- หลายๆคนรวมถึงผม มักติดภาพจำที่ไทยไปชนะเขาในบ้านได้ถึง 5-1 รวมถึงเอเชียนเกมส์ที่เราก็เอาชนะได้ 2-0 ในยุคซิโก้ และอีกครั้งก็ในถ้วยไชน่าคัพ ที่เราแก้แค้นเขาได้สำเร็จหลังจากแพ้มาในเอเชียนคัพที่ยูเออี ทำให้ทีมชาติไทยได้ปะทะแข้งกับทีมระดับโลกอย่างอุรุกวัย (อันนี้ผมแอบสงสารจีนเหมือนกัน อุตส่าห์จ้างทีมดังมาแข่ง คงคิดว่าชนะไทยได้สบายๆแล้วก็ไปเจออุรุกวัย แต่ผิดคาดไปหน่อย 555)

- หลังจากการประกาศผู้เล่นของทีมชาติไทยที่จะมาทำศึกฟุตบอลโลกรอบคัดเลือก ผู้เล่นแต่ละคนมากันอย่างครบครัน ครบในทุกตำแหน่ง เสียดายก็แต่ นิโคลัส มิคเกลสัน

- แต่.... มาเล่นด้วยกัน ซ้อมด้วยกันจริงๆ ในช่วงเวลาไม่กี่วัน ผลงานมันจะออกมาดีขนาดไหนก็เป็นสิ่งที่น่าคิด 

- ฟุตบอลมันเป็นกีฬาที่เล่นเป็นทีม การซ้อมด้วยกัน เล่นด้วยกัน คือสิ่งสำคัญมาก  ผมไม่ได้หมายความว่า เราจะต้องเก็บตัวกันเป็นเดือนๆหรือปิดลีกอะไรแบบนั้น แต่สิ่งที่ควรให้ความสำคัญคือ ฟีฟ่าเดย์ โดยฟีฟ่าเดย์ที่ผ่านมาในช่วงเดือนตุลาคม ซึ่งมันคือโอกาสเดียวที่ทีมชาติไทยจะได้ทดลองรูปแบบการเล่น ทดลองแทคติกจริงๆ ก่อนที่จะลงทำการแข่งขันกับทีมชาติจีน

- จะว่าไปเรื่องนี้พูดทุกระทู้แหล่ะ ไอ้ฟีฟ่าเดย์ที่ผ่านมาเนี่ย น่าเสียดายที่ไทยเราไม่เห็นความสำคัญ และปล่อยมันผ่านไปเฉยๆ 
แทนที่จะใช้เป็นเวทีของผู้เล่นตัวจริงที่ต้องเจอจีน กลายเป็นว่า การมารวมทีมของผู้เล่นที่สมบูรณ์เกือบจะทุกตำแหน่ง ไม่ได้มีการจำลองแข่งขันอย่างจริงจัง 

- จุดเล็กๆนี่ล่ะที่เราไม่ให้ความสำคัญ แต่จริงๆมันสำคัญ ขนาดที่ว่าทีมเกาหลีใต้ยังต้องจำลองแมตซ์กับเวียดนาม แม้รู้ว่าไม่ได้ประโยชน์อะไรในแง่ของการพัฒนาทีม แต่เพื่อความเข้าใจรูปแบบการเล่นที่ไม่ต่างกันมากนักของฝั่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ หรือแม้แต่ทีมจีน ก็อุ่นกับเวียดนามด้วยเหตุผลเดียวกัน

- ขอให้สิ่งที่ผมคิดมันไม่เกิดขึ้นจริง ว่าเรื่องเล็กๆที่เราละเลย ไม่ให้ความสำคัญมันเท่าที่ควร จะกลายเป็นจุดเปลี่ยนสำคัญที่ทำให้ทีมชาติไทยต้องน้ำตาตกอีกครั้ง.....