"ดุ" ในที่นี้คือ  นิสัย  ท่าทาง สีหน้า นะ  อย่าคิดไปในทางอื่น  😆😆

โดยส่วนตัวแล้วเราก็คิดว่าตัวเองดุในระดับนึง  ด้วยที่ตั้งแต่เด็ก เป็นหัวหน้าห้อง เป็นประธานชมรมโน้นนี่นั่น  เลยทำให้หล่อหลอมบุคลิก​ออกมาให้ดูน่าเกรงใจหน่อย  จะได้บริหารคนได้


โตมาสังคมทำงานก็ไม่ได้คิดว่าตัวเองดุอะไร  เพราะทำในงานที่ไม่ได้เกี่ยวกับการบริหารคนมากนัก  ก็อาจจะมีบ้างที่ต้องขอความร่วมมือของคนในหน่วยงานบ้าง  ครั้งแรกที่ได้ยินคนอื่นบอกว่าเราดุ  ก็ตอนที่มีคนใหม่เข้ามาทำงาน  แล้วยกมือไหว้เรา  เราก็ไม่ได้​เอะใจอะไรก็คิดว่าเป็น​มารยาท​ทั่วๆไป  แม้ว่าเขาจะแก่กว่าเราเกือบ 10 ปี  คนนี้หลังๆมาสนิทกันก็มาเล่าความหลังให้ฟังว่า  ตอนเจอเราครั้งแรก  รังสีอำมหิต​พุ่งมาก  ทั้งสีหน้า แววตา น้ำเสียง  เขากลัวมาก  เจอกันก็เลยยกมือไหว้อัตโนมัติ​เลย  ไอ่เราก็นึกขำว่ามันขนาดนั้นเลยเหรอ

มันยังไม่หมดแค่นั้นไง  ทุกคนก็พูดกันแบบนี้  จนหลังๆงานอะไรที่เกี่ยวกับการบังคับคน  งานอะไรที่ต้องอาศัยความร่วมมือของคนเยอะ  ก็มักจะตกมาเป็น​งานของเรา  ด้วยเหตุผลเพราะ ทุกคนฟังเรา  🙄🙄

คิดๆดูแล้วรู้สึกว่าตัวเองทำไม่เป็น​คนแบบนี้  เหนื่อยนะเนี่​ยที่ต้องคอยตามดุ  ตามจี้  อยากจะอ้อน อยากจะงอแงบ้างนะ

ไม่มีไรค่ะ  ชวนคุยเฉยๆ หายไปนาน  คิดถึง