อยากลองคบกับผู้ชายเเท้ เรื่องเริ่มจากการไปเรียนมาหาลัย ในคณะนึงของวิศวกรรม ผมก็เป็นเกย์ปกตินี่ละไม่เเสดงออกเท่าใหร่ มีคนในรุ่นเดียวกันเป็นผู้ชายเเท้ๆชอบเที่ยวกินเหล้า ตกปลาเล่นกีฬาฟุนบอลอย่าบ้าคลั่ง เเละเที่ยวสาวอย่างว่าละชีวิตในมหาลัยจนมาวันนึงเข้าชั้นเรียนไม่เคยคุยกันจนปีที่สามเริ่มคุยกันบ้างประปรายเริ่มสนิทกัน พอเริ่มสนิทกันทำให้รู้ว่าคนๆนี้น่าค้นหา พอเริ่มรู้จักเริ่มไปมาหากันที่ห้องทำการบ้านช่วยกันอ่อลืมบอกเขายังไม่รู้ว่าผมเป็นตอนนั้นกะเเค่เพื่อนกันผมไม่ได้คิดไรไปกว่านั้นจนมาวันนึง เขาผิดหวังจากผู้หญิง มมเรื่อยๆผมก็ช่วยปลอบบ้างช่วยให้เขาหัวเราะบ้างทำตามประสาเพื่อนไป เริ่มนานเข้าผมกลับมาย้อนคิดว่าเรากำลังเข้าไปยุ่งในชีวิตส่วนตัวเขามากเกินไป เเต่ตอนนั้นมารู้ตัวสายไปเเล้ว จนวันนึงเขาเสียใจผมยื่นมือเข้าไปจับเขาต่อหน้ากลุ่มเพื่อนๆผู้ชายในกลุ่มเขาเเล้วบอกว่า เริ่มใหม่ยังไม่สายเเต่มันทำให้เรารู้สึงถึงความเจ็บปวดในใจเขาเเต่เราเองทำไรไม่ได้ ทำได้เเค่ให้กำลังใจจากจากนั้นเขาเริ่มดีขึ้นไปคัดตัวเเตะบอล ส่วนผมอ่ะหรอตามสิ ไปถือรองเท้าเดินตามต้อยๆด้วยความเเอบชอบอ่ะเนอะจนถึงวันเเข่งเราไปนั่งดูเขาเเตะจนจบเเข่ง สุดท้ายเขาเดินออกจากเราไปกินข้าวกับผู้หญิงเราก็ลอยเเพไปสิ เวลาผ่านไป วันนึงผมเสียใจเเละบอกกับตัวเขาว่าผมเจ็บใจที่ต้องมาชอบเขาทั้งๆที่มันเป็นไปไม่ได้เลย เขาเขากับผมจะมาชอบกัน เขาบอกว่าเขาชอบผมในฐานะเพื่อน อีกอย่างเขาเป็นผู้ชายไม่ใช่เกย์ เลยทำให้ผู้ชายคนนี้พูดว่าเขาขอโทษที่ทำให้ตัวผมเป็นแบบนี้ ตัดเวลาผ่านไป ไม่ว่าเขาเป็นยังไงเราก็ยืนห่างเเละช่วยเหลือห่างๆเพื่อไม่ให้ตัวเองเข้าไปเเบบเดิมจนทำให้เขาย้นถามกลับมาว่าที่ทำแบบนี้ ทำ ทำไมเขามีอะไรดีผมถึงช่วยเขาตลอดผมก็ไม่ได้ตอบอะไรมาก อือ ออ ไป พอผ่านไปสักระยะทุกอย่างเริ่มจะดีขึ้นและผมย้ายออกไปอยู่ข้างนอกห้องพักนอกเลยได้ชวนเขาไปอยู่เป็นเพื่อนเเละเขาตอบตกลง ทั้งๆที่ผมก็กลัวว่าความรู้สึกนั้นเดิมๆจะกลับมาเเต่เอาเถอะ ใช้ชีวิตเเบบเพื่อนปกตินี่ละ วันนี้ง่วงเเล้วเดียวมาเล่าให้ใหม่นะครับเรื่องยังไม่จบ