เรารู้สึกว่าการที่จะสื่อสารหรือพุดคุยกับใครในเรื่องที่ต้องพูดยาวๆ มันติดขัดไปหมดเลยครับ อึกๆ อักๆ ทั้งที่ไม่ได้ตื่นเต้นอะไรเลยด้วยซ้ำ ทำให้มันส่งผลกระทบต่อฃีวิตประจำวันของเรามากเลยทีเดียว อย่างตอนนี้เราต้องทำรายงานแล้วพรีเซ็นต์หน้าห้อง ซึ่งเรื่องที่กังวลที่สุดคือกรพรีเซ็นต์หน้าห้องล่ะครับ ไม่ใช่ว่าเราเขินอายที่ต้องไปยืนพูดซัมติงหน้าห้องต่อหน้าคนนับสิบ แต่เป็นกลัวว่างานของเราจะออกมาได้ไม่ดีในส่วนพรีเซ็นต์นั่นเอง มันคงมาจากพื้นฐานที่ตัวเราเองเป็นคนพูดไม่เก่ง พูดไม่รู้เรื่อง ทำให้เวลาเป็นสถานการณ์ทึ่จำเป้นต้องพูดอธิบายแบบนี้จริงๆ ทำให้เราค่อนข้างประหม่าเลยครับ 

อ้อ.. แต่ไม่ใช่ว่ารู้ข้อเสียตัวเองขนาดนี้แล้วะไม่พยายามปรับปรุงนะครับ เราลองเปิดอากู่อ่านว่าควรทำไงดี อ่านกระทุ้คนอื่นแล้วทำตามก็มีครับ แต่ผลที่ออกมาคือ เหมือนเดิม ซึ่งตรงนี้น่าจะมาจากที่เราเป็นคนขี้อาย ขาดความมั่นใจในตนเองด้วย ปัญหาอื่นๆ จึงตามมาครับ แง้   ผมลองถามคนรอบตัวว่าท่าทางการพูด หรือน้ำเสียงบลาๆๆ ของเรามันเป้นยังไง เขาก้บอกว่าเราดุฝืนๆ แข็งๆ ทื่อๆ เสียงก็ทำเหมือนตอบไปปัดๆ เท่านั้น อารมณ์ดูไม่เอ็นจอยเลย (แง อันนี้ไม่ได้ตั้งใจทำนะ แค่ฟิลมันไม่มาเฉยๆ) 
มีใครใกล้เคียงกับเรามั้ยครับ รบกวนผู้ใดใใดีแนะนำ (อย่างใจเย็น) หน่อยได้มั้ยรับ ขอบคุณล่วงหน้าครับ  

(หรือจริงๆ แล้วเราพยายามผิดวิธีกันนะ....TT)