เรื่องมีอยู่ว่าเราเป็นผู้ชายมีเพื่อนคนนึงในห้องเป็นผู้ชายชื่อนิว เราเรียนกับนิวตั้งแต่ม.1จนตอนนี้ม.5นิวเป็นเพื่อนที่ดีแค่ก็ไม่ได้ถึงกับสนิทกันมาก ตอนม.4ที่เลื่อนระดับชั้นเพื่อนม.ต้นบางคนก็ไปอยู่ห้องอื่น บางคนก็อยู่ห้องเดียวกับเราเหมือนเดิม หนึ่งในนั้นคือไอ่นิว ตั้งแต่ขึ้นม.4ไอ่นิวเป็นผช.ที่มีเพื่อนสนิทเป็นผญ.อยู่3คน คือแบม พี ฟีน จนเราขึ้นม.5 แบมแอบชอบเรา ตอนแรกเราก็ไม่ได้อะไร แต่ไปๆมาๆเราดันชอบแบม สุดท้ายเราก็ได้เป็นแฟนกัน ตอนแรกๆก็ดีแหละเรามองแต่แบมสนใจแต่แบม จน3เดือนผ่านไป.. เรารู้สึกว่าเราทั้งคู่ยังชอบกันเหมือนเดิม แต่เราเริ่มสังเกตและเกิดความรู้สึกว่า แบมกับนิวมันเป็นเพื่อนกันก็จริงและนิวตอนนี้ก็มีแฟนที่ต่างรร.ละ แต่ตอนอยู่ด้วยกันเล่นด้วยกันเรารู้สึกน้อยใจ แก๊งนี้ถึงจะคนละเพศแต่เล่นค่อนข้างถึงเนื้อตัวกัน อาจจะเพราะเราพูดน้อยด้วยแหละ เรารู้สึกว่าตอนแบมอยู่กับนิวมันดูสนุกกว่าอะ ตอนอยู่กับนิวแบมอยากพูดอะไรด็พูด แบมเปิดบทสนทนานิวก็ต่อ บทสนทนามันดูเป็นไปอย่างธรรมชาติ เวลาเล่นอะไรกันฮาๆแบมก็ดูสนุกจริงๆ ต่างกับตอนอยู่กับเรา เราจะเป็นคนเปิดบทสนทนาทั้งๆที่เราพูดน้อยกว่าแบมด้วยซ้ำ แต่เราก็รับรู้ได้นะว่าแบมชอบเราจริงๆอะ ไม่รู้ว่าแปลกไหมนะแต่แก๊งนี้เค้าเล่นแบบจกของลับกันด้วย ไม่ใช่ว่าตั้งใจจับนะ แต่แบบ เหมือนแหย่ๆให้จั๊กจี้ จริงๆเราเคยคุยกับแบมเรื่องนี้ด้วยแหละ แลมก็บอกขอโทษละจะไม่ทำอีก ด้วยความที่ตอนแรกแบมชอบเราก่อน เราก็คิดว่าถ้าเค้าชอบเราเค้าคงเลิกทำแหละ แต่เค้าก็เล่นแบบนั้นอยู่ เราอึดอัด ไอ่นิวก็เพื่อนในห้องนิสัยดี แบมก็แฟนเรา เราไม่รู้จะจัดการอะไรยังไงอะ แก๊งนั้นก็นั่งข้างหน้าเราในห้องด้วย แบมกับนิวดันนั่งติดกัน เรารู้สึกเจ็บใจ น้อยใจอะตอนเห็นทั้งคู่เล่นกัน คุยกัน จนไม่มีสมาธิเรียนเลยอะ เราไม่รู้แล้วว่าต้องจัดการความรู้สึกตัวเองยังไง หรือต้องไปคุยกับแบม แต่เราก็เคยคุยแล้ว จะให้พวกนั้นเป็นเพื่อนสนิทกันน้อยลงมันก็เห็นแก่ตัวไป ช่วยเราที เราควรทำยังไง **ขออภัยสำหรับคำผิด