สวัสดีสมาชิกพันทิปทุกท่าน พอดีผมมีเรื่องจะสอบถามนิดหน่อยนนะครับเกี่ยวกับกระทู้ข้าง เรื่องนี้อาาจจะไม่เกี่ยวข้องกับผมโดยตรงนะครับ แต่จะเป็นเรื่องราวของคนที่เราคุยด้วย แต่ผมก็ถือว่าจะมีส่วนด้วยครับ

จะเรียกว่าคนคุยว่า เธอนะครับ เธอเล่าว่า ตอนนั้นได้เล่นเกมออนไลน์เกมนึงแล้วก็มีผู้ชายคนหนึ่งมาเล่นเกมด้วยกัน ก็เล่นด้วยกันสักพักใหญ่จนเธอบอกว่าเริ่มสนิทกันมากขึ้น พอผ่านไปไม่นานผู้ชายคนนั้นก็มาขอเป็นแฟนกัน แล้วเธอก็ตอบตกลงด้วยความที่รู้จักรกันได้มาสักพักแล้ว ฟังมาขนานนี้แล้วก็คงไม่มีอะไรใช่ไหมครับ แต่มันไม่ใช่อย่างนั้น พอคบกันได้สักพักก็มีปัญหาเกิดขึ้น เธอบอกเวลาหายไปแบบไม่ค่อยว่างหรือทำงานอยู่ก็ชอบทักมาตามจุ้จี้จุกจิกเป็น99+ข้อความหรือบางครั้งก็โทรหามานับไม่ถ้วน ซึ้งบางครั้งมันไม่ใช่เวลาเพราะเธอบอกว่าทำงานทำการอยู่ไม่ว่างคุย แต่ก็ยังโทรแลละทักตามจุ้จี้จุกจิกอยู่ดีและมันเยอะมากจนน่ารำคาญ จนในที่สุดเธอได้ตัดสินใจปิดการแจ้งเตือนเลย แต่มันไม่จบแค่นั้น เมื่อติดต่อเธอไม่ได้เขาเลยไปติดต่อครอบครัวเธอเเทนโดยไม่ว่ารู้ไปเอาเฟสมาจากไหน ก็มาทักถามเธอว่าเป็นยังไงบ้างโน้นนั้นนี้ บางครั้งก็โทรมาโดยใช้โทรศัพษ์ญาติพี่น้องโทรมาถามอีกเป็นสิบๆสาย เธอเลยบล๊อกไปเลย และเธอก็ตัดสินใจบอกเลิกเขาไปเพราะว่าเขาขี้จุ้จี้จุกจิกเกินไป แต่..... เขาไม่สน เธอก็บอกเลิกกับเขาไปเป็นร้อยๆรอบแล้วจนนับไม่ถ้วน เขาก็ยังตามตื้อเธออยู่อย่างนั้น ขนานเธอบอกว่าตัดการติดต่อทุกช่องทางแล้ว แต่เขาก็ยังไปติดต่อกับครอบครัวเธออีก จนเธอต้อมตามมาบล๊อกทางติดต่อกับครอบครัวอีก แต่เขาก็ไม่ยอมก็ไปสมัครเฟสมาอีกหลายบัญชี เพื่อทักหามาตื้อเธออีก หรือบางครั้งถึงขั้นเอาเฟสญาติๆทักมาเลย จนเธอรู้สึกน่ารำคาญและอึดอัดไปหมด ท้งๆที่เธอก็บอกกับเขาชัดเจนแล้วว่าเลิกกันแล้วแต่เขาก็ยังไม่ยอมรับความจริงแและยึดติดอยู่อย่างนั้น จนบางครั้งตอนนั้นเธอบอก ขณะหลับกลาววันไม่ได้ออนก็ทักหาเพื่อนเธอ พอออนเท่านั้นบุ๊ปก็รีบโทรมาหาอีกทั้งร้องไห้ทั้งพูดเพ้ออะไรก็ไม่รุ้ จนเธอหมดความมอดทนจนถึงขั้นด่าไล่ว่าอย่างหนักแต่ก็เหมือนเดิมไม่ยอมเลิกยุ้งกับเธอสักที แล้วก็มาบอกเธอว่าถ้าไม่กลับมาคืนดีก็จะขู่ฆ่าตัวตายอีก ยิ่งทำให้เธอไม่พอใจเป็นอย่างมากก็เลยบอกว่าเชิญเลยถ้าคิดได้แค่นั้น เพราะว่าหมดความอดทนแล้วเหมือนกัน เธอก็บอกนะว่าถ้าคนที่เขารู้เมื่อบอกเลิกมันก็ชัดตรงนั้นคือมันจบแล้ว แต่เขาไม่รู้เป็นอะไรทำไมต้องเข้าใจอะไรยากแบบนี้ด้วย เเขาตามตื้อมาหลายปีแล้วจนมันรู้สึกน่าเบื่อ ท้อ อึดอัด เหนื่อยและน่ารำคาญไปหมด เขาก็อายุก็ช่วงจะ20แล้วทำไมยังไม่เข้าใจในสิ่งที่เธอสื่อว่าไม่รักแล้ว พอแล้ว เราไปได้แค่นี้จริงทุกอย่างมันก็ชัดเจนตั้งแต่บอกเลิกและตัดการติดต่อแล้วไหม  จากที่เธอเล่ามานั้นมันทำให้ผมตต้องตอบกลับเธอไปว่า "จริงๆคนที่รักกันมันต้องเข้าใจซึ่งกันและกันสิ ให้พื้นที่ส่วนตัวให้แก่กันบ้างไม่ใช่ว่าเอะอะอะไรเธอหายไปก็ตามจิกอยู่อย่างนี้ทั้งวัน และที่สำคัญถ้าสมมุติเราพยายามแล้วเขาไม่สนใจแล้ว เราก็ควรที่จะยอมรับความจริงแล้วเดินหน้าต่อ อาจจะเจ็บที่ต้องรู้สึกอย่างงั้นแต่มันดีกว่าการที่เราหลอกตัววไปวันๆว่าเธอยังรักกันอยู่ไม่ใช่หรอครับ" ในส่วนที่เขาจะขู่ฆ่าตัวตายนั้นผมก็ให้ความเห็นว่า "ก่อนจะรักใครให้รักตัวเองก่อนไหมเพราะก่อนที่ยังไม่รู้จักรกันก็อยู่ได้นิ่ไม่เห็นเป็นอะไรสักหน่อยอีกอย่างรักมันไม่ใช่ทุกอย่างของชีวิตเลย ผู้หญิงก็มีตั้งมาากมายที่เราต้องพบที่เราต้องเจอทำไมต้องมาขาดหวังกับผู้หญิงคนเดียว อีกอย่างถ้าเป็นลืมไม่ได้จริงๆก็ ควรรอแบบห่างๆอย่างหวงๆจะดีกว่ามาตื้อทุกวันจนน่ารำคาญแบบนี้ไหม" สุดท้ายผมก็เเสดงความเห็นว่า "ในเมื่อมันแก้ที่ต้นเหตุไม่ได้แล้วก็ต้องแก้ที่ปลายเหตุอย่างเดี่ยวคือการตัดขาดจากการติดต่อกกัน" เพราะผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันจะมีวิธีไหนดีกว่านี้ เพี่ยงแต่ว่าเธอยังคงกังวลอยู่ว่าถ้าวันนึงเขาตามหาบ้านเธอเจอแล้วมาตื้อจนถึงบ้านแบบนี้แล้วเธอจะทำยังไง

ปล.ที่ผมบอกว่ามีส่วนเกี่ยวข้องด้วยคือ ด้วยความที่ว่าคุยกันก็นานแล้ว และมีแพลนว่าจะเป็นแฟนกันในเดือนหน้าเพี่ยงแต่ว่า......

ถ้าสมมุติผมเป็นตัวแฟนเป็นเธอไป แล้วเขามาเห็นเข้ากลัวว่ามาจะตามทำร้ายผมเหมือนที่ออกข่าวว่า แฟนเก่าไม่พอใจที่ฝ่ายหญิงมีแฟนใหม่แล้วไปทำร้ายร่างกายทั้ง เอาปืนมา เอามีดมาทำร้ายแฟนใหม่แแบบนี้  ผมควรทำยังไงดีครับหรือใครมีคำนำที่พอจะช่วยเธอได้บ้างก็ลองมาแสดงความคิดเห็นกันได้นะครับขอบคุณล่วงหน้ามากๆนะครับ