เรากับแฟนคบกันมา7ปี กว่า มีลูกด้วยกัน1คน เราอายุ22 แฟนอายุ21 เรารู้สึกว่าเรากับแฟนหมดรักกันมานานมากเเล้ว แต่ที่อยุ่ด้วยกันเพราะพันธะ
หน้าที่ ความรับผิดชอบร่วมกันรึป่าวที่ทำไห้เราต้องยังคบกันอยู่ลูก รถ ที่ต้องรับผิดชอบด้วยกัน อีกหลายๆอย่างที่ยังต้องรับผิดชอบด้วยกันเลยทำไห้แฟนเรายังคบกันกับเรา (อีกข้อหนึ่ง คือลุกเราป่วยเป็นโรคร้ายเเรงด้วย ต้องเข้าออกโรงบาลตลอด)ทุกครั้งที่ทะเลาะกัน เขาจะไม่ง้อ ใม่ขอโทษ เราเลยสักครั้ง เขาเชื่อเเต่ว่าเขาถูกเสมอ เเต่ในทางกลับกันเรา ห่วงเขาตลอด ง้อเขาในบางครั้งที่เรารู้สึกว่าเราผิด เราเเคร์เขา เขาจะรู้สึกยังใง เเต่เรารู้อยู่แก่ใจว่าแฟนเราเขาอยู่กับเราเพราะลุก เขาเคยพุดไว้เเล้วถ้าวันนึง ลูกไม่อยู่ เขาจะเลิกกับเรา เขาพูดเขาอยากได้อิสระ เวลาอยู่ด้วยกัน เขาจะชอบทำตัวอิสระใม่สนใจเรา ใม่ค่อยสนใจลูก ส่วนใหญ่เล่นเเต่โทรศัพท์ แต่เราแอบเช็คตลอดนะเขาก็ใม่ใด่แอบคุยกับใคร หรือนอกใจเรา แต่ที่สงสัยคือ เขาหมดรักเเล้วเขาจะทนอยู่ทำไม เขาคงอยู่เเค่เพื่อทำหน้าที่พ่อ เขาคงรอเวลาที่จะไปอยู่ตลอดเวลา เเต่ตัวเรา เรารู้ตัวดีเรายังรักเขา คอยห่วงเขาตลอดเวลาพูดแรงๆ เราก็คิดตลอดเราพูดเเรฃเกินไปไหม เขาคงเสียใจกับตำพูดของเรา (ที่สำคัญคือเรากับแฟนยังไม่ได้เเต่งงานกันนะ แต่อยู่ด้วยกัน)เขาไม่เคยพูดถึงอนาคตของเราสองคนเลย ใม่เคยพูดถึงว่าเขาจะอยากแต่งงานไหม อนาคตจะทำอะไรร่วมกัน จะทำยังใงกับชีวิตจะมีบ้านมีรถเพิ่มไหม หรืออยากพัฒนาชีวิจไปด้วยกันไหมเจาใม่เคยพุดเลย บางครั้งเราพูดเรื่องเเต่งงาน เขาก็แค่ยิ้ม มองหน้าเรา เงียบ ใม่พูดอะไร ขนาดแม่เราบอกว่าเเม่รอเราเเต่งงานยุนะ เราก็บอกกับแฟนว่า เนียะเเม่บอกว่าพี่ๆน้องๆเราเเต่งงานกันหมดเเล้ว มีเเต่เราที่ยังใม่เเต่งสักทีทั้งๆที่เราก็อยุ่กับเขามา7ปีกว่าเเล้ว แม่เรากลัวว่าจะใม่อยู่ใด้เห็นเราเเต่งงาน เราก็พูดไห้แฟนเราฟังเเบบที่เเม่เราพุดกับเรา แต่แฟนเขาก็ใม่มีคำพูดใด ออกจากปากเขาเลยสักคำ ทะเลาะกันเขาก็จะพูดเสมอว่าเรางี่เง่ามาก บางทีทะเลาะกันเราร้องไห้ต่อหน้าเขา เขายังใม่รุ้สึกอะไรเลย ทั้งๆที่เราเสียใจมาก เสียใจทุกครั้งใด้เเต่เงียบร้องไห้คนเดียว เเล้วมันก็ผ่านไปในเเต่ละวันเเต่ละคืน เช้ามาเขาก็ทำตัวปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เราอยากถามเพื้อนๆในกระะทู้ว่า การที่เขาไม่พูด ความรู้สึกความคิดเขาเลยมันคืออะไร เขาใม่เคยพูดสิ่งที่เขาคิดไห้เราฟังเลย เขาใช้ชีวิตไปวันๆ บางครั้งทะเลาะกันเขาก็พุดใส่เราว่า ต่างคนต่างอยู่ได้ไหม คืออยุ่ในบ้านเดียวกันเเต่ เขามีอิสระ คือจะทำอะไรก็ทำ จะนอนเวลาไหน จะเล่นโทรศัพท์นานเเค่ไหนก็ได้ จะไม่ช่วยเราดูลูกก็ได้ เขาบอกเเค่ไม่ต้องมายุ่งกันอะได้ไหม ซึ่งเราคิดต่างกันคือ เราอยากไห้เขาสนใจเรากับลูกมากกว่ามือถือ ไห้เวลากับเรากับลูกบ้าง พูดคุยพูดความสึกเเชร์ความรู้สึกของตัวเองบ้าง จับเข่าคุยกันบ้างว่าทำไมเราถึงใม่เข้าใจกัน ทำไมเราถึงรู้สึกแย่ต่อกัน เเต่เขากลับไม่พูดอะไรสักอย่าง การเงียบของเขาทันทำไห้เรา คิดเองตลอดว่า เขาก็อยู่เเค่ทำหน้าที่พ่อ เราจะต้องการความรักอะไรจากเขาอีก เขาใม่รักเราเเล้ว เราควรทำยังใงก็รักครั้งนี้ ใจนึงก็อยากจบความรักครั้งนี้ เเต่เรารู้ว่าตัวเองยังรักเขา เราก็ใม่เข้มเเข็งพอที่จะอยู่กับลูก เราคิดว่าเเล้วลูกละจะเป็นยังใง? ช่วยเเนะนำทีคะเราควรจะเริ่มต้นตรงไหนก่อน เราควรจะทำไงต่อดี
สอบถาม ปัญหาความรัก รัก7ปี รักเเบบไหนที่เรียกว่ารัก