สวัสดีค่ะ เราอายุ 30
ก่อนหน้านี้ลาออกรักษาตัวโรคซึมเศร้าอยู่ปีกว่า (เราเป็นซึมเศร้า + แพนิค + ย้ำคิดย้ำทำอ่อนๆ)
ปลายปีที่ผ่านมาไปสอบครูผู้ช่วย ระหว่างรอผลเราก็มาสมัครเอกชนได้งานที่หนึ่ง เงินเดือนไม่มาก สวัสดิการไม่ค่อยดี แต่เพื่อนร่วมงานดี
แต่ทำมาได้สามเดือนกว่า ได้จดหมายเรียกตัว (6/11/66) ให้ไปรายงานตัว ที่ ตจว เขตที่สอบ (9/11/66)
เราเครียดมากค่ะ บอกตรงๆ ที่สอบตอนนั้นหวังสวัสดิการ ดูแลพ่อแม่ รักษาโรคตัวเอง
ถามว่ารักเด็กไหม รักค่ะ แต่เรากลัวตัวเองแบกไม่อยู่ คุยกับเพื่อนที่เป็นครูก็มีแต่คนบ่นอยากลาออก เราต้องตัดสินใจในวันนี้แล้ว
ถ้าไปเราต้องลาออกจากที่นี่แล้วหอเอยอะไรเอย ไหนเงินห้อนที่ต้องใช้ แถมไม่มั่นใจว่าตัวเองจะไหวมั้ย (รรที่มีมห้เลือกเป็น รร ขนาดเล็กใน ตจว เป็น สพม. ค่ะ) เรากลัวโรคจะทรุดเพราะต้องไปอยู่ชนบทคนเดียว (จริงๆ แจบ. ก็อยู่ กทม คนเดียวค่ะ พ่อแม่อยู่คนละจังหวัด แต่จุดที่อยู่ยังมีคนไม่ได้เงียบเหงาแบบชนบทน่ะค่ะ แต่ช่วงสองเดือนแรกที่มาก็ร้องไห้และมีอาการดิ่ง เพิ่งมีเดือนนี้ที่เริ่มปรับตัวได้ค่ะ)
เรานอนไม่หลับทั้งคืน ทั้งเครียด ทั้งกังวล สุดท้ายมองหาใครไม่เจอเลยมาในพันทิป มาขอคำปรึกษาค่ะ
สิ่งที่เราพยายามคิดและรวบรวมมันได้ดังนี้ค่ะ
1. สละสิทธิ
สิ่งที่กังวล
- เสียดาย สวัสดิการ
- ชีวิตหลังเกษียณ (ที่ต้องรออีก 25 ปี และไม่รู้ว่าตัวเองจะทนจนถึงเกษียณได้ไหม)
- กลัวจะเสียใจทีหลังที่สละสิทธิ
- กลัวอนาคตค่ะ ว่าแก่แล้วจะลำบากมากกว่านี้หากไม่ได้เป็นราชการ (เอกชนเราก็ไม่รู้จะทิศทางไหน มีงานที่ชอบ แต่เพราะโรคที่เป็นทำให้ทำไม่ได้ค่ะ)
2. รับราชการ
สิ่งที่กังวล
- ทนระบบไม่ไหว ทนงานไม่ไหว (เราเป็นซึมเศร้า + แพนิค + ย้ำคิดย้ำทำอ่อนๆ อาจสังเกตได้จากข้อความในกระทู้นี้)
- รายได้ เราโดนโกงไปช่วงก่อนป่วย มีเงินเหลือแค่ก้อนสุดท้าย มีหนี้บ้านหนี้รถที่ต้องช่วยพ่อผ่อน ถ้ารับราชการสองสามเดือนแรกอาจตกเบิก แต่ค่าใช้จ่ายไม่หนีหายไปไหน ไหนจะค่ากินค่าอยู่ ไม่อยากกู้ค่ะ)
- แค่จินตนาการว่าตัวเองไปสอนที่โรงเรียนเราก็รู้สึกทุกข์ใจแล้ว เราจินตนาการตัวเองเป็นครูไม่ออกเลยค่ะ (เราจบครูมา มีความสุขกับเด็ก อยากเป็นหนึ่งในคนที่เวลาเด็กมองหาใครไม่เจอก็ยังมีเรา ในช่วงฝึกสอน เราโอเคกับการคุยกับเด็ก แต่งานอื่นไม่ชอบมากๆ เลยค่ะ)
ปล. บ้านเรา พ่อไม่ค่อยมีรายได้ แม่ก็เช่นกันค่ะ (พ่อแม่อยากให้เป็น แต่พอเราโทรไปคุยแล้วทีาบอาการเรา เมื่อเช้าแกเลยบอกว่าถ้าไม่อยากก็ไม่ต้องเป็น ให้เราตัดสินใจ)
อยากรบกวนปรึกษาเส้นทางชีวิตหน่อยค่ะ 30 แล้ว มันมีเวลาให้ลองนั่นนี่ไม่เยอะเลย กังวลไปหมด
รบกวนด้วยนะคะ สับสนและไม่รู้ตะปรึกษาใครจริงๆ เวลามันกระชั้นมากๆ
หากตกหล่นตรงไหน ต้องขออภัยด้วยค่ะ
เราต้องตัดสินใจภายในวันนี้ เครียดมาก รบกวนด้วยนะคะ เราจัดระเบียบความคิดได้แค่นี้จริงๆ
ด้านเหตุผลคือควรไป ด้านความรู้สึกคืออย่าไป
สละสิทธครูผู้ช่วยดีไหม
ก่อนหน้านี้ลาออกรักษาตัวโรคซึมเศร้าอยู่ปีกว่า (เราเป็นซึมเศร้า + แพนิค + ย้ำคิดย้ำทำอ่อนๆ)
ปลายปีที่ผ่านมาไปสอบครูผู้ช่วย ระหว่างรอผลเราก็มาสมัครเอกชนได้งานที่หนึ่ง เงินเดือนไม่มาก สวัสดิการไม่ค่อยดี แต่เพื่อนร่วมงานดี
แต่ทำมาได้สามเดือนกว่า ได้จดหมายเรียกตัว (6/11/66) ให้ไปรายงานตัว ที่ ตจว เขตที่สอบ (9/11/66)
เราเครียดมากค่ะ บอกตรงๆ ที่สอบตอนนั้นหวังสวัสดิการ ดูแลพ่อแม่ รักษาโรคตัวเอง
ถามว่ารักเด็กไหม รักค่ะ แต่เรากลัวตัวเองแบกไม่อยู่ คุยกับเพื่อนที่เป็นครูก็มีแต่คนบ่นอยากลาออก เราต้องตัดสินใจในวันนี้แล้ว
ถ้าไปเราต้องลาออกจากที่นี่แล้วหอเอยอะไรเอย ไหนเงินห้อนที่ต้องใช้ แถมไม่มั่นใจว่าตัวเองจะไหวมั้ย (รรที่มีมห้เลือกเป็น รร ขนาดเล็กใน ตจว เป็น สพม. ค่ะ) เรากลัวโรคจะทรุดเพราะต้องไปอยู่ชนบทคนเดียว (จริงๆ แจบ. ก็อยู่ กทม คนเดียวค่ะ พ่อแม่อยู่คนละจังหวัด แต่จุดที่อยู่ยังมีคนไม่ได้เงียบเหงาแบบชนบทน่ะค่ะ แต่ช่วงสองเดือนแรกที่มาก็ร้องไห้และมีอาการดิ่ง เพิ่งมีเดือนนี้ที่เริ่มปรับตัวได้ค่ะ)
เรานอนไม่หลับทั้งคืน ทั้งเครียด ทั้งกังวล สุดท้ายมองหาใครไม่เจอเลยมาในพันทิป มาขอคำปรึกษาค่ะ
สิ่งที่เราพยายามคิดและรวบรวมมันได้ดังนี้ค่ะ
1. สละสิทธิ
สิ่งที่กังวล
- เสียดาย สวัสดิการ
- ชีวิตหลังเกษียณ (ที่ต้องรออีก 25 ปี และไม่รู้ว่าตัวเองจะทนจนถึงเกษียณได้ไหม)
- กลัวจะเสียใจทีหลังที่สละสิทธิ
- กลัวอนาคตค่ะ ว่าแก่แล้วจะลำบากมากกว่านี้หากไม่ได้เป็นราชการ (เอกชนเราก็ไม่รู้จะทิศทางไหน มีงานที่ชอบ แต่เพราะโรคที่เป็นทำให้ทำไม่ได้ค่ะ)
2. รับราชการ
สิ่งที่กังวล
- ทนระบบไม่ไหว ทนงานไม่ไหว (เราเป็นซึมเศร้า + แพนิค + ย้ำคิดย้ำทำอ่อนๆ อาจสังเกตได้จากข้อความในกระทู้นี้)
- รายได้ เราโดนโกงไปช่วงก่อนป่วย มีเงินเหลือแค่ก้อนสุดท้าย มีหนี้บ้านหนี้รถที่ต้องช่วยพ่อผ่อน ถ้ารับราชการสองสามเดือนแรกอาจตกเบิก แต่ค่าใช้จ่ายไม่หนีหายไปไหน ไหนจะค่ากินค่าอยู่ ไม่อยากกู้ค่ะ)
- แค่จินตนาการว่าตัวเองไปสอนที่โรงเรียนเราก็รู้สึกทุกข์ใจแล้ว เราจินตนาการตัวเองเป็นครูไม่ออกเลยค่ะ (เราจบครูมา มีความสุขกับเด็ก อยากเป็นหนึ่งในคนที่เวลาเด็กมองหาใครไม่เจอก็ยังมีเรา ในช่วงฝึกสอน เราโอเคกับการคุยกับเด็ก แต่งานอื่นไม่ชอบมากๆ เลยค่ะ)
ปล. บ้านเรา พ่อไม่ค่อยมีรายได้ แม่ก็เช่นกันค่ะ (พ่อแม่อยากให้เป็น แต่พอเราโทรไปคุยแล้วทีาบอาการเรา เมื่อเช้าแกเลยบอกว่าถ้าไม่อยากก็ไม่ต้องเป็น ให้เราตัดสินใจ)
อยากรบกวนปรึกษาเส้นทางชีวิตหน่อยค่ะ 30 แล้ว มันมีเวลาให้ลองนั่นนี่ไม่เยอะเลย กังวลไปหมด
รบกวนด้วยนะคะ สับสนและไม่รู้ตะปรึกษาใครจริงๆ เวลามันกระชั้นมากๆ
หากตกหล่นตรงไหน ต้องขออภัยด้วยค่ะ
เราต้องตัดสินใจภายในวันนี้ เครียดมาก รบกวนด้วยนะคะ เราจัดระเบียบความคิดได้แค่นี้จริงๆ
ด้านเหตุผลคือควรไป ด้านความรู้สึกคืออย่าไป