เรามีแฟนคนนึงเขาดีกับเรามาก ไม่เคยขัดใจ ไม่เคยว่าหรือบ่นเราเลย แต่พอเป็นเรื่องเพื่อนเขาจะเอาเพื่อนมาก่อนเสมอ เเละในครั้งนี้ก็เหมือนกันเขาบอกว่าจะกลับบ้านไปหาเพื่อนไปกินเลี้ยงสังสรรค์ เราก้อบอกว่าไม่ไปได้ไหม ในใจเราคืออีก2วันเราจะไปเที่ยวด้วยกันเลยไม่อยากให้เขาไปดื่ม แต่เขาก็ตอบกลับมาประโยคเดิมทุกครั้งที่เวลาจะไปหาเพื่อนคือไม่ได้เจอกันนาน นานๆทีจะเจอกันกินไม่เยอะหรอก เราเลยเงียบเพราะรู้ว่ายังไงเขาก็ไปอยู่ดีเราไม่อยากทะเลาะ แต่พอเป็นเราแค่จะไปเที่ยวกับพี่ๆที่ทำงานเป็นผู้หญิงด้วยพี่ๆคือเป็นผู้ใหญ่อายุเกือบ40แล้วเขากลับบอกว่าไม่ให้ไปเธอเป็นผู้หญิงมันตราย เธอไม่เข้าใจหรอก เราไม่เคยไปเที่ยวไหนเลยเพราะเขาไม่ยอมให้ไปบอกว่าเป็นห่วงถ้าเราบอกว่าจะไปเขาก็จะตึงใส่เรา บางทีเราก็คิดนะว่าเรางี่เง่าไปมั้ยนานๆทีเขาจะไปเจอเพื่อน(1-2เดือนครั้ง) แต่ถ้าเรายังยืนยันว่าไม่ให้ไปเราก็จะคุยกันไม่ลงตัวมันจะพูดเรื่องนี้ไม่จบสักทีสุดท้ายมันจะจบด้วยการที่เขาพูดคำหวานกับเราจะกลับไม่ดึก ฉลองนิดๆหน่อยก็กลับ ซึ่งเราก็ยอมตลอดเพราะมันเป็นทางเดียวที่ทำให้เราไม่ทะเลาะกัน