เราเป็นผู้หญิงอายุ 17 เรียนวิทยาลัยอาชีวะที่ต่างจังหวัดค่ะ จันทร์-ศุกร์ อยู่หอ เสาร์-อาทิตย์ กลับบ้าน ซึ่งเวลาเราอยู่ที่วิทลัยเนี่ยเราก็มีเพื่อนนะคะ มีกลุ่มเพื่อนอยู่ 6-7 คนโดยประมาณ อยู่กับเพื่อนคือพยายามชวนเพื่อนออกไปทุกๆที่เลย ไม่ว่าจะเป็นสวนสาธารณะ วัด เซเว่น โลตัส หรือแม้แต่ตอนที่รูมเมทเราจะขับรถเอาสายชาร์จไปคืนเพื่อนอีกคนตอนเกือบๆทุ่มนึง เราก็ยังขอไปด้วย55555 แต่เวลาเราอยู่บ้านเนี่ย ไม่ค่อยอยากจะออกไปไหนเลย ร้านค้าใกล้บ้านต่อให้แม่ไม่ห้ามก็ไม่อยากไปเลยค่ะ สาเหตุที่แม่ห้ามไม่ให้ไปก็คือทางที่จะไปร้านค้ามีทั้งป่าข้าวโพดป่ามันสัมปะหลังขนาบข้างเลยค่ะ เราขับรถไม่ค่อยแข็งแม่เลยไม่อยากให้ขับไปคนเดียว เพราะเราเป็นคนขับรถประมาณด้วย กระจกหลังก็ไม่ค่อยมอง เจอสามแยกก็พุ่งไปเลย ไม่รอดูรถ เลยเกือบโดนรถชนหลายรอบเลยค่ะ แต่ด้วยความที่ไม่อยากออกจากบ้านเท่าไรเรื่องที่แม่ห้ามไม่ให้ขับรถไปร้านค้าเองเลยไม่เป็นปัญหาสำหรับเราเลย เราไม่ออกจากบ้านจนญาติๆทั้งหลายเอาไปนินทาว่าแบบขี้เกียจอย่างนู้นอย่างนี้ แต่อยู่บ้านเราก็ไม่อยู่เฉยๆนะคะ ช่วยทำงานบ้านแทบทุกอย่างเลย ตอนพ่อแม่ยุ่งๆแต่เขาไม่ใช้เรา เราก็จะเล่น ทส.อย่างเดียว แบบว่าไถเฟสไถต้อกๆไปเรื่อย หรือแต่งนิยายก็มีค่ะ จะไม่เล่นเกมตอนพ่อแม่ยุ่งเพราะว่าเกมเรามันเกมออนไลน์หยุดไม่ได้5555 ถ้าพ่อแม่ใช้เราก็ละ ทส.ไปช่วย พ่อแม่จะให้ช่วยแค่งานบ้านเท่านั้น เพราะถือว่าเรายังเรียนอยู่เลยยังไม่ให้ช่วยงานในไร่ งานที่สั่งจะทำตอนไหนก็ได้ ขอแค่ทำให้เสร็จภายในวันนั้น(ต้องก่อนกลางคืนด้วยนะ) เรามีพี่ชายสองคน คนนึงลงหลักปักฐานอยู่ในจังหวัดที่เราไปเรียน ส่วนอีกคนเรียนพระนครเหนืออยู่ นานๆทีจะกลับ กลับบ้านมาแต่ล่ะทีพี่เขาจะชอบลากเราไปนู่นไปนี่เรื่อยค่ะ แบบไปร้านค้าไหมไรงี้ ถ้าพี่ไม่ลากคือเราไม่ออกไปเลยค่ะ5555 ซึ่งพ่อแม่ก็ไม่ได้ว่าอะไรตรงนี้ ถ้าแม่ชวนไปวัดไปตลาดแบบนี้ก็ไปนะคะ แต่ถ้าไม่ชวนก็ไม่ไป หน้าที่เราส่วนใหญ่เลยเป็นเฝ้าบ้านค่ะ แปลกไหมคะ555555

---