงานที่อื่นบ้างพ่อแม่เค้าให้เราคุยกัน เราเลยต้องพูดบ่อยๆ เพราะทุกเช้าแม่เค้าจะปลุกลูกเค้าไปทำงาน เงินเดือนแฟนเราไม่ถึงหมื่นเลยนะคะ เราเลยรู้สึกแย่ค่ะที่ได้ยินแบบนี้ตลอดๆ แต่เค้าก็ไม่เลิกกับเราแต่แค่บอกว่าเค้าพยายามเปลี่ยน แล้วก็เรื่องเกม เรื่องเพื่อนเค้าบอกเค้าไม่เค้าใจทำไมต้องปรับให้เข้ากัน

อาจจะพิม งง ไปเยอะบ้าง แต่นี้แค่บางส่วนนะคะ เราไม่รู้จะเล่ายังไง ประเด็นสำคัญเราควรเชื่อเค้าไหมคะ เราควรปลงกับการกระทำเค้าไหมคะ  หรือเราที่ควรปรับตัว ถ้าถามทำไมยังอยู่เค้าเป็นเพื่อนที่ดีคนนึงค่ะ พาไปไหนก็ไป อยากไปไม่ว่าแล้วอีกอย่างไม่ตาม บางทีเหมืนไม่สนใจเลยค่ะแต่การทำหน้าที่แฟนเค้าไม่ได้ดีเหมือนก่อนเราจะออกจากความสัมพันธ์ยังไงดีค่ะ หมั้นกันแล้วเค้าดูเป็นอนาคตให้เราไม่ได้ มีเราที่เหนื่อย เราเลิกเราผิดไหมคะ

สงสัยตรงไหนถามได้นะคะ เราไม่มีเพื่อนให้ปรึกษาเลย เราเพื่อนน้อยจริงๆค่ะ