มีช่วงหนึ่งที่เราไปงานแต่งหลานชายที่ อ.สอยดาว จ.จันทบุรี แล้วเขามีพิธีแต่งงานแต่เช้า เลยต้องไปนอนค้างเพื่อให้ทันงานเช้า   เผอิญรีสอร์ทแถวนั้นเต็มหมดเพราะเราไม่ได้จองไว้   เลยขับรถกันมาเรื่อยๆ ระยะทางเกือบ 10 กิโลก็เจอรีสอร์ทนึง ว่างอยู่พอดี แต่ห้องโซนด้านหน้าเต็มหมด เหลือแต่โซนด้านหลังที่อยู่ติดกำแพง เราจำใจต้องเอาเพราะว่ามันมืดแล้ว เราจอง 2 ห้องให้ญาติๆพักชั้นล่าง ส่วนเรากับแฟนพักชั้นบน ช่วงที่เดินขึ้นบันไดไปก็รู้สึกวังเวงบรรยากาศเย็นๆบอกไม่ถูกเลยค่ะ  ไปถึงห้องเราก็ดูห้องข้างๆว่ามีใครมาพักบ้าง แต่ก็เงียบหมดทั้งชั้นเหมือนไม่มีใครเข้ามาพักเลย เราก็อาบน้ำเตรียมตัวนอน พร้อมไม่ลืมที่จะสวดมนต์ก่อนนอน สักพักเราก็หลับไปรู้สึกตัวอีกทีมีความรู้สึกว่าห้องข้างๆ มีคนเข้ามาพักได้ยินเสียงราดน้ำ และคุยกันเสียงดังหลายคน เราก็คิดและดีใจว่ามีคนเข้ามาพักเป็นเพื่อนแล้ว  ช่วงที่เรากำลังสะลึมสะลือก็มองเห็นภาพผู้ชายมายืนอยู่ปลายเตียง เห็นแค่ช่วงบ่าลงมาแต่งตัวคล้ายกับนักศิลปินมีผ้าขาวม้าพาดบ่า  เรานอนตัวแข็งทื่อขยับตัวไม่ได้ และก็ท่องบทสวดมนต์สักพักผู้ชายคนนั้นก็หายไป หลังจากที่เรารู้สึกตัวก็นอนไม่หลับอีกเลยยันเช้า ตอนเช้าแฟนลงมาเจอน้องพนักงาน ถามเขาว่าชั้นบนมีใครพักบ้างน้องพนักงานตอบว่ามีห้องพี่ห้องเดียวครับ.. ได้ยินแค่นั้นแหละเราขนลุกซู่เลย ตอนลงมามองไปรอบๆบริเวณ เห็นแล้วน่ากลัวกว่าเดิมอีก เพราะด้านหลังมีแต่ป่ารกครึ้ม ยังนึกอยู่ว่าเราหลงมาพักที่นี่ได้ยังไง  โอยถือเป็นประสบการณ์ที่ไม่ลืมเลยค่ะ เหตุการณ์นี้ผ่านมาได้ประมาณ 2 ปีแล้ว แต่เราไม่เคยลืมเลยนึกถึงทีไรขนลุกทุกที มีใครเจอแบบเราบ้างไหมคะ.