∆หนังเก่าเล่าใหม่∆ The Hunger Games: Catching Fire : การปฎิวัติที่ยังคงร่วมสมัย

ได้มีโอกาสกลับมาดูเรื่องนี้เนื่องจาก major นำกลับมาฉายอีกครั้ง ตอนเป็นแผ่นนี้วนดูไป10กว่ารอบแล้ว55 แต่ประสบการณ์ก็ยังเทียบไม่ได้กับในโรงหนัง ยิ่งได้ดูในโรงบรรยากาศมันยิ่งตึงเราให้ติดกับหนังและเห็นมุมใหม่ๆมากขึ้น 


ข้อดี
1. ความน่าสนใจ : หนังมันดูน่าติดตามตลอดเรื่องเลยอะ ทั้งๆที่ ช่วงต้น-กลางเรื่องแทบไม่มีฉากสู้กันเลย แต่การจิกกัดการเมือง ประเด็นการปฎิวัติคือตึงเราไว้ได้จนถึงช่วงแบทเทิล รอยัลเลย

2. การสร้างตัวละคร : ขออนุญาติใส่อคติในข้อนี้เพราะรู้สึกได้ว่า หนังปัจจุบันส่วนใหญ่(ที่มีตัวนำหญิง) มักจะดูwoke จนน่ารำคาญ ประมาณ ชั้นเก่ง ชั้นแกร่ง พวกผู้ชายไม่มีทางชนะชั้นหรอก Bruhh
มันต้องเริ่มจากการเรียนรู้ข้อผิดพลาดก่อนสิ เราจะได้เห็นการเติบโตของแคทนิสผ่านเรื่องดี/ร้าย จนสามารถเป็นสัญลักษณ์การปฎิวัติได้ซึ่งนั้น ทำให้คนดูเอาใจช่วย และนิยามเธอได้จริงๆว่า หญิงแกร่ง

3. การบาลานซ์ : ประเด็นเรื่องการเมือง การปฎิวัติคือถ้าเล่าไม่ดี มันจะเฉพาะกลุ่มและน่าเบื่อไปเลยแต่ผู้กำกับเค้าเจ๋งตรงที่สามารถเอาประเด็นหนักๆมาเล่าให้มันป็อปคอร์นได้ ซึ่งยากนะ (เหมือนที่หลายคนถามหาทำไมหนังไทยดีๆไม่ค่อยมี มันไม่ใช่ไม่มีนะ แต่มันดีแค่ไม่บันเทิงเอง😢)

ข้อเสีย

1. พาร์ทหลังห้วน : แอบจะรู้สึกช่วงเอาตัวรอดในเกมสั้นไปหน่อย อาจเพราะช่วงองค์แรกค่อนข้างยาว จนมันมากลบช่วงหลังไปเยอะ

โดยรวม นี้เป็นหนังบันเทิงที่โคตรดี เค้าสามารถเล่าช่วงคุยและช่วงแอ็คชั่นให้สนุกได้ สำหรับใครที่เคยดูเรื่องนี้ผ่านๆ อยากให้ลองกลับมาดูอีกที เผื่อคุณจะเจอประเด็นที่ลึกกว่าที่เคย

โดยรวมขอให้ คะแนนที่ 8/10 ครับ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่