อายุ 55 ขายคอนโดไปแล้ว ไม่มีหนี้ มีรถ 1 คัน เช่าห้องอยู่ รวมน้ำไฟตกเดือนละ 8,000 บาท มีเงินเก็บ 2 แสน มีอาชีพเสริม ทำเฉพาะ ส.อา รายได้ 35,000 - 40,000 บาท/เดือน จ.- ศ. ไปฟิตเนส เที่ยวต่างจังหวัดบางโอกาส

เป็นคนสันโดษ ไม่อยากไปอยู่กับลูก แต่ไปมาหาสู่กันเสมอ ส่วนตัวชอบและฝันอยากอยู่บ้านสวน แต่ที่ดินราคาถูกก็ไกล ที่ใกล้ๆ ก็แพง เข็ดกับการเป็นหนี้ แต่ก็กิเลสหนา อยากอยู่บ้านสวน เลี้ยงหมา ปลูกต้นไม้

เร็ว ๆ นี้ ไปเจอประกาศให้เช่าที่ดิน 1 ไร่  เดือนละ 15,000 ถมแล้ว แต่ลึกหน่อย ค้าขายคงไม่ได้ แต่ถ้าทำอย่างอื่นพอไหว เช่น ทำห้องแบ่งเช่า แต่ต้องใช้เงินเก็บที่มีน้อยนิดไปกับสิ่งปลูกสร้าง ก็เสียดายตังค์ เผลอ ๆ ไม่พอต่อให้ทำแบบธรรมดาที่สุดก็ตาม

ความคิดวนเวียนอยู่สามอย่าง ไม่จบไม่สิ้น
1) เช่าที่ปลูกบ้านสวนตามฝัน ได้เอาหมาของลูกมาเลี้ยงมาเล่นได้ กะว่าปลูกต้นไม้ ผัก ไปฝากเขาขาย (รู้จักแม่ค้าเยอะ) หรือทำขนมส่ง (มีแหล่งปล่อยของ) แต่ก็ต้องทำงานทุกวัน เงินเก็บก็หมด (อันนี้กลัวมาก) เพราะส่วนตัวไปอยากเป็นภาระใคร ลูกให้ก็ไม่กล้าใช้ เกรงใจเขา ให้มาก็ยกให้หลานหมด

2) ใช้ชีวิตแบบเดิม พยายามหักห้ามกิเลส อยู่ห้องเช่าเหมือนเดิม ไปเล่นกับหมาที่บ้านลูก มีเงินเก็บ มีรายได้นิดหน่อย ไม่เดือดร้อนใคร อยากกินไรก็ได้กิน ไม่ต้องทำงาน ไม่เครียด คิดซะว่าแก่แล้ว ใช้ชีวิตสโลว์ไลฟ์ไป

3) ซื้อที่ดินเงินผ่อน ปลูกบ้านสวนเล็ก ๆ ส.อา เข้ามาในเมืองเพื่อทำงาน หรืออีก 10 ปีค่อยไปปลูกบ้านสวน แต่สุดท้ายจะมีที่ดินเป็นของตัวเอง ถ้าซื้อก็น่าจะประมาณ 200 ตรว. - 1 ไร่

ขอซาวด์เสียงหน่อยค่ะ เลือกแบบไหนดี ใครมีข้อเสนอแนะอื่น ก็ยินดีรับฟัง ขอบคุณล่วงหน้านะคะ



***หลังจากอ่านเม้นท์

ขอบคุณทุกความเห็นเลยนะคะ บางเม้นทำให้เราฮึกเหิม บางเม้นช่วยดึงสติ เราเชื่อเหลือเกินว่า หลายคนในวัยเรายังไม่ประสบความสำเร็จ หลายคนอาจล้มแล้วลุกหลายรอบแบบเรา จนต้องมาเริ่มนับ 1 ใหม่ตอน 50+

เราจะไม่พูดว่า "อย่าท้อ" เพราะเราโ-ค-ต-ร ท้อ (พักใหญ่ ๆ เลยแหละ) แต่ต่อจากนี้เราจะใช้ชีวิตแบบตั้งใจและปราณีตกว่าเดิม

เรายังเห็นภาพตัวเองนั่งเย็บเสื้อผ้าใส่เอง เย็บตุ๊กตุ่นตุ๊กตา ทำของใช้  DIY อยูที่ระเบียงหน้าบ้าน มีลูกหมาสองตัวหมอบอยู่ใกล้ ๆ อยู่ แต่ตอนนี้เราพอจะคลำหาจุดที่ใกล้ความพอดีได้แล้ว หลายหัวดีกว่าหัวเดียวแบบนี้นี่เอง