มีแฟนค่ะ คบมา5ปี แรกๆรักกันดี หลังมีแต่ทะเลาะกัน รุนแรงหลายครั้งนะคะ เคยเลิกกัน1ครั้ง
ผิดใจกันครั้งแรก คือเราคุยกับกลุ่มที่และเพื่อนที่สนิทว่าเหงาว่ะ คิดถึงบ้าน ตอนนั้นเราเข้ามาในกรุงเทพใหม่ๆ แฟนโทรศัพท์พังและแฟนยังไม่ตามมา
เขาไปเห็นแชท เขาเลยถามว่าทำไมบอกคนอื่นว่าเหงา เราเลยรู้สึกผิดและขอโทษเขาบอกว่าไม่ทำอีก หลังจากนั้นเราก็ไม่ทำอีก ประมาณช่วงออกพรรษาปีนั้นเรากลับบ้าน แฟนอยู่กรุงเทพ เลิกงานตกดึกเขาไปร้านนั่งชิลกับพี่ที่ทำงาน และในคืนนั้นเราเข้านอนเร็ว เขาเลยบอกเราว่าจะนั่งต่อ หลังจากนั้นเราก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น อีก2-3วันเราก็กลับกรุงเทพ เรารู้สึกเอะใจตอนที่ไปรอแฟนทำงาน แล้วมีคนโทรมาพอเรารับ เขาไม่พูด แบบนี้ประมาณ3ครั้ง เลยตัดสินใจถามว่ารู้จักเบอนี้มั้ย เขาตอบมาว่าไม่ เราเลยปล่อยผ่าน สักพักเราเข้าไปดูใน กูเกิ้ลโฟโต้ ได้เห็นรูปผู้หญิงคนนึง กับรูปแชทไลน์แชทนึง เราเลยบันทึกเก็บไว้ พอถามเขาก็รับว่าคืนนั้นพี่ที่ทำงานให้ไปส่งผู้หญิงคนนั้นที่ห้อง เลยไปเปิดห้องมีอะไรกัน แล้วกลับห้องตามปกติ เราเสียใจมาก เขาโทษเราว่าเป็นเพราะเราไม่มีเวลาให้เอาแต่เรียน เราเลยปล่อยผ่านเพราะครั้งแรก หลังจากนั้นประมาณ2ปี ได้ย้ายไปอยู่ที่บางพลี ทำงานที่ใหม่เราปิดเทอม เขาก็ได้ไปชอบคอกับคนที่ทำงาน ไปไหน ทำอะไรกับเราเหมือนไม่มีความสุข จนวันนึงไปตลาดเขาเลยบอกว่าเขาง่วงไปแป้ปเดียวนะ เราเดินตลาดประมาณ15นาที กลับออกมา เขาโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ พูดว่า ไหนบอกว่าแป้ปเดียว แล้วเราก็ทะเลาะกันหนักมาก เขาเลยบอกเลิกเรา และเก็บเสื้อผ้าออกไปอยู่กับพี่ที่ทำงานเขา ประมาณ1อาทิตย์เขาเปิดตัวแฟนใหม่ย้ายไปอยู่ด้วยกัน ประมาณ2เดือน หลังจากนั้นเราย้ายกลับมาเรียน เขาโทรมาขอคืนดี เราก็ใจอ่อนด้วยความที่ยังตัดไม่ขาด พอย้ายกลับมาเราก็มีปากเสียงกันบ่อย เรื่องงาน เรื่องเงิน ชอบพูดว่าเลิกกันเลยมั้ยล่ะ เราทำงานพาร์ทไทม์หลังเลิกเรียน เวลาปัญหา เขาชอบพูดว่า หาเงินได้ให้เท่าก่อนแล้วค่อยมาพูด เราเสียใจทุกครั้ง มาช่วงหลังนี้ ชอบพูดว่าขอมีแฟนอีกคนได้มั้ย เราก็ตอบว่าไม่มาตลอด พอมาวันนี้เขาพูดอีก เราถามว่าทำไม เขาบอกว่าใครๆก็อยากมี เราเลยตอบไปว่า ถ้าเธอจะมีเธอก็เลิกกับเราไป แล้วเมื่อปีที่แล้วได้มีการออกรถยนต์มา1คันเป็นชื่อเรา เพราะชื่อเขาไม่เคยทำธุระกรรมอะไรเลย ธนาคารเลยไม่ให้ผ่าน เรามีปัญหากันบ่อยมาก เรื่องเงิน เขาบอกว่าเงินไปไหนหมด ไม่เคยได้ใช้ ทั้งค่ารถค่าห้องค่าประกันรถยนต์(เราผ่อนประกันรถยนต์) เราต้องลำบากแม่เราทุกทาง เขาชอบพูดว่าอยากได้อะไรก็ไม่ได้ แม่เราเลยให้เงินไปเปลี่ยนยางรถยนต์ เขาก็ยังอยากหาแลกล้ออยู่ เราเลยบอกว่า ไม่มีเงิน อันไหนใช้ได้ก็ใช้ไปก่อน มี อันไหนดีๆค่อยไปทำ เขาก็ไม่พอใจ เราเหนื่อยมาก พอปล่อยเขาไปเขาก็พูดว่า งั้นอย่ามาใช้รถเขา เปลี่ยนสัญญารถไปเป็นชื่อเขาด้วย พูดแบบนี้ตลอด เราเหนื่อยมาก เจอแต่อะไรก็ไม่รู้ พอไปเจอกันที่โรงอาหารในที่ทำงาน เขาไปกับเพื่อนร่วมงาน เขาพากันมานั่งกับเรา เราเลยถามว่าซื้ออะไรมากิน เขาบอกว่าไม่เห็นหรอ เราเฟลมาก เลยเปลี่ยนเรื่องว่าซื้อกล้วยทอดกับก๋วยเตี๋ยวมารอกินพร้อมเธอด้วย เขาตอบมาซื้อมาทำไมเยอะแยะ เราไปต่อไม่ถูกเลยพูดว่า ทำไมอ่ะ จะพูดดีๆไม่ได้หรอ มันมีปัญหาอะไร ต่อหน้าคนอื่นทำไมต้องทำตัวข่ม พูดดีๆด้วยแล้วทำไมต้องพูดแบบนี้ ทีอยู่กัน2คนไม่เห็นเป็นแบบนี้ เขาเลยเบาลงแล้วถามเราดีๆว่า ทำไมวันนี้เบรกเร็วจัง เราเลยใจเย็นลง เรื่องก็มีเท่านี้ แต่เวลาที่เขาดีเขาก็ดีนะคะ ตามใจทุกอย่าง อยากไปไหนพาไป อยากกินอยากเที่ยวพาไปหมด อยากได้อะไรขอแค่บอกอยู่กัน2คนเขาน่ารักมาก แต่ก็ทะเลาะกันบ่อย เราว่าเราไม่อยากไปต่อแล้ว ทุกคนว่ายังไง
ความสัมพันธ์อะไรก็ไม่รู้
ผิดใจกันครั้งแรก คือเราคุยกับกลุ่มที่และเพื่อนที่สนิทว่าเหงาว่ะ คิดถึงบ้าน ตอนนั้นเราเข้ามาในกรุงเทพใหม่ๆ แฟนโทรศัพท์พังและแฟนยังไม่ตามมา
เขาไปเห็นแชท เขาเลยถามว่าทำไมบอกคนอื่นว่าเหงา เราเลยรู้สึกผิดและขอโทษเขาบอกว่าไม่ทำอีก หลังจากนั้นเราก็ไม่ทำอีก ประมาณช่วงออกพรรษาปีนั้นเรากลับบ้าน แฟนอยู่กรุงเทพ เลิกงานตกดึกเขาไปร้านนั่งชิลกับพี่ที่ทำงาน และในคืนนั้นเราเข้านอนเร็ว เขาเลยบอกเราว่าจะนั่งต่อ หลังจากนั้นเราก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น อีก2-3วันเราก็กลับกรุงเทพ เรารู้สึกเอะใจตอนที่ไปรอแฟนทำงาน แล้วมีคนโทรมาพอเรารับ เขาไม่พูด แบบนี้ประมาณ3ครั้ง เลยตัดสินใจถามว่ารู้จักเบอนี้มั้ย เขาตอบมาว่าไม่ เราเลยปล่อยผ่าน สักพักเราเข้าไปดูใน กูเกิ้ลโฟโต้ ได้เห็นรูปผู้หญิงคนนึง กับรูปแชทไลน์แชทนึง เราเลยบันทึกเก็บไว้ พอถามเขาก็รับว่าคืนนั้นพี่ที่ทำงานให้ไปส่งผู้หญิงคนนั้นที่ห้อง เลยไปเปิดห้องมีอะไรกัน แล้วกลับห้องตามปกติ เราเสียใจมาก เขาโทษเราว่าเป็นเพราะเราไม่มีเวลาให้เอาแต่เรียน เราเลยปล่อยผ่านเพราะครั้งแรก หลังจากนั้นประมาณ2ปี ได้ย้ายไปอยู่ที่บางพลี ทำงานที่ใหม่เราปิดเทอม เขาก็ได้ไปชอบคอกับคนที่ทำงาน ไปไหน ทำอะไรกับเราเหมือนไม่มีความสุข จนวันนึงไปตลาดเขาเลยบอกว่าเขาง่วงไปแป้ปเดียวนะ เราเดินตลาดประมาณ15นาที กลับออกมา เขาโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ พูดว่า ไหนบอกว่าแป้ปเดียว แล้วเราก็ทะเลาะกันหนักมาก เขาเลยบอกเลิกเรา และเก็บเสื้อผ้าออกไปอยู่กับพี่ที่ทำงานเขา ประมาณ1อาทิตย์เขาเปิดตัวแฟนใหม่ย้ายไปอยู่ด้วยกัน ประมาณ2เดือน หลังจากนั้นเราย้ายกลับมาเรียน เขาโทรมาขอคืนดี เราก็ใจอ่อนด้วยความที่ยังตัดไม่ขาด พอย้ายกลับมาเราก็มีปากเสียงกันบ่อย เรื่องงาน เรื่องเงิน ชอบพูดว่าเลิกกันเลยมั้ยล่ะ เราทำงานพาร์ทไทม์หลังเลิกเรียน เวลาปัญหา เขาชอบพูดว่า หาเงินได้ให้เท่าก่อนแล้วค่อยมาพูด เราเสียใจทุกครั้ง มาช่วงหลังนี้ ชอบพูดว่าขอมีแฟนอีกคนได้มั้ย เราก็ตอบว่าไม่มาตลอด พอมาวันนี้เขาพูดอีก เราถามว่าทำไม เขาบอกว่าใครๆก็อยากมี เราเลยตอบไปว่า ถ้าเธอจะมีเธอก็เลิกกับเราไป แล้วเมื่อปีที่แล้วได้มีการออกรถยนต์มา1คันเป็นชื่อเรา เพราะชื่อเขาไม่เคยทำธุระกรรมอะไรเลย ธนาคารเลยไม่ให้ผ่าน เรามีปัญหากันบ่อยมาก เรื่องเงิน เขาบอกว่าเงินไปไหนหมด ไม่เคยได้ใช้ ทั้งค่ารถค่าห้องค่าประกันรถยนต์(เราผ่อนประกันรถยนต์) เราต้องลำบากแม่เราทุกทาง เขาชอบพูดว่าอยากได้อะไรก็ไม่ได้ แม่เราเลยให้เงินไปเปลี่ยนยางรถยนต์ เขาก็ยังอยากหาแลกล้ออยู่ เราเลยบอกว่า ไม่มีเงิน อันไหนใช้ได้ก็ใช้ไปก่อน มี อันไหนดีๆค่อยไปทำ เขาก็ไม่พอใจ เราเหนื่อยมาก พอปล่อยเขาไปเขาก็พูดว่า งั้นอย่ามาใช้รถเขา เปลี่ยนสัญญารถไปเป็นชื่อเขาด้วย พูดแบบนี้ตลอด เราเหนื่อยมาก เจอแต่อะไรก็ไม่รู้ พอไปเจอกันที่โรงอาหารในที่ทำงาน เขาไปกับเพื่อนร่วมงาน เขาพากันมานั่งกับเรา เราเลยถามว่าซื้ออะไรมากิน เขาบอกว่าไม่เห็นหรอ เราเฟลมาก เลยเปลี่ยนเรื่องว่าซื้อกล้วยทอดกับก๋วยเตี๋ยวมารอกินพร้อมเธอด้วย เขาตอบมาซื้อมาทำไมเยอะแยะ เราไปต่อไม่ถูกเลยพูดว่า ทำไมอ่ะ จะพูดดีๆไม่ได้หรอ มันมีปัญหาอะไร ต่อหน้าคนอื่นทำไมต้องทำตัวข่ม พูดดีๆด้วยแล้วทำไมต้องพูดแบบนี้ ทีอยู่กัน2คนไม่เห็นเป็นแบบนี้ เขาเลยเบาลงแล้วถามเราดีๆว่า ทำไมวันนี้เบรกเร็วจัง เราเลยใจเย็นลง เรื่องก็มีเท่านี้ แต่เวลาที่เขาดีเขาก็ดีนะคะ ตามใจทุกอย่าง อยากไปไหนพาไป อยากกินอยากเที่ยวพาไปหมด อยากได้อะไรขอแค่บอกอยู่กัน2คนเขาน่ารักมาก แต่ก็ทะเลาะกันบ่อย เราว่าเราไม่อยากไปต่อแล้ว ทุกคนว่ายังไง