ผมจะมาเล่าประสบการณ์ในวันเปิดจตุรมิตรครั้งที่ 30 นะครับ
บางคนว่าพี่ๆม.6 ต้องทำอะไรกันบ้าง ทุกๆคนอาจจะคิดว่าเป็นพี่ม.6 อาจจะไม่ต้องทำอะไร
แต่ที่จริงแล้วหน้าที่ของม.6 คือการที่ต้องเอาเพลทแปรอักษรขึ้นไปยังสแตนเพื่อติดตั้งให้น้องๆใช้
โดยสิ่งที่ผมโดนวันแรกคือการนำเพจขึ้นไปติด
ผมนั้นต้องไปถึงที่สนามศุภชลาศัยตอนเวลา 5:00 น และเริ่มงาน
ในการขนย้ายแล้วจะเหมือนมดงานก็คือเราต้องส่งต่อกันไปเรื่อยๆช่วยกันเก็บช่วยกันประคองกันไป
ได้ครับผมสิ่งที่ยากคือเพลท 1 ต่อ 1ด้วยความที่ว่ามันหนักและมันมีจำนวนที่มากทำให้พวกเราบางคนนั้นล้าเหนื่อย แต่เราก็พยายามทำให้ดีที่สุดและให้เร็วที่สุด
และพอเราติดตั้งเสร็จ เขาก็จะขอพี่ม.6 ส่วนนึงไปช่วยในการดูแลน้องในช่วงที่น้องเข้าที่นั่งประจำจุด และให้พี่ม.6 เหล่านั้นให้กำลังใจน้องที่กำลังจะแปรอักษร
เพราะเราเห็นภาพที่แปลอักษรออกมาเราก็รู้สึกหายเหนื่อยขึ้นเลย
(แม้มันจะเหนื่อยแค่ไหนแต่ทุกคนทำออกมาเพื่อให้งานออกมาดีครับ)
ประสบการณ์ม.6ในการช่วยงานวันเปิดจตุรมิตร
บางคนว่าพี่ๆม.6 ต้องทำอะไรกันบ้าง ทุกๆคนอาจจะคิดว่าเป็นพี่ม.6 อาจจะไม่ต้องทำอะไร
แต่ที่จริงแล้วหน้าที่ของม.6 คือการที่ต้องเอาเพลทแปรอักษรขึ้นไปยังสแตนเพื่อติดตั้งให้น้องๆใช้
โดยสิ่งที่ผมโดนวันแรกคือการนำเพจขึ้นไปติด
ผมนั้นต้องไปถึงที่สนามศุภชลาศัยตอนเวลา 5:00 น และเริ่มงาน
ในการขนย้ายแล้วจะเหมือนมดงานก็คือเราต้องส่งต่อกันไปเรื่อยๆช่วยกันเก็บช่วยกันประคองกันไป
ได้ครับผมสิ่งที่ยากคือเพลท 1 ต่อ 1ด้วยความที่ว่ามันหนักและมันมีจำนวนที่มากทำให้พวกเราบางคนนั้นล้าเหนื่อย แต่เราก็พยายามทำให้ดีที่สุดและให้เร็วที่สุด
และพอเราติดตั้งเสร็จ เขาก็จะขอพี่ม.6 ส่วนนึงไปช่วยในการดูแลน้องในช่วงที่น้องเข้าที่นั่งประจำจุด และให้พี่ม.6 เหล่านั้นให้กำลังใจน้องที่กำลังจะแปรอักษร
เพราะเราเห็นภาพที่แปลอักษรออกมาเราก็รู้สึกหายเหนื่อยขึ้นเลย
(แม้มันจะเหนื่อยแค่ไหนแต่ทุกคนทำออกมาเพื่อให้งานออกมาดีครับ)