ทันทีที่รู้ว่าน้ำตาลได้เล่นเรื่องนี้ และรับบทแม่กลิ่น ดีใจมาก
จนต้องไปซื้อนิยายมาอ่าน
พอละครออน เข้าใจตัวละครนี้เลย ว่าอะไร ยังไง และทำไม
 
ถึงแม่กลิ่นจะไม่ใช่นางเอก แต่เป็นตัวเอกฝ่ายร้ายเลยนะ บทประกบพุดตานตลอด ไม่ถูกชะตาตั้งแต่แรกเห็น ปะทะกันทุกครั้งที่เจอหน้า 
ไม่แปลกใจที่คุณหน่องเลือกน้ำตาล 
บทร้ายๆ ให้นางร้ายมืออาชีพเล่นก็ได้ ก็จริง
แต่บทนี้ต้องเป็นน้ำตาลแหล่ะถูกแล้ว
ละครฟอร์มใหญ่ขนาดนี้ คนรอดูเยอะ ลงทุนมหาศาล โปรดักชั่นอลังการ และออนไปตลาดนอกเป็น 10ประเทศ
คนที่จะมาปะทะกับเบลล่าแล้วไม่จมก็ต้องมีฝีมือและศักดิ์ศรีใกล้เคียงถึงจะสมน้ำสมเนื้อ 
 
สำหรับคนที่ไม่ได้อ่านนิยาย ไม่รู้สปอยใดๆ จขกท.เข้าใจนะว่าทำไมถึงรำคาญ เกลียด อยากหยุมหัวแม่นางคนนี้ 
ด้วยเสียงที่แว๊ดๆแสบแก้วหู พูดแทรกตลอดเวลา เจอหน้าด่าไว้ก่อน อิจฉาริษยา ดุด่าบ่าวทั้งในเรือนนอกเรือน ขโมยของ บลาๆๆๆ
 
การเจอหน้าใครสักคนแล้วไม่ถูกชะตา เกลียดตั้งแต่แรกเห็น เป็นเรื่องธรรมดานะ ที่เกิดขึ้นได้กับทุกคน 
แต่ในละครเค้าก็อยากทำให้บทมันเข้มข้นขึ้นกว่าชีวิตจริง 
เจอหน้ากันก็ต้องปะทะฝีปาก ไม่เจอก็ไปหาเรื่องเค้าถึงที่
ไม่รู้ที่มาที่ไป ดูก็รู้ว่าบทเขียนมาเพื่อให้ พุดตานกลิ่น มีอะไรสักอย่างที่เกี่ยวพันกัน
มันต้องดูกันไปยาวๆ
เพราะระดับคุณรอมแพง คงไม่เพิ่มบทร้ายๆเข้ามาเพื่อให้คนแค่รำคาญเล่นๆหรอกมั้ง
 
แม่กลิ่นเป็นลูกกำพร้า มียายกุยคนเดียวที่เลี้ยงดู เพราะฉะนั้นยายคือทุกอย่างของกลิ่น 
แล้วโดยฐานะก็ไม่ใช่ผู้ดี เป็นสาวชาวบ้านธรรมดาที่มียายรวย  
ไม่ได้ไปอบรมบมนิสัยในรั่วในวัง มารยาทดีก็คงจะมีกับเฉพาะเจ้านาย 
กับบ่าวในความคิดของกลิ่น ก็ไม่จำเป็นที่จะต้องพูดดีทำดีด้วย 
อย่างฉากที่ยายกุยพูดกับบ่าวว่า หลานไม่ใช่คนใจร้าย 
แต่อึ่งบอกพุดตานว่า กลิ่นไม่เห็นบ่าวเป็นคน 
ยายก็คงไม่ได้สอนหลานให้พูดกับบ่าวดีๆหรอก  เพราะการดุด่าบ่าวก็คงเป็นเรื่องธรรมดาของคนสมัยนั้น 
ส่วนพุดตานพูดดีกับบ่าว สอนอึ่งหลายๆอย่าง มันก็เพราะในที่ๆพุดตานมาเป็นที่เจริญแล้ว 
บทมันสอนให้รู้ว่า คนเราไม่ได้ร่ำเรียน ไม่ได้ถูกอบรมก็จะมีนิสัยจิตใจแบบนี้แหล่ะ
 
ด้วยความที่เคยเป็นที่หนึ่งของยาย เป็นเจ้านายของบ่าวในบ้าน 
แต่มาวันหนึง ยายกลับไปให้ความรักความเอ็นดูใครก็ไม่รู้ที่ตัวเองไม่ถูกชะตาด้วย 
แถมสร้างบ้านให้ มีบ่าวให้รับใช้ 
มันก็ไม่แปลกที่จะเกลียดพุดตานเข้าไส้ 
แต่มันมีอะไรบางอย่างที่กลิ่นดูกล้าๆกลัวๆพุดตาน 
ก็ต้องดูต่อไปว่าเพราะอะไร มันต้องมีเหตุและมีผลสิ ไม่ใช่อยู่ดีๆจะมาเกลียด



บทที่ต้องขโมยของสำคัญของพุดตาน 
เชื่อว่าผุ้ประพันธ์ตั้งใจเขียนเพื่อให้พุดตานโกรธจัด จนแสดงความเป็นการะเกดออกมา 
แล้วซีนนี้(อีพี9) ทั้งเบลล่า คุณรัดเกล้า และน้ำตาล แสดงดีมาก ปรบมือให้เลย
เป็นซีนที่ทุกคนรอแหล่ะว่ากลิ่นควรจะต้องได้รับบทลงโทษสะบ้าง 
แต่การทำโทษมันไม่ได้เป็นการหยุดความแค้นนิ พุดตานไม่ได้ยกโทษให้กลิ่น แต่ไม่เอาเรื่องเพราะยายกุย 
เชื่อสิว่าต้องมีอะไรต่อ ในเมื่อจะร้ายก็ต้องร้ายในสุด



แม่กลิ่น เป็นบทที่หลายคนบอกว่าน่ารำคาญ 
แต่จขกท.ไม่รำคาญนะ สนุกดีออก ได้ดูเบลล่าปะทะน้ำตาล คือหาได้ที่ไหน 

เกลียดหรอ ก็เกลียดไม่ลงอีก เอ็นดูมากกว่า 
จะไปตบเค้า แต่เจอสายตาอำมหิตของพุดตาน ก็โกยแน่บกลับบ้านแล้ว

สงสารด้วยซ้ำ ยิ่งตอนที่ถูกยายโบย คือคงน้อยใจยาย เสียใจที่ยายเข้าข้างคนอื่นมากกว่าหลานในไส้ 
ร้องไห้น้ำหูน้ำตา สะอึกสะอื้น
น้ำตาลแสดงได้อารมณ์แบบเจ็บปวดสุดๆ

ขโมยของก็คือความผิดหน่ะใช่ แต่ก่อนเกิดเรื่อง ยายก็ทำให้หลานรู้สึกเหมือนถูกแย่งความรักอ่ะ
เพราะฉะนั้นชั้นจะทำทุกอย่างให้คนที่เป็นศัตรูไม่มีความสุข
 

ไม่แปลกถ้าคนจะเกลียดจะรำคาญบทกลิ่น เข้าใจได้ แต่อย่าบอกเลยว่า 

“ให้ตัดบทนี้ออกไปเหอะ ทำให้ละครไม่สนุก” มันไม่สนุกขนาดนั้นเลยหรอ ถามจริง

“บุพเพยังไม่มีตัวร้ายเลย”  หืม!! ใช่หรอ การะเกดก็คือร้ายสุดๆเลยนะ แม่ปริกก็ด้วย แรกๆก็ทะเลาะกับการะเกดตลอด  

ไม่ได้อ่านนิยายก็พอจะเดาๆได้แล้วว่าบทนี้สำคัญแค่ไหน ทำไมต้องจองเวรกับพุดตานตลอด
ทุกคนรู้ว่าพุดตานคือใคร มีอดีตชาติที่ดำมืดขนาดไหน อยากให้ติดตามไปจนจบ 

 
ดูมา 10อีพี  ไม่เสียดายเลยที่น้ำตาลรับเล่นบทนี้ 
ชื่นชมด้วยซ้ำที่กล้าพลิกคาแรคเตอร์ ไม่ยึดติดกับบทบาทเดิมๆ ตำแหน่งเดิมๆ

อีก 16อีพี ที่เหลือ บอกเลยว่าสนุกเข้มข้นแน่นอน
การแสดงของน้ำตาล แพรวพราวสุดๆ
อย่าคิดว่านางจะร้ายเป็นอย่างเดียว

บทละครเดินตามนิยายเป๊ะๆ มีเพิ่มบ้าง 
ขอให้ทุกคนดูละครให้สนุกนะคะ 
ฝากเป็นกำลังใจให้น้ำตาลด้วย