เราคบกับแฟนแบบอยู่ด้วยกันมาสักพักเเล้ววันนึงเกิดพลาดท้องขึ้นมา สิ่งเเรกที่เขาทำคือเงียบ ปล่อยให้เราคิดคนเดียวว่าจะเอาไงต่อดี เพราะเราก็เรียนอยู่มหาลัยปี3 แต่เราก็อยากมีลูกแต่ถ้าเก็บเด็กไว้ เราต้องดูแลเขาเอง เพราะอีก2วันแฟนเราก็ไปทำงานตปท. 6เดือนถึงจะได้กลับมาทีนึง เราเครียดมาก สุดท้ายเราก็ตัดสินใจเอาเด็กออก แฟนก็บอกว่าไม่อยากให้เอาออก แต่เราต้องดูแลตัวเองกว่าแฟนจะกลับมา การเงินช่วงนั้นก็ไม่ดีสุดท้ายเขาก็โอเคกับการตัดสินใจ เราบอกเขาไปหมดว่าค่าใช้จ่ายเท่านี้นะ ให้เขาเตรียมไว้ พอเเฟนเราไปหลังจากนั้น1อาทิตย์เรานัดคลินิกไว้เเล้วแต่เเฟนบอกว่าได้เงินไม่ทัน ไม่หนำซ้ำเขายังบอกว่าทำไมไม่ช่วยกันหาบ้างล่ะจะให้ท้องโตให้มีปัญหาใหญ่ทำไม รีบไปหาหมอ ตอนนั้นเสียใจสุดๆทั้งๆที่เขาอยากมีลูกเองตั้งเเต่เเรก พอท้องจริงๆก็เป็นเเบบนี้ สุดท้ายก็เป็นเราที่ดิ้นรนหาเงินส่วนนั้นมาเอง ทั้งๆที่คุยกันไว้เเล้ว จนตอนนี้ เขาไม่ถามเราสักคำว่าเป็นไงบ้าง จนเราขอเงินจะไปทำบุญให้ลูก เขาก็ให้มา1,000 คือบอกก่อนว่าตั้งแต่คบกันมาเขาเป็นคนออกค่าใช้จ่ายให้เราทุกอย่าง เขาไม่ให้เราทำงาน ให้เราตั้งใจเรียนอย่างเดียว ต่อ…เขาเลิกงานตี2 เราก็รอคุยกับเขาทั้งๆที่เราปวดท้องหนักมาก สุดท้ายเขาก็โทรมาแต่คุยกับเราน้อยมาก ตั้งกล้องไว้นั่งกินเบียร์กับเพื่อน เป็นแบบนี้ทุกคืน เราควรทำไงดีคะ เขาไม่ถามถึงค่าใช้จ่ายไรเลย ไม่ถามว่าเราเป็นไงบ้าง จากใจผญ.คนนึงที่ถึงแม้จะแท้งลูกไปแต่อยากให้พ่อของลูกใส่ใจบ้าง เขาไม่รับผิดชอบไม่เป็นไรเราเข้าใจแต่อย่างน้อยอยากให้แคร์บ้าง เรานอนร้องไห้ทุกคืน เราไม่น่าเอาลูกออกเลย ถึงแม้จะรู้ชะตากรรมว่าต้องเลี้ยงลูกเองดูแลลูกเอง เราควรพอกับเขาดีมั้ยแบบนี้เรียกว่าขาดความรับผิดชอบได้มั้ยคะ แต่ที่ผ่านมาเขาก็ดีกับเรามาก แต่พอมีเด็กเขากลับมองข้ามเรื่องเราไปเลย
ไปต่อหรือพอเเค่นี้