สวัสดีค่ะ วันนี้เราจะมาถามครส.เกี่ยวกับกระทู้นี้ว่าเป็นอย่างไรถ้าเป็นคุณคุณจะทำอย่างไรคะ
เรามาเริ่มกันค่ะ
(พ่อแม่เราไม่ได้รักกันแล้วนะคะแต่อยู่เพื่อเราค่ะ)ไม่นานมานี้ประมาณ 2 ปีได้ค่ะ พ่อของเราได้มีอาการหูแววพูดคนเดียวแต่ไปทำงานปกติค่ะ
(ที่ทำงานของพ่อเป็นร้านอาหารค่ะมีเจ้าของย่าของเราเองนะคะเราของเรียกเจ้าของร้านว่าย่าละกันค่ะ) เพื่อนที่ทำงานพ่อเราก็ถามว่าพ่อเราเป็นอะไรทำไมถึงหูแววพูดคนเดียวแล้วไม่นานย่าก็ให้พ่อเราพักงานไปดูแลสุขภาพจิตก่อนพักหนี่ง(4-5)แต่ก็ยังส่งเงินให้ค่ะส่วนแม่เราก็ทำงานหนักมากๆเพราะหมุนเงินไม่ทันพ่อเราก็ได้ไปหาหมอค่ะปรากฎว่าพ่อของเราเป็นโรคซึมเศร้าค่ะหลังจากนั้นก็มาดูแลสุขภาพตัวเองที่บ้านค่ะเมื่อพ่อไม่ได้อาการหูแววย่าก็เรียกกลับไปทำงานช่วยค่ะแต่พ่อไม่ไปค่ะเพราะเหตุผลเพียงแค่ได้เงินเดือนน้อย(15,000บาท) ดังนั้นพ่อจึงนอนอยู๋บ้านเฉยๆค่ะไม่มีเงินไปจ่ายค่าน้ำค่าไฟค่าเน็ตบ้านค่ะมีแต่ย่ากับแม่ค่ะที่ช่วยกันออกบ้างทีพ่อก็ไปหายืมคนอื่นมาจ่ายตอนนั้นเรารู้สึกแบบเครียดมากๆค่ะย่าจึงชวนเราทำงานเราก็ไปค่ะได้วันละ500บาทเพื่อเอาไปจ่ายค่าเทอมค่ะช่วงนั้นเป็นช่วงใกล้เปิดเทอมค่ะเราทำงานได้10วันได้มา5,000บาทค่ะและก็ย่าได้โอนไปให้พ่อค่ะเพื่อเอาไปจ่ายค่าเทอมแต่พ่อกลับเอาไปใช้จ่ายซื้อของฟุ้มเฟื่อยพอเรารู้เข้าเราแอบไปร้องไห้คนเดียวบ่อยมากค่ะแม่เราก็ไปทำงานไม่มีวันหยุดเลยค่ะพอถึงช่วงเปิดเทอมก็ย่าให้ค่าขนมเราเดือน2-3พันค่ะแล้วพ่อก็บังคับให้โอนมาเพื่อที่จะเอาไปจ่ายค่าเทอมสุดท้ายพ่อก็ไม่เอาไปจ่ายค่ะตัดภาพมาตอนสอบกลางภาคเพื่อนเราได้ทำทรศ.เราพังพ่อเราได้ไปประจานในไลน์กลุ่มผู้ปกครองค่ะตอนนั้นเราก็เคลียร์กับเพื่อนว่าจะสร้ายให้เพื่อนก็จ่ายเงินสร้ายที่ทำพังค่ะตอนนั้นเราคิดว่าจะได้เอาเงินก้อนนั้นมาจ่ายค่าซ่อมแต่พ่อเราเอาไปจ่ายค่าหนี้สต.ของตัวเองค่ะเราได้ไปหายืมน้ามาซ่อมแทนค่ะแม่ก็ช่วยออกบ้างเสาร์อาทิตย์เราจะชอบไปเลี้ยงน้องของน้าค่ะก็ได้มา
200-300บาทละพ่อก็ชอบมายืมยืมแบบไม่คืนเลยค่ะทุกๆวันนี้เราก็ชวนพ่อไปทำงานพ่อเราก็ไม่ยอมไปค่ะเรารู้สึกไม่อยากอยู่ครอบครัวแบบนี้เลยค่ะอยากหนีไปให้ไกลมาก
มีพ่อแม่เมื่อพร้อม
เรามาเริ่มกันค่ะ
(พ่อแม่เราไม่ได้รักกันแล้วนะคะแต่อยู่เพื่อเราค่ะ)ไม่นานมานี้ประมาณ 2 ปีได้ค่ะ พ่อของเราได้มีอาการหูแววพูดคนเดียวแต่ไปทำงานปกติค่ะ
(ที่ทำงานของพ่อเป็นร้านอาหารค่ะมีเจ้าของย่าของเราเองนะคะเราของเรียกเจ้าของร้านว่าย่าละกันค่ะ) เพื่อนที่ทำงานพ่อเราก็ถามว่าพ่อเราเป็นอะไรทำไมถึงหูแววพูดคนเดียวแล้วไม่นานย่าก็ให้พ่อเราพักงานไปดูแลสุขภาพจิตก่อนพักหนี่ง(4-5)แต่ก็ยังส่งเงินให้ค่ะส่วนแม่เราก็ทำงานหนักมากๆเพราะหมุนเงินไม่ทันพ่อเราก็ได้ไปหาหมอค่ะปรากฎว่าพ่อของเราเป็นโรคซึมเศร้าค่ะหลังจากนั้นก็มาดูแลสุขภาพตัวเองที่บ้านค่ะเมื่อพ่อไม่ได้อาการหูแววย่าก็เรียกกลับไปทำงานช่วยค่ะแต่พ่อไม่ไปค่ะเพราะเหตุผลเพียงแค่ได้เงินเดือนน้อย(15,000บาท) ดังนั้นพ่อจึงนอนอยู๋บ้านเฉยๆค่ะไม่มีเงินไปจ่ายค่าน้ำค่าไฟค่าเน็ตบ้านค่ะมีแต่ย่ากับแม่ค่ะที่ช่วยกันออกบ้างทีพ่อก็ไปหายืมคนอื่นมาจ่ายตอนนั้นเรารู้สึกแบบเครียดมากๆค่ะย่าจึงชวนเราทำงานเราก็ไปค่ะได้วันละ500บาทเพื่อเอาไปจ่ายค่าเทอมค่ะช่วงนั้นเป็นช่วงใกล้เปิดเทอมค่ะเราทำงานได้10วันได้มา5,000บาทค่ะและก็ย่าได้โอนไปให้พ่อค่ะเพื่อเอาไปจ่ายค่าเทอมแต่พ่อกลับเอาไปใช้จ่ายซื้อของฟุ้มเฟื่อยพอเรารู้เข้าเราแอบไปร้องไห้คนเดียวบ่อยมากค่ะแม่เราก็ไปทำงานไม่มีวันหยุดเลยค่ะพอถึงช่วงเปิดเทอมก็ย่าให้ค่าขนมเราเดือน2-3พันค่ะแล้วพ่อก็บังคับให้โอนมาเพื่อที่จะเอาไปจ่ายค่าเทอมสุดท้ายพ่อก็ไม่เอาไปจ่ายค่ะตัดภาพมาตอนสอบกลางภาคเพื่อนเราได้ทำทรศ.เราพังพ่อเราได้ไปประจานในไลน์กลุ่มผู้ปกครองค่ะตอนนั้นเราก็เคลียร์กับเพื่อนว่าจะสร้ายให้เพื่อนก็จ่ายเงินสร้ายที่ทำพังค่ะตอนนั้นเราคิดว่าจะได้เอาเงินก้อนนั้นมาจ่ายค่าซ่อมแต่พ่อเราเอาไปจ่ายค่าหนี้สต.ของตัวเองค่ะเราได้ไปหายืมน้ามาซ่อมแทนค่ะแม่ก็ช่วยออกบ้างเสาร์อาทิตย์เราจะชอบไปเลี้ยงน้องของน้าค่ะก็ได้มา
200-300บาทละพ่อก็ชอบมายืมยืมแบบไม่คืนเลยค่ะทุกๆวันนี้เราก็ชวนพ่อไปทำงานพ่อเราก็ไม่ยอมไปค่ะเรารู้สึกไม่อยากอยู่ครอบครัวแบบนี้เลยค่ะอยากหนีไปให้ไกลมาก