"ถือว่าเป็นสิ่งที่ใครหลายคนนั้นต้องเผชิญกันเป็นเรื่องปกติเมื่อคุณตื่นขึ้นมายามเช้า แต่สำหรับผมจัดได้ว่ามันเป็นสิ่งอัศจรรย์ตามากๆ การที่เราได้ตื่นขึ้นมาแล้วลืมตาพบเจอกับแสงอาทิตย์ส่องเข้ามาในบ้านของผม ผ่านหน้าต่างบานปิดที่สุดแสนจะแน่นหนาน แทนที่ผมจะรู้อ่อนเพลียขี้เกียดตื่นขึ้นมาคาร์ดิโออยากจะกลับไปสู่ห้วงลึกของความฝันอีกครั้ง แต่มันกลับทำให้ผมรู้สึกถึงความอัศจรรย์และความสวยงามที่แสนมิอาจอย่างนึกได้จากโลกภายนอกที่แสกว้างขวางไพศาล วันนั้นเป็นวันที่ชั่งอัศจรรย์ตาที่กระทบไปในส่วนลึกของจิตใจอันดำมืดสนิทของผม ผมเปรียบเสมือนอย่างนักโทษที่ต้องการเป็นอิสรภาพจากความคิดเผด็จการที่วงการอยู่ในสมองของผม ซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า ซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า ซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า แล้วในที่สุด ผมไปที่หน้าต่างแล้วพังหลายด้วยแรงสุดความสามารถที่ผมนั้นจะเอาออกมาได้ รับแสงอันบริสุทธิ์ที่เหล่าวงมนุษยชาตินั้นสันหามาแก่ชีวิตอันน่าสมเพช การขจัดสิ่งอัปมงคลและความน่ารังเกียจภายในจิตใจออกไปจนหมดสิ้น จนในที่สุด ผมก็ได้ตรัสรู้แล้วว่า ...."