คือ เราโดนแม่ว่าบ่อยมากว่า เหมือนพ่อเป๊ะเลย ทีนี้ต้องเท้าความก่อน
แม่เราหย่ากับพ่อเพราะเบื่อนิสัยเขาค่ะ พ่อเรานิสัยแย่เยอะมากๆ แต่ข้อดีก็มี เราขอไม่พูดเยอะ

ตอนนี้เราย้ายมาอยู่กับแม่ค่ะ จากที่อยู่กับย่า แล้วทุกวันที่อยู่กับเขา เขาจะเล่าอ้างอิงถึงพ่อเราเสมอเมื่อเราทำอะไรโง่ๆ อย่างเช่น ใส่เสื้อเชิ้ตโดยใส่แขนไปข้างหนึ่งแล้วอีกข้างก็คลำหาเอา แม่เห็นก็หงุดหงิดทะเลาะกันทันทีเลยค่ะ ว่าว่าเราไม่เรียนรู้ เรื่องแค่นี้เด็กก็ทำได้ เหมือนพ่อเธอเลย ถ้าไม่สอนก็ไม่ทำ บลาๆ ซึ่งเราก็ใส่แบบนี้ของเรามานานนแล้วเราก็พึ่งมารู้ว่ามันผิดนี่แหละค่ะ เรื่องล้างจาน เราก็ล้างเองมานานมากแล้วค่ะตอนอยู่กับย่า แต่พอมาอยู่กับแม่ แม่เห็นเราล้างจานช้าก็หงุดหงิดใส่โมโหอีกแล้วค่ะ เอาจริงๆโดนว่าแทบทุกย่างก้าวที่เดินจนบางทีนอนยังต้องกังวลเลยค่ะ

เราแค่สงสัยว่าคนเรามันต้องเพอร์เฟคทุกด้าน ต้องทำอะไรไม่ผิดพลาดเลยรึเปล่าคะถึงจะอยู่ในสังคมได้ เพราะแม่เราrelate ถึงเรื่องนี้แล้วเอามาว่าเราบ่อยมาก บ่นว่าอายุก็18แล้วทำอะไรไม่ได้เรื่องสักอย่าง แล้วก็ไป ทียบกับเขาตอน17ว่าตอนนั้นนะทำงานหาเงินเลี้ยงครอบครัว นู่นนี่นั่น