สวัสดีครับ ผมมีเรื่องที่คาใจมาตลอดระยะเวลา 30 ปีมาแล้ว ตั้งแต่สมัยเรียนประถมจนถึงปัจจุบันอายุก็ 36 แล้ว

ขออนุญาตเล่าที่มาที่ไป ผมเรียนประถมที่ โรงเรียนเทศบาลวัดท่าสะต๋อย จังหวัดเชียงใหม่
มีเพื่อนคนนึงที่เราคบกันตามประสาเด็กน้อย ชื่อ ปรียานุช จันทร์พรม นั่งเรียนโต๊ะติดกัน
เหตุการณ์คือว่า ตอนผมเรียนได้ถึง ป.4 พ่อของผมเส้นเลือดในสมองแตก ทำให้หลังจากวันที่พ่อเข้า รพ
เราก็ไม่ได้ไป รร อีกเลย เพราะต้องย้ายที่อยู่มาอยู่บ้านแม่ที่หนองคาย เพื่อรักษาบำบัดพ่อที่เป็นอัมพาตจาการผ่าตัดสมอง

วันที่จากมา ผมไม่ได้บอกลาเพื่อนในห้องเรียนแม้แต่คนเดียว ที่สำคัญผมไม่ได้บอกลาปรียานุชด้วย
และที่สำคัญไปกว่านั้น วันสุดท้ายก่อนที่ผมจะไม่ได้ไป รร ผมมีเรื่องทะเลาะกับเธอและทำเธอร้องไห้ด้วย
ถึงวันนี้ผมอยากจะขอโทษเธอที่วันนั้นงี่เง่ามาก ยิ่งช่วงที่หนังแฟนฉันออกใหม่ๆผมนี่อินมาก เพราะเหตุการณ์เหมือนในหนังเลย
ตอนที่เจี๊ยบกับน้อยหน่าทะเลาะกัน (เจี๊ยบตัดหนังยางน้อยหน่า) และเจี๊ยบต้องย้ายบ้าน มาเจอกันอีกทีตอนโต

ยิ่งมาฟังเพลง รักแรก ของ นนท์ ธนนท์ ยิ่งคิดถึงเหตุการณ์ตอนเด็ก
ถึงจะเป็นช่วงเวลาสั้นๆ แต่ก็เป็นความทรงจำที่ผมไม่เคยลืมเลือนเลย
อยากจะขอโทษเธอที่ทำเธอร้องไห้ในวันนั้น

ผมพยายามตามหาเธอในช่องทางต่างๆแล้ว แต่ก็ไม่เจอ
ข้อมูลที่มีก็แค่ ชื่อ-นามสกุล ตอนประถมเท่านั้น (ปรียานุช จันทร์พรม) ไม่รู้สะกดถูกไหม มันนานมาก
รบกวนสมาชิกทุกท่านที่ผ่านมา ถ้ารู้จักเธอฝากบอกเธอให้หน่อยครับว่า ทุกวันนี้ผมยังรู้สึกผิดอยู่ อยากขอโทษครับ